انرژیهای تجدیدپذیر میتواند ضامن امنیت شرق ایران باشد
به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری آنا، پاکستان و افغانستان دو همسایه شرقی ایران بهشدت نیازمند انرژی هستند و در این میان سیستان و بلوچستان بهعنوان یک منطقه گرم و خشک که چندسالی است گرفتار خشکسالی شده به دلیل جغرافیای خاص، پتانسیلهای خدادادی زیادی دارد که میتواند این منطقه را به صادر کننده انرژی به کشورهای همسایه تبدیل کند.
اهمیت منطقه سیستان و بلوچستان و ظرفیتهای آن برای اثرگذاری در منطقه شرق ایران و ارتباط با کشورهای همسایه، موضوع گفتگوی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان با گروه بینالملل خبرگزاری آنا شد. سلطانعلی میر که در سابقه کاری خود، مدیرکلی سیاسی و انتخابات استانداری سیستان و بلوچستان را دارد، از توان ایجاد رونق اقتصادی و امنیت پایدار در شرق ایران با بهرهگیری صحیح از پتانسیلهای آن استان خبر داد.
*آیا میتوان سیستان و بلوچستان را به محلی برای تأمین انرژی کشورهای همسایه شرقی خود تبدیل کنیم؟
قطعاً همینطور است. اتفاقاً ضمن موقعیت جغرافیایی استان، این منطقه قابلیت تولید برق از طریق انرژیهای تجدید پذیر را دارد. تولید انرژی از طریق نیروی باد، خورشید، زمینگرمایی و حتی انرژی حاصل از حرکت امواج دریا میتواند موهبتی خدادادی برای منطقه باشد که با تولید انرژی از این طریق و صادرات به همسایههای شرقی که بهشدت نیازمند به انرژی برق هستند، موجب رشد و شکوفایی منطقه گردد.
کشورهای همسایه شرقی ایران بهشدت دچار کمبود انرژی و نیازمند برق هستند. در فصل تابستان کشور پاکستان در بعضی از مناطق شاهد قطعی برق برای ساعتهای طولانی بود. اگر ما بتوانیم برنامهریزی درست و اصولی در این زمینه داشته باشیم، میتوان امنیت انرژی کشورهای همسایه را به منافع خود گره بزنیم. این اتفاق میتواند در پیش برد منافع ما در منطقه بسیار مفید باشد.
بهطور مثال ما در خود دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان یک طرح نیروگاه خورشیدی 100 مگاواتی به اجرا درآوردهایم که هم نیاز خود دانشگاه را برطرف خواهد کرد و همتوان صادرات را خواهیم داشت.
من معتقدم که گرما در منطقه ما میتواند فرصتی بیبدیل برای استان باشد. در کنار آن میتوان به بادهای 120 روزه سیستان که در جهان معروف هستند هم اشاره کرد، حتی خود دریای مکران برای ما فرصت است؛ اما باید تدبیر داشته باشیم و از آن استفاده نماییم.
ما در حال حاضر به دو کشور همسایه شرقی خود، یعنی افغانستان و پاکستان برق صادر میکنیم، اما این میزان در حدی نیست که بتواند برای منافع سیاسی ما بهعنوان یک اهرم قوی تبدیل شود.
*استان سیستان و بلوچستان در حال حاضر بهشدت با مشکل کمآبی حاصل از عدم اختصاص حقابه رودخانه هیرمند و خشکی دریاچه هامون دستبهگریبان است. آیا میتوان از این پتانسیل برای گرفتن حق خود استفاده کنیم؟
در عرصه سیاست، ما با فضای بده و بستان روبهرو هستیم. به بحث قبلی خود برمیگردم که باید منافع اقتصادی کشورهای همسایه را به منافع استان گره بزنیم تا مشکلات را حل کنیم. مرور تحولات جهان اثبات کرده است که تا شما ابزاری برای اعمال فشار نداشته باشید، توان اعمالنفوذ و حتی گرفتن حق خود را نخواهید داشت. در مورد بحث آب هیرمند هم شاهد همین موضوع هستیم که افغانستان به تعهدات خود پایبند نبوده است. اگر بحث گره خوردن منافع افغانستان را که پیشتر مطرح نمودم تا الآن پیاده کرده بودیم، امروز این مشکلات برای سیستان و بلوچستان پیش نمیآمد.
ما میتوانیم با ایجاد یک معامله دوطرفه و برد-برد با افغانستان، هم مشکل آب را در استان برطرف نماییم، هم با تولید و فروش برق به این کشور باعث رشد اقتصادی استان شویم. در مقابل هم، کشور افغانستان نیاز خود به انرژی را از طریق ما برطرف خواهد نمود. این مدل میتواند برای حل مشکل ما یک الگوی مناسب باشد.
*در مورد کشور پاکستان، تحولات جاری و به قدرت رسیدن عمرانخان در این کشور آیا میتواند درنهایت به اجرایی شدن خط لوله صلح منجر شود؟
من فکر میکنم این یک فرصت خوب برای کشورمان است. حتی اگر به پیشینه عمرانخان هم نگاه بیندازید خواهید دید که وی از انقلاب اسلامی و شخص حضرت امام (ره) به نیکی یاد میکند. پاکستانیها خود را در معرض تهدید افراطگرایی میبینند. حتی رئیسجمهوری اسبق این کشور از ایران برای مبارزه با افراطگرایی کمک خواسته بود. پاکستانیها بهخوبی میدانند اگر مورد حمله گروههای افراطی قرار گیرند، آمریکا به آنها کمک نمیکند. آنها با توجه به الگوی خاورمیانه و تلاش ایران برای ایجاد ثبات در این منطقه، به کمک ایران چشم دوختهاند.
این تحول و نخستوزیری عمران خان، میتواند به گسترش مناسبات میان ایران و پاکستان بیانجامد و از این طریق استان سیستان و بلوچستان هم از مواهب این گسترش همکاری بهرهمند شود. اگر بتوانیم با پاکستانیها مناسبات خود را گسترش دهیم، میتوانیم به فرجام خط لوله صلح نیز خوشبین باشیم.
انتهای پیام/4077/ن
انتهای پیام/