صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۰۹ - ۲۹ شهريور ۱۳۹۷
در گفتگو با آنا تشریح شد:

شکوه عزاداری محرم و شناخت آسیب‌های مجالس عزا/ شرک خفی در عزاداری‌ها رسوخ نکند

معاون دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ آزاد اسلامی استان سمنان تصریح کرد که باید دقت شود، شرک خفی در مجالس عزاداری رسوخ نکند.
کد خبر : 311872

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از سمنان، محرم ماه خون و حماسه، ماه شور و شعور و ماه عشق و محبت فرارسیده و بیرق‌های عزا بر کوی و برزن شهرها و روستاها که نشان از ارادت مردم این سرزمین به خاندان عصمت و طهارت دارد، برافراشته شده است.


‌ اما این غوغای عالم‌گیر که دل هر انسان آزاده‌ای را با خود همراه کرده به‌مانند تمام وقایع و جریانات، تهدیداتی دارد که ممکن است آن را به انحراف کشیده و مردم را از اهداف والای نهضت حسینی دور سازد. آنچه مسلم است اینکه برای تداوم گسترش دامنه این خیزش عظیم و جنبش آزادی‌خواهانه باید از آن، مقابل آسیب‌ها و انحرافات صیانت کرد.


خبرنگار خبرگزاری آنا در سمنان به‌مناسبت ایام محرم و عاشورای حسینی با حجت‌الاسلام سیدرضا اکرمی معاون دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ آزاد اسلامی استان سمنان گفتگو کرده است که در ادامه می‌خوانیم.



نظر خود را درباره اهمیت برپایی مراسم عزاداری در ماه محرم بفرمایید.


مجالس عزادارى سالار شهیدان به اعتراف دوست و دشمن، علاوه بر حفظ مکتب اهل‌بیت، عامل فوق‌العاده نیرومندى براى بیدارى مردم و ضامن تداوم و بقاى اسلام محسوب می‌شود. به همین دلیل، برپایى این‌گونه برنامه‌ها در روایات به «احیاى امر اهل‌بیت» تعبیر شده است.


امام صادق(ع) به یکی از یارانش در مورد این‌گونه مجالس می‌فرماید: «تِلْکَ الْمَجَالِسُ أُحِبُّهَا فَأَحْیُوا أَمْرَنَا رَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَحْیَا أَمْرَنَا، یَا فُضَیْلُ مَنْ ذَکَرَنَا أَوْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَخَرَجَ عَنْ عَیْنَیْهِ مِثْلُ جَنَاحِ الذُّبَابِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ أَکْثَرَ مِنْ زَبَدِ الْبَحْرِ» این‌گونه مجالس (شما) را دوست دارم، از این طریق، مکتب ما را زنده بدارید. خدا رحمت کند کسى را که فضایل ما را هرچه بیشتر زنده نگه دارد. ای فُضیل! هر که ما را یاد کند یا نزد او ذکرى از ما بشود و به‌اندازه پر مگسى اشک از چشمش خارج شود، خدا گناهانش را مى‏‌آمرزد گرچه از کف دریا بیشتر باشد.»


علاوه بر سفارش به تعظیم شعائر الهی، توصیه پیامبر(ص) در قرآن به دوستی با خویشاوندان خود، ریشه‌ای دیگر برای عزاداری است. به گونه‌ای که می‌فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى. بگو من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن اهل‌بیتم »


مصادیق و نشانه‌های دوستی و علاقه به خاندان عصمت و طهارت به‌ویژه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) چیست و چه آثاری را در پی دارد؟


یکی از این مصادیق و اقتضای این دوستی، گریستن در مصیبت آنان و شادمانی در سرور آنان است. عزاداری و سوگواری از سنت‌های حسنه فرهنگ تشیع است و شیعه در دامان عزاداری‌ها و سوگواری‌ها توانسته معارف خود را عرضه کرده و رهبران خود را به جهان بشناساند.


می‌توان گفت در طول تاریخ اسلام همواره این سوگواری‌ها زیربنای حرکت‌های آزادی‌خواهانه و انقلاب‌های شیعی بوده است.


به چه دلیل آسیب‌شناسی و صیانت از مجالس عزا مهم است؟


نکته مهم این است که این حالت‌ها و عشق و محبت‌ها آگاهانه و در مسیر صحیح هدایت شود و اثر سازنده و مثبتی به همراه داشته باشد؛ اگر عشق و محبت به ائمه اطهار، همراه با شناخت و در مسیر صحیح انجام نپذیرد، به‌جای اثر سازندگی، موجب عقب‌گرد انسان از اصول و مبانی دین می‌شود که نه‌تنها ارزشی ندارد، به‌طور قطع آسیبی برای دین محسوب می‌شود.



در این رابطه بزرگان ما هشدارهای زیادی داده‌اند که به‌عنوان نمونه مرحوم آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی می‌فرمایند: «اگر این آسیب‌هایی که در برخی مجالس عزاداری هست، ادامه یابد، من بر اصل کیان تشیع احساس خطر می‌کنم.»


همچنین آیت‌الله‌العظمی مکارم می‌فرمایند: «اگر این روند ادامه یابد، بیم آن می‌رود که روند مجالس عزاداری به دست کسانی بیفتد که اهلیت ندارند.»


درباره اهمیت اقامه عزا، پاسداشت فرهنگ عاشورا و آسیب‌شناسی مجالس عزاداری بفرمایید.


آیین عزاداری محرم، مهم‌ترین نماد فرهنگ عاشورا بوده و ارائه ویژگی‌های اعتقادی و راهبردی امام حسین(ع) در مجالس حسینی، گامی مؤثر در ترویج جنبه‌های اصولی و صحیح مکتب اسلام ناب محمدی است. سال‌های اخیر، شاهد بوده‌ایم که بیان آموزه‌های عاشورا توسط روحانیان به مقدمه‌ای برای جمع‌شدن مردم برای شکل‌گیری دسته‌های سینه‌زنی انجام می‌شود، در حالی که هدف اصلی عزاداری حسینی، شناخت علت‌ها و چرایی قیام عاشورا است.


عزاداری‌هایی که برای قیام امام حسین(ع) نباشد و مقابل اهداف آن بزرگوار و مخالف احکام شرع مقدس باشد، حرام و فاقد ارزش است. یکی از عواملى که اعمال انسان را به خطر انداخته یا نابود می‌کند، ریا و تظاهر است که نباید در عزاداری امام حسین(ع) دیده شود. باید دقت شود که شرک خفی در مجالس عزاداری رسوخ نکند که اگر چنین شود تمام زحمات بانیان و دست‌اندرکارانی که با چنین نیتی زحمت می‌کشند، نابود می‌شود.


حرکت دسته‌های عزاداری در خیابان‌ها و نشان‌دادن حزن و ماتم در مصیبت سالار شهیدان، کار پسندیده‌ای است؛ اما در این میان باید توجه داشت حرکت در خیابان‌ها مشکلات متعددی برای عبور و مرور سایران به‌وجود نیاورد. اینکه در برخی موارد تا نیمه‌های شب عزاداری و سینه‌زنی می‌شود؛ اما از قضاشدن نماز صبح پروایی وجود ندارد، نذرهای متعددی برای اطعام به عزاداران انجام می‌دهند؛ اما وجوهات شرعی را نمی‌پردازند، مناسب نیست.


گفتگو از مصطفی فیض


انتهای پیام/4062/


انتهای پیام/

ارسال نظر