افراد در چه صورتی بازنشسته می‌شوند؟

به گزارش خبرنگار حوزه جامعه گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، شرایط و ضوابط بازنشستگی بستگی به وضعیت، جایگاه، جنسیت و گروه‌های اجتماعی افراد دارد؛ بنابراین بسته به اینکه فرد متقاضی در چه حالت و موقعیتی قرار دارد، می‌تواند مشمول یکی از انواع بازنشستگی قرار گیرد.

1- 60 سال سن برای آقایان و 55 سال برای خانم‌ها با 20 سال سابقه: در این حالت بیمه شده می‌تواند با 20 روز حقوق بازنشسته شود و اگر حقوق وی از حداقل حقوق شورای عالی کار کمتر باشد براساس ماده 111 قانون تأمین اجتماعی تا حداقل حقوق ارتقاء می‌یابد.

2- 50 سال سن برای آقایان و 45 سال سن برای خانم‌ها با حداقل 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه: در این وضعیت بیمه‌ شده می‌تواند با 30 سال سابقه یا بیشتر تا سقف 35 سال بازنشسته شود و بر همان اساس نیز از مستمری برخوردار شود.

3- 60 سال سن برای آقایان و 55 سال سن برای خانم‌ها با حداقل 10 سال سابقه: در این حالت بیمه شده می‌تواند با 10 سال سابقه و بیشتر تا 20 سال، درخواست بازنشستگی کند که مستمری وی به میزان سنوات پرداخت حق بیمه خواهد بود (بین 10 تا 20 روز حقوق). در این صورت ماده 111 قابل اجرا نیست و چناچه حقوق وی از حداقل پایین‌تر باشد، مستمری تا حداقل حقوق افزایش نمی‌یابد. ضمناً کسانی که سن آنها به میزان مقرر در این بند رسیده باشد، ولی زیر 10 سال سابقه داشته باشند می‌توانند با پرداخت حق بیمه سنوات کسری تا 10 سال سابقه با 10 روز حقوق بازنشسته شود، که در این‌صورت نیز چنانچه حقوق آنها از حداقل حقوق مصوب شورای‌عالی کار کمتر باشد ترمیم نخواهد شد.

4- خانم‌‌هایی که دارای 42 سال سن و حداقل 20 سال سابقه هستند و در کارگاه‌های مشمول قانون کار اشتغال دارند، می‌توانند با 20 روز حقوق بازنشسته شوند. این گروه از بیمه‌شدگان نیز از حداقل حقوق برخوردار می‌شوند. باید توجه داشت که مشمولان این بند فقط تابعان قانون کار را در بر می‌گیرد و سایر مشمولان تأمین اجتماعی که از نظام استخدامی و آیین‌نامه‌های خاص استفاده می‌کنند، از شمول این مقرره خارج هستند.

5- بیمه شدگانی که دارای 35 سال سابقه هستند، بدون شرط سنی می‌توانند از مستمری بازنشستگی با 35 روز حقوق برخوردار شوند.

6- کارگرانی که در مشاغل سخت و زیان‌آور شاغل‌اند و سختی و زیان‌آور بودن شغل آنها در مشاغل مذکور، مورد تأیید کمیته سخت و زیان‌آور مستقر در اداره کار قرار گرفته باشد؛ می‌توانند با 20 سال سابقه متوالی یا 25 سال سابقه متناوب در مشاغل سخت بدون شرط سنی بازنشسته شوند. برای این گروه از بیمه شدگان 10 یا 5 سال سابقه اضافه می‌شود و با 30 سال و 30 روز حقوق بازنشسته می‌شود.

7- جانبازان می‌توانند با 20 سال سابقه بازنشسته شوند و با میزان درصد جانبازی از سنوات ارفاقی بهره‌مند شوند. بازنشستگی از این طریق شرط سنی ندارد و متقاضی با توجه به سنوات پرداخت حق بیمه و سابقه ارفاقی می‌تواند از مستمری برخوردار شود. برای تعیین سنوات ارفاقی جهت جانبازان درجه نقص عضو و از کار افتادگی (درجه جانبازی) مبنای میزان سوابق اعطایی خواهد بود: جانبازانی که بین 20 تا 40 درصد دارای نقص عضو یا کاهش توانایی باشند حداقل سه و حداکثر 6 سال به سوابق آنها اضافه خواهد شد، به درجات بین 40 درصد تا از کارافتادگی کامل حداقل 6 و حداکثر 10 سال ارفاق خواهد شد.

8- معلولان عادی می‌توانند با 20 سال سابقه بازنشسته شوند و به میزان معلولیت از سابقه ارفاقی برخوردار شوند. شرط سنی برای آقایان معلول 50 و برای خانم‌ها 45 سال است.

سنوات ارفاقی به معلولان برای معلولیت‌های ناشی از کار و غیر ناشی از کار متفاوت است معلولیت‌های ناشی از حوادث کار یا بیماری‌های حرفه‌ای ناشی از کار در درجات بین 20 تا 40 درصد و تا از کارافتادگی کامل حداقل پنج و حداکثر هشت سال به تناسب درجات فوق به سوابق فرد اضافه می‌شود.

معلولان عادی غیر ناشی از کار: الف- در درجات بین 20 تا 40 درصد حداقل دو و حداکثر سه سال با توجه به درجات سوابق بیمه‌ شده اضافه می‌شود. ب- در درجات بین 40 درصد تا از کارافتادگی کامل حداقل سه و حداکثر 6 سال به تناسب درجات فوق اضافه خواهد شد.

در موارد 8 گانه فوق فقط بیمه‌شده اصلی می‌تواند درخواست بازنشستگی را به سازمان تأمین اجتماعی ارائه دهد و کارفرما در صورتی می‌تواند خواهان بازنشستگی کارگر خود شود که 5 سال از سن بازنشستگی شخص بیمه‌شده گذشته باشد؛ بنابراین در این حالت کارفرما می‌تواند درخواست بازنشستگی آقایان بالای 65 سال سن و خانم‌های بالای 60 سال را به فرض داشتن سابقه لازم به شعب سازمان ارائه کند. حداقل سابقه برای احراز بازنشستگی در صندوق سازمان تأمین اجتماعی 10 سال است؛ بنابراین کسانی که بخشی از سوابق خود را از صندوق‌های دیگر به صندوق تأمین اجتماعی منتقل کردند باید حداقل 10 سال سابقه در صندوق تأمین اجتماعی داشته باشند.

دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه در دو سال آخر اشتغال نباید از افزایش‌های سالانه شورای عالی کار و هیأت دولت بیشتر باشد، در غیر این صورت میانگین پنج سال آخر پرداخت حق بیمه ملاک مستمری قرار خواهد گرفت مگر اینکه این افزایش‌ها ناشی از ارتقاء شغلی شخص بیمه‌ شده باشد. حداکثر سقف قابل محاسبه برای بازنشستگی 35 سال است و پیش از آن مبنای محاسبه مستمری قرار نخواهد گرفت.

انتهای پیام/4044/ن