نابرابری در شهر عامل خودسوزی شهروند تهرانی

کوروش محمدی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا با اشاره به حادثه خودسوزی یک شهروند در مقابل شهرداری تهران اظهار کرد: خودسوزی نوعی خودکشی خشن است، زمانی اتفاق می‌افتد که افراد به مرزی از جنون آنی می‌رسند اما در شکل‌گیری هر خودکشی سلسله عواملی زمینه‌ساز است و عواملی در مراحل رشدی و گذشته فرد وجود داشته که پشت انگیزه خودکشی پنهان است.

وی یادآور شد: بروز خودکشی یک علت تامه و یک سطح پنهان دارد و مانند کوه یخی است که فقط 10 درصد از آن روی سطح اقیانوس قابل مشاهده و حدود 90 درصد آن در زیر سطح آب پنهان است، عوامل بروز خودکشی افراد نیز متغیر و پنهان است.

به گفته رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران، خودسوزی در مقابل شهرداری با علت تامّه اتفاق افتاده و اگر بخواهیم از این منظر بررسی کنیم که چرا این مرد توانایی و مهارت کنترل خشم و ناراحتی را نداشته، باید به این اشاره کنیم که مجموعه‌ای به نام شهرداری که وظیفه تأمین رفاه، آرامش، آسایش، امنیت شهری و ارائه تسهیلات شهری به شهروندان را برعهده دارد نتوانست مانع بروز علت تامّۀ خودکشی فرد شود.

محمدی ادامه داد:‌ قطعاً کسی که با مواد آتش‌زا به سمت شهرداری روانه شده تحت فشار فقر، ناتوانی مالی و ناکامی در تأمین معیشت فرزندان بوده است، کسی که نتوانسته در مقابل تأمین زندگی خانوادگی سرافراز باشد به درجه‌ای از خشم و خشونت می‌رسد که عزت‌نفس و آبرو برای او اهمیتی ندارد و در مقابل خانواده سرافکنده شده است.

وی تصریح کرد: وقتی فردی به ناکامی خیلی بزرگ رسیده باشد، می‌تواند در ملأعام دست به چنین خشونتی علیه خود بزند و به خود و دیگران آسیب بزند. این فرد به دنبال احقاق حقوق خود بوده اما متأسفانه پس از ناکامی اقدام به چنین عمل خشونت‌آمیزی کرده است.

رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران ادامه داد:‌ نگاه تبعیض‌آمیز و نابرابری که پشت برخی از قوانین و مقررات جامعه وجود دارد، مراجعه‌کنندگان را ناامید و خشن می‌کند، به عنوان مثال وقتی فردی برای دریافت مجوزی به دستگاه متولی مراجعه می‌کند ممکن است واجد شرایط لازم برای دریافت آن مجوز نباشد اما متأسفانه متولیان و کارکنان ما این هنر را ندارند که برخورد مناسبی با مراجعه‌کننده داشته باشند و او را نسبت به نداشتن شرایط لازم آگاه کنند و با رفتار انسانی به او مشاوره و راهنمایی بدهند به همین خاطر گاهی برخوردهای مسئولان و متولیان با مراجعه‌کنندگان چنان تند و شکننده است که افراد از خود ناامید شده و احساس حقارت و تمسخر می‌کنند.

وی احساس حقارت را یکی از عوامل مهم شکل‌گیری انگیزه‌های خودکشی دانست و گفت: وقتی فرد در جامعه با تبعیض و نابرابری مواجه می‌شود تصمیم می‌گیرد در ملأعام اقدام به خودکشی کند زیرا در سطح جامعه شاهد اتفاقات غیرقانونی در سیستم اداری است و شاهد تخلفاتی است که برخی از افراد به‌راحتی از قانون عدول می‌کنند اما او برای دریافت یک مجوز با مشکل و مانع روبه‌رو می‌شود.

محمدی بیان کرد: زمانی که فرد تبعیض در جامعه و نابرابری در اجرای قانون را مشاهده می‌کنند، دچار طغیان می‌شود و با این طغیان خشم نشان می‌دهد که چیزی برای از دست دادن ندارد. وقتی فردی در ملأعام خودکشی می‌کند نشان می‌دهد که قصد دیده شدن و احقاق حق دارد و می‌خواهد مطالبات خود را به دستگاهی که او را نادیده گرفته نشان دهد.

وی افزود: خودسوزی در ملأعام حاکی از عدم توجه دستگاه مربوطه به فرد متقاضی است، عدم توجه به نیازهای انسانی و شئون انسانی است که با آن درگیریم اما دیده نمی‌شود. این موضوع از نظر روانی اثرات منفی در فرد ایجاد می‌کند.

به گفته رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران وقتی فرد به احساس پوچی برسد تلاش می‌کند که وجود خود را نشان دهد البته متأسفانه در دستگاه‌های ما سیستم مشاوره‌ای و رفتار و نگرش مشاور گونه‌ای در متولیان امور مردم وجود ندارد که با نیازهای روانی افراد هم‌دلانه برخورد کنند و درد مراجعه‌کنندگان را دیده و با آنها همراهی کنند.

این مقام مسئول یادآور شد: متأسفانه در برخی از دستگاه‌های ما کارکنانی وجود دارند که واحد و مسئولیتشان را ارث پدری خود می‌دانند و به احترام برای مراجعه‌کننده قائل نیستند و تکریم ارباب رجوع را محور کار قرار نمی‌دهند بر همین سلسله عواملی در خودسوزی این فرد نقش دارد که شهرداری می‌توانست از شکل‌گیری علت اصلی ممانعت کند و این مسئله در سیستم اداری ما نهادینه نشده و هیچ رفتار هم‌دلانه‌ای حاکم نیست.

انتهای پیام/4044/پ