صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۱:۳۴ - ۱۸ شهريور ۱۳۹۷

کدام فعالیت‌های آموزشی استادان منجر به ارتقا می‌شود؟

استادان برای اینکه بتوانند رتبه علمی و شغلی خود را در حین تدریس ارتقا دهند باید ضوابطی را مدنظر قرار دهند که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری آنها را تدوین کرده‌ است.
کد خبر : 309642

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، عضو هیأت علمی دانشگاه عنوان کلی برای مدرسان دانشگاه است که به مراتب اصلیِ مربی، استادیار، دانشیار و استاد یا استادتمام تقسیم می‌شود.


هیأت علمی به دو دسته هیأت علمی آموزشی و هیأت علمی پژوهشی تقسیم‌بندی می‌شود. عضو هیأت علمی پژوهشی، به‌صورت موظف تدریس انجام نمی‌دهد و به امور پژوهشی می‌پردازد ولی عضو هیئت علمی آموزشی، علاوه بر امور پژوهشی، موظف است ساعاتی در هفته را (بین ۱۰ تا ۱۶ ساعت، بسته به مرتبهٔ علمی و بعضی معیارهای دیگر) به امور آموزشی بپردازد.


استادان برای اینکه بتوانند رتبه علمی و شغلی خود را در حین تدریس ارتقا دهند باید ضوابطی را مدنظر قرار دهند که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری آنها را تدوین کرده‌ است.


یک از مواردیکه در آیین‌نامه ارتقا در نظر گرفته شده، رعایت نظم و انظباط درسی و شئون آموزشی است که 7 امتیاز دارد. امتیاز این بند در کمیته مرکب از هیأت رئیسه دانشکده متقاضی و مدیرگروه ذی‌ربط با توجه با مواردی مانند تخصیص اقات موظف تدریس در امور آموزشی، رعایت تقویم مصوب آموزشی، برنامه‌ریزی درسی و کاربرگ‌های ارزیابی دانشجویان از کیفیت تدریس تعیین می‌شود.


تاثیر کیفیت تدریس در ارتقا


کیفیت تدریس استادان نیز 8 امتیاز دارد. کیفیت تدریس براساس میانگین امتیازدهی دانشجویان در کاربرگ‌های ارزیابی کیفیت تدریس متقاضی در چهار سال قبل از دوره ارتقا و ارزیابی گروه و دانشگاه سنجیده می‌شود.


برای اعضای هیأت علمی گروه معارف کاربرگ‌های ارزشیابی معاونت آموزشی و پژوهشی نهاد، ملاک ارزیابی است.


امتیازهای قابل اعطا برحسب امتیازهای اخذشده از نتایج ارزیابی به این صورت خواهد بود که 0 تا 1.99 امتیاز برای نتایج ارزیابی مابین 16 تا 17.99، 2 تا 3.99 امتیاز برای نتایج ارزیابی بین 18 تا 18.99، 4 تا 8 امتیاز برای نتایج ارزیابی مابین 19 تا 20.


تاثیر کمیت تدریس در ارتقا


کمیت تدریس امتیاز کمیت تدریس برای هر واحد تدریس دوره کاردانی 0.5، کارشناسی 1 و کارشناسی ارشد یا دکتری حرفه‌ای 1.25 و دکتری یا دکتری تخصصی 1.5 امتیاز است.


حداکثر تا 20 درصد امتیازهای این بند را می‌توان پس از کسب مجوز از مؤسسه محل خدمت با تدریس در سایر مؤسسه‌ها به دست آورد.


امتیاز تدیس در دوره‌های مشترک بین المللی، شعب دانشگاه در خارج از کشور یا دانشگاه‌های خارج از کشور با مجوز مؤسسه تا 1.2 برابر قابل افزایش است.


اعضای هیأت علمی گروه معارف در چارچوب واحدهای مصوب گروه‌های معارف از امتیاز مربوط به این بند برخوردار می‌شوند.


