صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۸:۵۳ - ۱۲ شهريور ۱۳۹۷
محمدکاظم انبارلویی

نقد استراتژیک!

کد خبر : 308530

گروه سیاسی خبرگزاری آنا- حزب اصلاح‌طلب کارگزاران با انتشار بیانیه‌ای در هفته دولت با بیان اینکه به دنبال نقد استراتژیک دولت روحانی هستیم، از دولت مورد حمایت خود با عناوین «دولتی سرگشته» و «فاقد استراتژی اقتصادی و گفتمان اقتصادی» یاد کرده است. در این بیانیه تأکید شده روحانی نباید «اهمال دولت» را در مورد سیاست‌های ارزی نادیده بگیرد.


سمت‌وسوی نقد بیانیه متوجه سازمان برنامه و بودجه و آقای نوبخت است. دراین بیانیه تأکید شده است:


- اصرار بر حفظ رئیس‌ سازمان برنامه و بودجه مانع اصلاح ساز و کار اقتصادی شد.


- ما به‌جد معتقدیم سازمان برنامه و بودجه مغز متفکر اقتصادی دولت است و به همین علت برای اصلاح عملکرد دولت نیازمند تغییر در این مدیریت و تنظیم دو نهاد دولتی دیگر بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و نیز وزارتخانه‌های دیگر مانند وزارت صمت با این سازمان هستیم.


بیانیه کارگزاران مدیریت وزارت اقتصاد و بانک مرکزی را به دلیل جا خوش کردن بوروکرات‌های بی‌انگیزه در این دو نهاد مهم اقتصادی مورد نقد می‌داند و خواستار جابه‌جایی بوروکرات‌ها با تکنوکرات‌های اقتصاددان می‌شود.


بیانیه می‌گوید؛ «مردان بزم» در دولت باید تغییر کنند، دولت باید نوسازی شود و خون تازه‌ای در رگ‌های آن جریان یابد، چرا که دولت در دو عرصه «اجرا» و «سیاست‌گذاری» کم آورده است. این بیانیه نشان می‌دهد که نقد درون‌گفتمانی شرکت سهامی که چینش کابینه و مدیران دولتی را مدیریت می‌کرده است تاب مستوری ندارد و کار به صدور بیانیه و نوعی گیس‌ و گیس‌کشی سیاسی رسیده است.


از حزب کارگزاران که رئیس شورای مرکزی آن اکنون معاون اول رئیس ‌جمهور و بعد از آقای روحانی تصمیم‌‌گیر اصلی دولت است، صدور چنین بیانیه‌ای حیرت‌آور است. در این بیانیه هیچ اشاره‌ای به برنامه‌ای که برای برون‌‌رفت از آن بشود بر مشکلات غلبه کرد، دیده نمی‌شود. بیانیه حاوی چند ناسزا و چند متلک سیاسی مبتنی بر تغییر مدیرانی است که مورد رضایت حزب نیست و از آن بوی نوعی سهم‌خواهی و زیاده‌طلبی می‌آید.


پاسخ حزب اعتدال و توسعه هم به‌عنوان مخاطب اصلی این بیانیه جالب است. حزب اعتدال و توسعه می‌گوید؛ «صدور این بیانیه نوعی خودانتقادی و زیر سؤال بردن عملکرد بزرگان این حزب ارزیابی می‌شود، لذا حزب باید درباره عملکرد و ماندن یا رفتن اعضای خود در دولت که به طور گسترده در لایه‌های مختلف اقتصادی کشور حضور فعال دارند پاسخگو باشد.»


بیانیه حزب اعتدال و توسعه می‌گوید: «از ماه‌ها قبل با فشارهای پیدا و پنهان، کارگزاران قصد امتیازگیری از دولت را دارند و به نتیجه نرسیدند، لذا به رویکرد مطالبه‌گرانه، آن هم با آرایش تهاجم رسانه‌ای روی آورده‌اند.»


صدور این دو بیانیه و نقدهایی که اصلاح‌طلبان در رسانه‌های مکتوب و نیز در فضای مجازی علیه عملکرد دولت منتشر می‌کنند، نشان می‌دهد ماه عسل ائتلافی که دولت یازدهم و دوازدهم را به وجود آورده، به پایان رسیده است. صدای «کی بود کی بود من نبودم» از هر گوشه این بیانیه‌ها و نقدها به گوش می‌رسد. این در حالی است که رقبای آقای روحانی و منتقدان مشفق او یا ساکتند یا مرتب با حفظ کرامت رئیس‌‌جمهور به او پیشنهاد برای برون‌رفت از این اوضاع را می‌‌دهند.


توصیه ما به رفقا و شرکایی که حیثیت دولت را نمایندگی می‌کنند این است که؛ امروز که ملت ما با تهاجم سنگین اقتصادی آمریکا و اروپا روبه‌روست، باید صدای واحد از درون دولت شنیده شود. همصدایی درون دولت فوق‌العاده مهم است. آنها به جای «نقد استراتژیک» باید راهبردی معین و شفاف برای برون‌رفت از این معضلات پیدا کنند و به دنبال «تدبیر» و «امید» باشند، یعنی همان چیزی که از اول پرچمدار آن بودند.


مردم سؤال می‌کنند «عقلانیت سیاسی» در پی تصمیم‌گیری‌های این دو حزب سیاسی در بعد خارجی و داخلی کجاست؟ مردم سؤال می‌کنند «عقلانیت اقتصادی» در پی تصمیمات اقتصادی این دولت ائتلافی کجاست؟ چرا حرف خود را یکی نمی‌کنند و آن را مبنای عمل قرار نمی‌دهند؟ تصمیمات نادرست، متناقض و متفاوت به کشور آسیب می‌زند.


چرا بوروکرات‌ها به جان تکنوکرات‌ها افتاده‌اند. این دو جماعت هر کدام جایگاه خود را پیدا کنند و استقرار یابند، تا فعالان اقتصادی بتوانند با کمال آرامش و ثبات، تولید کشور را سامان دهند.


رهبر انقلاب فرمودند؛ «دولت در وسط میدان است، همه باید به آن کمک کنند.» آن وقت اگر در درون دولت این بگومگوها باشد، چه طور می‌شود از بیرون به آنها کمک کرد؟! ظرفیت‌های عظیمی در کشور معطل مانده است، قرار بود با اقتصاد مقاومتی، سنگرهای دفاعی خود را در برابر تهاجم اقتصادی دشمن بر پا کنیم و توانمندی‌های ملت را مقابل دشمن تقویت کنیم. به‌راستی حزب اعتدال و توسعه و حزب کارگزاران سازندگی و دیگر شرکای دولت در این مقاومت ملی در برابر استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا در چه جایگاهی نشسته‌اند؟ اگر هنوز در خوان اول که خوان تقسیم قدرت و پست‌هاست، متوقف شده باشد، مشکلات کشور حل نمی‌شود.


انتهای پیام/4034/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر