روی قسم خود هستم؛ مذاکرهکنندگان با قدرت از منافع ملی دفاع کردند
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، مذاکرات هستهای و توافق موسوم به برجام یکی از مهمترین و بزرگترین اتفاقات در دوران چهل ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی است؛ مذاکراتی که همچنان از زوایای مختلف میتوان به آن نگریست و مورد تحلیل قرار داد.
حضور علیاکبر صالحی، معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی که از سال دوم مذاکرات هستهای به تیم مذاکرهکننده پیوسته بود مشاهدات عینی خود را از قاطعیت، قدرت و شهامت تیم مذاکرهکننده در مقابل ۶ قدرت جهانی بیان کرد و بارها بر این مشاهدات «شهادت» داد.
این بخشی از گفتگوی مفصل با نفر اول صنعت هستهای کشور است که درباره نگاه به مذاکرات هستهای از منظر اتکا به توان و دانش متخصصان و کارشناسان داخلی در راستای شعار «ما میتوانیم» و فارغ از نگاههای جریانی و جناحی و موافقتها و مخالفتها با برجام است.
صالحی پاسخ به سؤال ما را از نگاه رسانههای عربی به نوع مواجهه مذاکرهکنندگان کشورمان با طرفهای مقابل آغاز میکند:
شاهد را از دیگران میگیرم. من سال دوم مذاکرات وارد شدم و سال اول حضور نداشتم. آن زمان مصاحبههای متعددی با رسانههای عربی داشتم. یکی از خبرنگاران عربی حرفی زد که برای من خیلی جالب بود. او به من گفت: «آقای صالحی من هر زمان به مجموعه مذاکرهکنندگان ایرانی نگاه میکنم که با رشادت، قوت و سربلندی در مقابل کشورهای قلدر جهان میایستند و بدون کوچکترین لرزشی در صدا، نگرانی و سازشکاری حرف خود را بیان میکنند برای من خیلی جالب است. خیلی از کشورهای اسلامی و عربی برای اینکه لحظهای با یکی از همین مسئولان کشورهای قلدر جهان صحبت کنند کرنش میکنند، اما این قضیه درباره شما برعکس است و آنها خواهش و تمنا میکنند که با شما صحبت کنند و شما عزتمندانه و قوی، بدون هیچ ترس و هراسی در صحنه ظاهر میشوید.» شاید مقداری غلو باشد اما واقعاً این گونه بود؛ آقای ظریف، آقای عراقچی و سایر دوستان و همکاران مذاکرهکننده بدون کوچکترین کرنشی مذاکره میکردند. مثلاً اینکه سرشان یا کمرشان خم شود و خواهش کنند اصلاً مشاهده نشد و این را من شهادت میدهم.
دوستان و همکاران مذاکرهکننده با قدرت، شجاعت، پشتوانه ملت و با همان درسی که از اسلام آموخته بودند و با روحیهای که از امام (ره) و مقام معظم رهبری گرفته بودند، هیچ هراسی نداشتند و با توکل به خدا و اعتقاد به اینکه حمایت ملت پشت سرشان است میدانستند که خدا با آنهاست. اگر شما باور داشته باشید که خدا با شماست دیگر از هیچ چیز نمیترسید و ترس دیگر معنا ندارد و واقعا این گونه بود.
البته عده و عده ما اندازه آنها نبود ولی در مجموع دوستان در مذاکرات خوش درخشیدند. درباره برجام نظرات گوناگونی وجود دارد و عدهای مخالف و عدهای موافق هستند؛ مخالفان میگویند بالاخره برجام چه شد و ما هم مکرر پاسخ دادیم. از بعد فنی من بارها گفتم که قسم خوردم و روی قسم خودم هستم. شما با دوربینتان بیایید غنیسازی، تحقیق و توسعه، اکتشاف و استخراج، ساخت دو نیروگاه جدید، ساخت سوخت و ... را ببینید. برای همین است که آقای ترامپ میگوید که این بدترین قراردادی بوده که آمریکا بسته است. قرار بود صنعت هستهای ایران را متوقف کنند اما نکردند. آقای اوباما در همان زمان گفت من اگر میتوانستم پیچ و مهرههای صنعت هستهای ایران را باز کنم، باز میکردم، اما نشد.
ما در این توافق یک سری محدودیتها را پذیرفتیم که دل آنها خوش باشد اما از نظر ما به آن معنا محدودیت نیست. بله، مسائلی را پذیرفتیم، برای مثال قبلاً ۱۰هزار ماشین غنیسازی انجام میداد اما اکنون ۵ هزار و ۶۰ ماشین غنیسازی انجام میدهد، هزار و ۴۰ ماشین هم در شرایط خلأ کار میکند و بنابراین تفاوت فقط ۴ هزار ماشین است. در شرایط قبلی با کمتر از ۱۰ هزار ماشین، حدود ۲,۵ تن غنیسازی انجام میشد اما الان ۱.۷ تن غنیسازی انجام میشود که این محدودیت هم برای یک مدت زمان مشخص است. با غنیسازی باید سوخت تولید میکردیم اما آیا آن موقع با آن ۲.۵ تن اورانیوم غنی شده سالانه سوخت رآکتور قدرت میساختیم؟ متأسفانه دوستان منتقد به این مسائل توجه ندارند.
