صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۱۰ - ۳۰ مهر ۱۳۹۷
علی جوادی*

تأملی در بازگشايی مدارس و دانشگاه‌ها

تنها در پرتو جاذبه‌های معنوی علم و دین و اخلاق است که می‌توان به زندگی نسل جوان قداست بخشید و موجبات ارتقای معرفت و اعتلای فرهنگ و رشد شخصیت آنان را میسر ساخت
کد خبر : 320053

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مهری که به ماه مهر می‌ورزیم از آن جهت است که یک آغاز است. مهر شروعی دوباره است تا آگاهی‌های بیشتر کسب کنیم و به دانش و بینش بیشتر مجهز شویم و راه را بهتر بشناسیم و آسان‌تر بپیماییم.


مهر اولین ماه پاییز است و ظاهراً فصل خزان و ریزش است، فصل تحمل سختی‌ها و شداید و تندبادهاست، و سرآغازی برای زمستان سرد و سخت، در حالی‌ که اگر درست بنگریم پاییز به انسان، درس مهر و مهربانی، مبارزه و مقاومت، سبک بال و آزاد شدن، پوست انداختن و نو شدن می‌دهد.


پاییز به انسان درس مقاومت توأم با تلاش و انگیزه و امید برای رسیدن به بهار و شکوفایی می‌دهد. چرا که بهار پر گل و سنبل از بستر سرد و سخت پاییز و زمستان عبور کرده و سر برون می‌آورد. پاییز و ماه مهر خود بستر مهرورزی و کمال پذیری، و مدرسه و آموزگار انسان است. باید بیاموزیم آنچه را که فصل پاییز و ماه مهر به انسان می‌آموزد و باید تلاش کنیم برای رسیدن به بهار و شکوفایی علم و دانش، معرفت و معنویت، مهارت و خلاقیت،... و در یک کلام «بهار حقیقی زندگی».


آری ماه مهر، ماه مهرورزی معلمان و استادان و فرصت شکوفایی و کمال دانش آموزان و دانشجویان است. باید اذعان و اعتراف کنیم در این شکوفایی و بهاری شدن نقش معلم و استاد از هر نقشی بیشتر و مؤثرتر است. چرا که معلم، تلاش می‌کند با شاگردانش که حساس‌ترین و سرنوشت‌سازترین دوران زندگی خود را پشت سر می‌گذارند ارتباط صمیمی و مؤثر برقرار نموده و موجبات شکوفایی و باروری آنان را فراهم کند.


معلم، تلاش می‌کند با برنامه‌ریزی بر اساس واقعیت‌های وجودی شاگردانش توانایی و قابلیت‌های آنان را برای رسیدن به اهداف و ارزش‌های متعالی به کار گیرد. معلم، تلاش می‌کند با استفاده از شیوه‌ها و اسلوب علمی و عقلی، تدابیری فراهم کند که شاگردانش علاوه بر فهم حقایق و برکناری از لغزش‌ها به کشف مجهولات و حل مسائل و مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی خود نائل شوند. معلم، تلاش می‌کند با لبخند مهر و نگاه محبت‌آمیز خود، ضمن تأمین آرامش روانی، انحرافات ناشی از کمبودهای عاطفی و دوستی‌های ویرانگر و تباه‌کننده را از جسم و جان شاگردانش دور سازد، که از محبت خارها گل می‌شود


معلم، تلاش می‌کند با آموزش‌های توأم با مهربانی و شفقت گنجینه علم و معرفت، نور عقل و شعاع روح شاگردانش را افزایش دهد و از آنان افرادی عالم، عاقل، فکور، صبور، کوشا، متین، دلسوز و خیرخواه بسازد. معلم، تلاش می‌کند با معرفی شیوه‌های مطالعاتی نوین علمی و اعتقادی، و تشویق شاگردانش به مطالعه و کتاب خواندن، روح هزاران دانشمند و مشاهیر علم و دین، تمدن و فرهنگ را در روح آن‌ها احیا کند.


معلم، تلاش می‌کند، همچنان که روشنایی و نور خورشید عالم طبیعت را روشن و منور می‌سازد، به نور کتاب‌ها و جزوات، تعالیم و تجارب خود، روح و روان شاگردانش را از تاریکی‌های جهالت، غفلت، شهوت، کبر، غرور، خشم و غضب نجات داده و روشن و منور سازد.


معلم، و استاد تلاش می‌کند که شاگردانش را از طریق مطالعه، تحقیق و پژوهش در کاروان دانش و معرفت، مهارت و خلاقیت، آزادی و آزادگی وارد نموده و به سوی سلامت و سعادت رهنمون شود. معلم، تلاش می‌کند تا شاگردانش در پرتو علم و دانش، معرفت و فضیلت گوهر وقت و گذر زمان و عمر گران‌مایه خود را با ارزش‌های الهی و انسانی عجین نموده، و در شکوفایی فرهنگ و تمدن عالیه بشری سهیم باشند.


معلم، تلاش می‌کند که اثبات کند فزون‌تر از آنچه که عده‌ای می‌پندارند، سرمایه‌های کشور عبارتند از: آب، خاک، باد، جنگل، معدن و پول و ثروت، ... سرمایه‌های اصلی و حقیقی کشور جوانان و اندیشه‌های آنان می‌باشد چرا که جوانان آمیزه‌ای از شور و شعور، احساس و عاطفه، فکر و اندیشه، انرژی و پتانسیل انباشته‌ای هستند، که پدران و مادران، مدیران و گردانندگان و صاحبان اصلی فردای کشور را تشکیل می‌دهند و فعلیت و عینیت یافتن این سرمایه‌ها در پرتو عقل و اندیشه، تلاش و کوشش، مهربانی و عطوفت معلمان و استادان میسر می‌گردد.


در پایان تذکر این نکته ضروری است که در عصری که استکبار و صهیونیسم جهانی تلاش می‌کنند جوانان را از درون تهی و از ارزش‌ها و معیارهای دینی و اعتقادی جدا، و دستخوش دوگانگی و آشفتگی کنند، باید با تقویت و پیوند علم و ایمان و گسترش فعالیت‌های تربیتی، اخلاقی و فرهنگی، کرامت و شرافت اسلامی و انسانی جوانان را تأمین و تضمین کرد. آری تنها در پرتو جاذبه‌های معنوی علم و دین و اخلاق است که می‌توان به زندگی نسل جوان قداست بخشید و موجبات ارتقای معرفت و اعتلای فرهنگ و رشد شخصیت آنان را میسر ساخت.


امید است در پرتو الطاف بیکران الهی و تلاش و مجاهدت مسئولان متعهد و مدبر، همیاری خانه و خانواده، مدرسه و معلم، دانشگاه و استاد و همکاری جوانان برومند شعاع نورانی اسلام و تعالیم معنوی آن در همه ابعاد زندگی نسل جوان تبلور و تجلی یابد و تهدیدات رخت بر بسته، هزاران فرصت روشن و شفاف در زندگی آنان بشکفته و فضای فردای جامعه اسلامی را به رایحه دلپذیرش منور و معطر سازد «ان‌شاء‌الله»


* مدرس دانشگا‌ه‌هاي استان البرز


انتهای پیام/4071


انتهای پیام/

ارسال نظر