صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۳۴ - ۲۵ بهمن ۱۳۹۳

مرکز پژوهش‌های مجلس: "برگزاری الکترونیکی انتخابات" مغایر اصل 75 قانون اساسی است

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که الکترونیکی کردن انتخابات، موجب افزایش هزینه‌های عمومی می‌شود.
کد خبر : 3311

به گزارش حوزه پارلمانی خبرگزاری آنا، دفتر حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد: فارغ از مسائل و ملاحظات فنی مربوط به الکترونیکی کردن انتخابات و لزوم در نظر گرفتن این ملاحظات، طرح حاضر از لحاظ حقوقی واجد برخی ایرادات اساسی است.


اولین و مهمترین ایرادی که دراین خصوص مطرح می‌شود، بار مالی ناشی از حکم ماده واحده پیشنهادی است. با این توضیح که برگزاری انتخابات بدون استفاده از تعرفه کاغذی مستلزم انجام هزینه‌های زیادی است و در نتیجه طرح حاضر موجب افزایش هزینه‌های عمومی می‌شود و از سوی دیگر در این طرح محلی برای تأمین این افزایش هزینه‌ها پیش‌بینی نشده است. فلذا طرح حاضر مغایر اصل هفتاد و پنجم قانون اساسی است.


دومین مساله اساسی که ناظر به طرح پیشنهادی وجود دارد، ابهام در وجوه مختلف آن است. به این صورت که اولا طرح حاضر صرفا به ممنوعیت به کارگیری تعرفه کاغذی پرداخته است و این امر نمی تواند به خودی خود مستلزم تکلیف به برگزاری انتخابات به صورت الکترونیکی باشد. ثانیا انتخابات فرآیندی چند مرحله ای است، از جمله ثبت نام نامزدها، بررسی صلاحیت نامزدها، رأی‌گیری، شمارش آرا، اعلام نتایج و... لکن مشخص نیست این طرح در مقام الکترونیکی کردن کدام مرحله از مراحل انتخابات است و لذا از این حیث نیز واجد ابهام است.


سومین ایراد کلی که تبصره پیشنهادی با آن مواجه است مربوط به ضمانت اجرای پیش‌بینی شده است. فارغ از ابهام در مفهوم «مشاغل حکومتی» که محرومیت از آن به عنوان یکی از مجازات های مقرر در این تبصره پیش‌بینی شده است، هیچ‌گونه تناسبی میان حداقل و حداکثر مجازات و همچنین عمل ارتکابی وجود ندارد و همچنین فاقد هرگونه شاخص عینی برای به‌کارگیری ضمانت اجرای مذکور است.


لذا با توجه به ایرادات فوق‌الذکر رد کلیات طرح حاضر مورد پیشنهاد است.


انتهای پیام/

ارسال نظر