تک و پاتک اصلاحات برای فرار از پاسخگویی
گروه سیاسی خبرگزاری آنا-محمدعلی حسننیا؛ «اتفاقاً من از جایگاه مشاور رئیسجمهور دارم این حرف را میزنم. من با رئیسجمهور هم از روز ماقبل اول به صورت «اگر/ پس» حرف زدهام.» این سخنان حسامالدین آشنا بنزینی بر آتش جنجالهای دوباره حامیان دوزیست دولت شد.
از 16 آذر امسال کلید عملیاتی عبور از دولت توسط اصلاحطلبان زده شده و برخی از آنها در برنامههایی که در دانشگاه و بیرون از آن برگزار کردند به صراحت عبور از رئیسجمهور را که زمانی نه چندان دور دستار حمایت از وی را بر گردن خود نهاده بودند، آغاز کرده و در محافل پنهان و آشکار با فشارهایی خواستار جدایی اصلاحطلبان از مسیر دولت هستند.
زنگ فوری خطر بین دولت و اصلاحطلبان در روز دانشجو زده شد. زمانی که در برنامه جریان چپ در دانشگاه تربیت مدرس سعید حجاریان تئوریسن برجسته این جریان و غلامحسین کرباسچی حضور پیدا کردند و برخی مواضع آنها بوی توطئه و حتی ایجاد اعتراض مدنی علیه دولت را به مشام میرساند.
حسامالدین آشنا در پاتکی به اصلاحطلبان و شخص غلامحسین کرباسچی در گفتگوی که روی کانال فضای مجازی خود قرار میدهد به صراحت معاون اول رئیسجمهور را که این روزها اصلاحطلبان برای جدای وی از روحانی تلاش میکنند، زیر سؤال برده و برخی از فعالیتهای که در زمینه ارز و دلار و مشکلات و چند برابر شدن قیمتها را به حساب وی مینویسد. آشنا میگوید: «به هیچ وجه معتقد نیستم که صدای آقای جهانگیری با صدای اصلاحطلبان در دولت خاموش شده است. از نظر من، بلندترین صدا، بعد از آقای رئیس جمهور در دولت، صدای معاون اول است. وی رئیس ستاد اقتصاد مقاومتی دولت است، معاون اول دولت است، رئیس ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی است و تقریباً تمام شوراهای عالی را که رئیس جمهور باید اداره کند، ایشان به نیابت از رئیس جمهور اداره میکند».
این سخنان به گونهای مطرح شده است که در تذکر جدی برای معاون اول رئیسجمهور عنوان میشود. آشنا در مصاحبه پیامی منتقل میکند که جهانگیری در نباید در ظن اپوزیسونی قرار گیرد و باید پاسخگوی برخی از مطالب خود درباره مشکلات ارزی و دلار باشد.
از سوی دیگر کرباسچی عضو حزب کارگزاران سازندگی در تکی به دولت به اظهارت آشنا پاسخ میدهد و با دادن کنایه دروغگویی به وی میگوید: من هیچ وقت با روحانی در این چند سال اخیر دیداری نکردم که بخواهم از وی سهمخواهی کنم و آشنا در کل کارهای خود را اینگونه پیش میبرد.
این روند تسلسل برانگیز رادیکالی در اصلاحطلبان و برخی از اطرافیان دولت جنبهای قدیمی نیز دارد و همان به صحبتهای جهانگیری درباره نداشتن قدرت برای تغییر منشی میتوان یاد کرد که باز آشنا در تکی دیگر به وی پاسخ میدهد: «جهانگیری فرمودند که من حق تعویض منشیام را هم ندارم، اما باید صریحاً از وی پرسیده شود که اگر شما نمیتوانید او را عوض کنید، ناشی از چه چیزی است؟ ناشی از این است که رئیس جمهور شما را محدود کرده، یا نه، شما میخواهید منشی بازنشسته را حفظ کنید حال آنکه مجبور هستید او را عوض کنید».
سعید حجاریان و تیم اصلاحطلبان رادیکال نیز راه خود را در پیش گرفتهاند و در برنامههای خود به دست آوردن قدرت از طریق انتخابات را گدایی جریان اصلاحات معرفی میکند و عمادالدین باقی نیز در حمایت از سخنان وی با تأکید بر اینکه روند کنونی برای اصلاحطلبان مطلوب نیست و باید طرحی نو دراندخته شود، مدعی است: پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری 1400 تنها با کسی است که شعاری کمتر از اصلاح قانون اساسی ندهد.
تئوریسین جریان اصلاحات در ماههای گذشته صحبت خود را در دهان منتقدان دولت میگذارد و درباره مشکلات کشور و راهکارهای پیشروی آن گفته بود: در صورتی که وضعیت گفته شده تشدید شود، راستها چهار سناریو پیش روی دولت روحانی قرار خواهند داد. نخستین آنها پیشنهاد استعفاست؛ یعنی روحانی را به استعفا دلالت کنند. این نگاه اصلاحات قدیمی است، بیشتر نشان میدهد که آنها نگاهی جریانی مانند نردبان به دولت دارند و هماکنون این نردبان را کوتاه دیده و به سراغ اعتراض از شکل مدنی آن رفتهاند.
اینگونه سخنان و تک و پاتکی که حامیان قدیم و جدید دولت به یکدیگر وارد میکند از عنصر قدرت نشأت میگیرد که آنها در پی آن هستند که خود را از فضای حمایت سالهای 1392 و 1396 دور کنند و دلیل اصلی اصلاحطلبان نیز سرخوردگی از کاهش شدید محبوبیت خود در جامعه هستند و راه این موضوع را در رادیکال کردن فضای برای رقیبسازی با دولت میبینند و این موارد نشان میدهد اصلاح طلبان به جای پاسخگوی به مردم در رابطه با ادعاهای خود در انتخابات در مسند قضاوت نشسته و راه را جز تنش نمیبینند و افرادی مانند حجاریان با تئوریزه کردن رادیکالیسم در برخی از جوانان در پی ایجاد نورادیکالیسم در جریان اصلاحطلب برای مقابله با نظام و دولت است.
انتهای پیام/4082/
انتهای پیام/