کاری که در رآکتور آب سنگین اراک در حال انجام است انشاءلله اگر به نتیجه برسد یک دنیای دیگر است. در این زمینه هم جوّی را در جامعه به راه انداختند که گویی رآکتور اراک در حال فعالیت بود و ما آن را متوقف کردیم و بر روی آن سیمان ریختیم و حالا میخواهیم روی جنازه آن رآکتور دیگری قرار دهیم. در صورتی که اصلاً رآکتور اراک هنوز عملیاتی نشده بود و مانند ساختمانی بود که پیریزی آن را آماده کرده و ستونها را زده بودیم اما هنوز ساختمان تکمیل نشده بود. ما صرفاً ترکیب اتاقها را تغییر دادیم.
پشت سر مذاکرهکنندگان جلوی صحنه تعدادی کارشناس در پشت صحنه حضور داشتند که همه آنها با قدرت، علاقه، عشق، باور و توکل کار میکردند و من این را شهادت میدهم. این برخاسته از باور به خدا و همان اقتداری است که اسلام به ما داده است. من اکثر این عزیزان مذاکرهکننده را از سالها پیش میشناسم که همگی افرادی متدین و باورمند بوده و هستند.
اکنون مشاهده میکنید که آمریکا با همه قلدری در مقابل چین، روسیه، اتحادیه اروپا، برزیل، مکزیک، کانادا و همه کشورها ایستاده و کنوانسیونهای مختلف را برهم زده یا رد کرده است، اما با همه این اوصاف در اجلاس اخیر مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک و شورای امنیت همه دیدند که رئیس جمهور آمریکا تا چه حد تنها بود و جمهوری اسلامی ایران در این چالش سیاسی بینی و بینالله موفق بود حالا هر انتقادی به مذاکرهکنندگان داریم سر جای خودش.
جامعه جهانی تقریباً یکصدا حق را به جمهوری اسلامی ایران دادند و تنها عربستان و اسرائیل موافق آمریکا بودند. این حقانیت جمهوری اسلامی ایران را میرساند که یک کشور در حال توسعه در تقابل با ابرقدرتی مثل آمریکا در یک چالش سیاسی با حکمت، تدبیر، توکل و ارشادات مقام معظم رهبری توانست پیروزمندانه ظاهر شود. البته راه طولانی در پیش است ولی تا به امروز موفق بودیم. آمریکا با زور میخواهد کارهایش را پیش ببرد، مثلاً گفته اگر SPV در لوکزامبورگ باشد من این کشور را تحریم میکنم. این منطق زور و جنگل است و سایر کشورها هم محتاطند چون عبد و عبید دنیای خودشان هستند.
دیدید که آمریکا هم گفته بود که ۱۳ آبان ایران را تحریم کامل میکنم، بانکها را از دادن دلار به ایران منع میکنم، فروش نفت را به صفر میرسانم، جمهوری اسلامی ایران را به سقوط میکشانم اما به لطف خدا جمهوری اسلامی ایران کماکان ایستاده است؛ «العبد یدبر و الله یقدر»، مسئولان به اندازهای که توان داشتند تدبیر کردند و بقیه هم با تقدیر الهی است. چه کسی فکر میکرد که قتل جمال خاشقچی به این شکل کمر عربستان سعودی را بشکند.
خداوند در آیه ۱۲۰ سوره آل عمران میفرماید: «إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ» (اگر نيكی به شما برسد ناراحت میشوند و اگر حادثه ناگواری برای شما رخ دهد خوشحال میگردند، اما اگر استقامت و پرهيزگاری پيشه كنيد نقشههای خائنانه آنها به شما زيانی نمیرساند. خداوند به آنچه آنها انجام میدهند احاطه دارد). نکته جالب این است که گاهی در قرآن «تتقوا» قبل از «تصبروا» است و گاهی برعکس است و اینجا جایی است که «تصبروا» قبل از «تتقوا» آمده است. اما این صبر به چه معناست؟ صبر به معنی سکوت و هیچ کاری نکردن نیست، بلکه صبر به معنی درایت، هوشمندی، مقاومت، استقامت و بیداری است. لذا اگر مقاومت کنیم و هوشمندی و درایت به خرج دهیم و در کنار آن تقوا پیشه کنیم یقیناً کید و مکر آنها آسیبی به ما نخواهد رساند و انشاءلله از این گردنهها عبور خواهیم کرد.
منبع: ایکنا
نتهای پیام/4028/
انتهای پیام/