هدایت پایان‌نامه و تاثیر در ارتقا


راهنمایی و سرپرستی پروژه کارشناسی در پایان دوره تحصیل نیز 5 امتیاز دارد. براین اساس حداقل امتیازها 20 و حداکثر امتیازها 40 است.


این نکات شامل فعالیت‌های آموزشی اعضای هیأت علمی پژوهشی موسسه‌های تحت نظارت وزارت علوم نیز می‌شود.


تفاوت دانشگاه‌های زیرمحموعه وزارت بهداشت در ارتقای استادان


فقط در مؤسسات آموزشی زیرمجموعه وزارت بهداشت کمی متفاوت است. در کیفیت تدریس رئوس فعالیت‌ها شامل آموزش نظری، کار در آزمایشگاه، کار در آزمایشگاه، کار در گروه‌های کوچک(بالینی و غیربالینی)، آموزش بالینی(سرپایی، بستری، اتاق عمل و فیلد)، مشارکت در گزارش در گزارش کنفرانس‌های آموزشی، راهنمایی تحصیلی یا مشاوره دانشجویی، طراحی و بازنگری در درس، همکاری در برگزاری آزمون‌ها و ارزیابی‌های انجام شده از رده‌های مختلف آموزشی، تهیه مواد آموزشی و کمک آموزشی برای ارائه دروس مربوطه، مشارکت در برنامه‌های توانمندی اعضای هیأت علمی، مشارکت در آموزش گروه های مشمول در مجموع 20 امتیاز دارد.


کمیت تدریس، امتیاز تدریس در هر واحد نظری یا معادل آن، در مقاطع کاردانی و کاشناسی یک دوم، در مقاطع دکتری حرفه‌ای و کارشناسی ارشد 0.75 و در مقاطع دکتری تخصصی، تخصص و فوق تخصص یک است.


اگر عضو هیأت علمی در یک نیم سال تحصیلی یک درس را در چند کلاس به طور مکرر تدریس کند، امتیاز کسب‌شده برای اولین کلاس با ضریب یک و برای کلاس‌های تکراری با ظریب یک دوم منظور خواهد شد.


تدریس هر درس که برای اولین بار توسط عضو هیأت علمی ارائه می‌شود با ضریب یک‌ونیم محاسبه می‌شود.


اگر چند مدرس یک درس را به طور مشترک تدریس کنند، امتیاز آن درس بینشان به میزان مشارکت در تدریس تقسیم می‌شود. مگر آن که تمام مدرسان در طول برنامه آموزشی حضور فعال داشته باشند، مانند آموزش کارگاهی یا آموزش در گروه‌های کوچک که در این صورت امتیاز کامل برای همه منظور می‌شود.


حداقل 30 تا 50 درصد امتیازهای کسب‌شده از تدریس دروس بالینی، بسته به گروه آموزشی با تشخیص دانشکده مربوطه، باید از آموزش سرپایی کسب شود. در صورتیکه فرد نتواند امتیاز مورد نظر از آموزش سرپایی را کسب کند، حداکثر 70 درصد از امتیازهای سایر فعالیت‌های آموزشی برای وی منظور خواهد شد.


به دروسی که براساس موافقت دانشگاه مربوطه حق‌التدریس پرداخت می‌شود امتیازی معادل نصف امتیاز تدریس موظف تعلق می‌گیرد؛ ولی مجموع امتیازهای کسب‌شده از دروس موظف و حق‌التدریسی در هر نیم سال تحصیلی از 6 امتیاز بیشتر نخواهد شد، مشروط به این که حداقل دوسوم امتیاز از تدریس موظف کسب شود.


امتیاز 40 برای پایان‌نامه‌های گروه پزشکی


اعضای هیأت علمی گروه معارف در چارچوب واحدهای مصوب گروه‌های معارف از امتیاز مربوط به این بند برخوردار می‌شوند. راهنمایی پایان‌نامه‌های دوره‌های بالاتر از کارشناسی که به نتیجه کامل رسیده باشند برحسب نوع و کیفیت 40 امتیاز دارد.


انتهای پیام/4040


انتهای پیام/

ارسال نظر