تروریسم در افغانستان؛ از مبارزه آشکار تا حمایت‌های پنهان
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ هفته گذشته بود که نیروهای طالبان در حالی که رئیس‌جمهور افغانستان در این کشور اعلام آتش‌بس کرده بود با حمله به سه اتوبوس مسافربری 150 نفر را ربودند. این جنبش در هفته‌های اخیر حملات خود در افغانستان را افزایش داده به گونه‌ای که توانسته است بر برخی از مناطق این کشور مسلط شود.
تحرکات طالبان در افغانستان در حالی است که در سال 2001 آمریکا به بهانه مبارزه و براندازی این گروه با ائتلافی بین‌المللی به افغانستان حمله کرد اما همچنان با گذشت 17 سال ائتلاف به رهبری آمریکا نتوانسته این گروه شبه‌نظامی را در افغانستان از بین ببرد. این وضعیت سال به سال بدتر می‌شود و آمریکا باوجود 9 هزار سرباز آموزش‌دیده، همکاری نیروهای محلی و صرف بودجه‌های کلان نتوانسته است آمار جنایت‌های طالبان را به صفر برساند و آمریکایی‌ها برای تسلیم امور جاری افغانستان به دولت این کشور وعده امروز و فردا می‌دهند.
اینها را بیفزایید به این موضوع که نیروهای آمریکایی به دلیل گسترش گروه‌های تروریستی در افغانستان حتی نتوانسته‌اند از حجم خسارت‌ها و حملات مستمر به نیروهای امنیتی افغان بکاهند و طبق آخرین آمار منتشره از سوی کمیته ویژه بازسازی و عمران افغانستان، میزان خسارت‌های انسانی وارده به ارتش افغانستان در سال گذشته چیزی در حدود 18 هزار و 560 نظامی بوده است که از این میان 6 هزار و 785 نفرشان کشته و 11 هزار و 777 نفر دیگر زخمی شده‌اند.
طالبان در حال حاضر بر بیش از 40 درصد افغانستان سیطره دارد و با همین میزان نیز به طور دائم در حال ارتکاب جنایت‌های فجیع در این کشور است که در آخرین نمونه آن به سه اتوبوس مسافربری حمله کرد و 150 نفر را ربودند. آنها همچنین برای اینکه مخالفت عملی خود را با آتش‌بس اشرف غنی نشان دهند در روز عید قربان و در هنگام سخنرانی اشرف غنی به کاخ ریاست‌جمهوری این کشور حمله کردند.
شاهدان عینی؛ زبان گویای فجایع طالبان
منابع محلی و کسانی که از نزدیک شاهد فجایع طالبان و در چند سال اخیر گروه تروریستی داعش در افغانستان بوده‌اند در روایت‌های خود می‌گویند به هیچ عنوان نمی‌توان هویت مهاجمان و تروریست‌ها را تشخیص داد. آنها از بمب و راکت برای نیل به اهداف خود استفاده می‌کنند و برای ناشناس ماندن به صورت‌های خود نقاب می‌کشند.
این را یک افسر ارتش افغانستان نیز تأیید می‌کند و می‌گوید جنایت‌های داعش و به‌ویژه طالبان در زمانی رخ می‌دهد که قابل پیش‌بینی نیست و ما نمی‌توانیم ارزیابی کنیم که کدام نقطه و در چه زمانی حملات انجام می‌شود و بنابراین همیشه در حال آماده‌باش هستیم. زمانی می‌رسد که در مقابل خود می‌بینیم فردی بدون هیچ مشخصه ظاهری به‌ناگاه اقدام به تیراندازی می‌کند و ممکن است در هر مکانی انفجار به راه بیندازد.
یک سرباز افغان که از حملات طالبان زخمی شده است می‌گوید: «واقعیت این است که مهاجمان با پوشیدن لباس ارتش ما را غافلگیر می‌کنند و حتی با بی‌سیم زدن نیز نمی‌توان سوءتفاهم و اختلاف موجود میان نیروهای خود و غیرخودی را دریافت.»
افغانستان در ظاهر خشمگین از طالبان؛ در باطن همراه با آمریکا
در ظاهر سیاست متناقضی میان مسئولان افغانستان درباره گروه‌های تروریستی همچون طالبان و در کل مبارزه با تروریسم وجود دارد. از سویی حجم بالای جنایت‌های طالبان و داعش علیه نظامیان و غیرنظامیان افغان باعث شده است تا مسئولان افغانستان در تریبون‌های مختلف محکومیت و خشم خود را از این موضوع اعلام کنند و از سوی دیگر وقتی پای آمریکا که حامی درجه یک گروه‌های تروریستی در افغانستان در میان است، کوتاه می‌آیند. آنها تاکنون به اندازه‌ای که درباره جنایت‌های طالبان موضع و بیانیه صادر کرده‌اند درباره خروج نظامیان آمریکا از افغانستان بیانیه صادر نکرده‌اند.
مخالفان داخلی سیاست‌های افغانستان معتقدند مسئولان امنیتی و دستگاه اطلاعات این کشور توانایی کافی برای حمایت از نیروهای مسلح ندارند و از این رو متکی به حمایت‌های آمریکا هستند و هر وقت موضوع خروج آمریکا از افغانستان مطرح می‌شود شاهد برخی کوتاهی از مواضع از سوی مسئولان افغان هستیم. آنها تا آن حد خود را آمریکایی کرده‌اند که ساختمان وزارت دفاع خود را با حجمی کوچک‌تر شبیه پنتاگون ساخته‌اند.
عتیق‌الله امرخیل تحلیلگر سیاسی افغانستان در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه درباره فاجعه‌ای که افغانستان از تروریسم متحمل می‌شود می‌گوید: «سال گذشته شاهد وقوع فاجعه در مزارشریف بودیم و در این میان چه کسی مقصر است؟ وزیر دفاع، نیروهای امنیتی یا طرف ثالث؟ بهتر است به جای دسته گل اهدا کردن به قربانیان حادثه برخی مسئولان افغان را برکنار کنیم.»
موج استعفای مقام‌های امنیتی
در چند روز گذشته شاهد استعفای مشاور و رئیس امنیت ملی، وزیر دفاع و وزیر کشور افغانستان بوده‌ایم که البته به جز مشاور امنیت ملی، اشرف غنی با همه استعفاها مخالفت کرد. به‌خوبی مشخص است که موج حملات تروریست‌های طالبان به نقاط مختلف این کشور فشار زیادی را به دستگاه اطلاعاتی و امنیتی این کشور وارد کرده است.
امرخیل می‌گوید: «فشار وارده به دستگاه امنیتی افغانستان بارها و بارها تکرار شده است و این نوعی اعتراف به شکست امنیتی ما در مقابل مهاجمان و وارد شدن خسارت‌های زیاد به ساختار اطلاعاتی کشور است. ما باید شیوه مقابله با مهاجمان را یاد بگیریم.»
پیش‌تر ما شاهد چنین موجی بودیم. زمانی که حمله به مزارشریف رخ داد و تعداد زیادی از غیرنظامیان کشته و مجروح شدند اشرف غنی در کاربری توئیتر خود از برکناری عبدالله حبیبی وزیر دفاع و قدم شاه‌شهیم رئیس ستاد مشترک ارتش خبر داده بود.
طالبان خطرناک‌تر از داعش
افغانستان در میزان جنایت صحنۀ رقابت میان داعش و طالبان شده است. طالبان با حمایت‌های پنهان آمریکا و کوتاه آمدن‌های مداوم افغانستان روز به روز در حال بزرگ‌تر شدن است و جنایت‌هایش علیه غیرنظامیان از نظر حجم و تعداد از میزان جنایت‌های داعش پیشی گرفته است. آنها در چند ماه گذشته صدها نفر را در افغانستان به خاک و خون کشیده‌اند و در حال گسترش سیطره خود بر خاک این کشور هستند. گرچه داعشی‌ها جنایت‌هایی را در افغانستان مرتکب شده‌اند ولی بسیاری از کارشناسان معتقدند جنبش طالبان برای حکومت اشرف غنی حامی واشنگتن، بسیار خطرناک‌تر از داعش است.
آمریکا البته حمایتش از حکومت افغانستان را در ظاهر مخفی می‌کند و اصرار دارد این‌گونه القاء کند که در حال حمله به مواضع گروه تروریستی داعش است ولی در عمل آنها حتی نقاط مسکونی افغانستان را هدف حملات خود قرار داده‌اند.
کریستوفر کولیندا افسر سابق ارتش آمریکا که سال‌ها در افغانستان فعالیت می‌کرد، دراین‌باره به خبرگزاری رویترز گفت: «واشنگتن و کابل در بسیاری از نقاط و مواضع با یکدیگر نزدیکی دارند گرچه در بسیاری از مواضع نیز اختلافات کلی دیده می‌شود. مسئولان آمریکایی تمایل زیادی دارند که سیطره خود را بر گروه‌های تروریستی همچون داعش و طالبان حفظ کنند و این موضوعی است که مسئولان افغان بارها با آن اختلاف داشته‌اند و حتی پاکستان و افغانستان طالبان را خطر اصلی برای امنیت ملی خود معرفی کرده‌اند.»
افغانستان قربانی تروریسم
ناگفته پیداست چه در آشکار و چه در پنهان مردم افغانستان قربانی خشونت‌های فزاینده در این کشور هستند و در این میان تنها موضوعی که می‌تواند زخم کهنه آنها را تا حدی التیام بخشد فکر ارتباط میان آمریکا و افغانستان و خروج قطعی نظامیان آمریکا از کابل است. موضوعی که می‌تواند ریشه اصلی اتکای نیروهای افغان به خود و در نهایت شکست قطعی طالبان و ریشه‌کن شدن داعش در این کشور شود.
افغانستان در حال حاضر قربانی تروریسمی است که خود آن را با دامن زدن به روابط پنهانی‌اش با آمریکا پرورانده و اکنون تحت تأثیر خشونت‌هایی قرار گرفته که این رابطه پنهانی ایجاد کرده است. ارتش و نیروهای امنیتی افغانستان تنها با اتکای به توان داخلی، بسط و گسترش دادن به توان گروه‌های محلی و به میان آوردن ظرفیت‌های عظیم خود است که می‌تواند از دام طالبان و داعشی که دست‌پرورده واشنگتن است، رهایی یابد.
در این میان کشورهای همسایه افغانستان همچون ایران بارها بر حمایت از صلح و ثبات و امنیت در این کشور تأکید و برای حمایت از دولت و ملت افغانستان اعلام آمادگی کرده‌اند.
انتهای پیام/4077/4033/پ
انتهای پیام/