پوشش و حجاب حس امنیت را در افراد افزایش می‌دهد/ نقش خانواده و مدرسه در پوشش افراد
به گزارش خبرنگار حوزه زنان و خانواده گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، دکتر سمیه‌سادات لوح‌موسوی، نویسنده و روانشناس، که همسر محمدرضا زائری، روحانی نواندیش، نیز هست، با حضور در برنامه «پرانتز باز» شبکه امید، به بحث پیرامون موضوع حجاب پرداخت و بروز چالش‌هایی مانند چهارشنبه‌های سفید را حاصل عدم همدلی نهادهای مختلف در موضوع حجاب دانست.
وی در خصوص نقش خانواده در تبیین مسئله حجاب و پوشش بیان کرد: نقش جدا از فرهنگ نیست و فرهنگ جدا از نقش نیست. یعنی ما در حین اینکه داریم نقش بازی می‌کنیم، داریم فرهنگ را می‌سازیم و در حین اینکه داریم زندگی می‌کنیم، نقش را از خودمان به فرزندان‌مان منتقل می‌کنیم.
لوح موسوی افزود: اگر بخواهیم از منظر عقل نگاه کنیم، پوشش یک مساله عام است و هم شامل زن می‌شود و هم مرد. این انتقال مفاهیم و انتقال نقش لزوماً برای یک دختر خانم نیست که من اگر روسری سر دخترم کردم الان دخترم پوشش دارد و اگر پسرم با تاپ و شلوارک در خیابان گشت اصلا مساله‌ای نیست. اگر پوشش را برای زن و مرد ببینیم، بعد از آن وارد فاز روانشناسی اجتماعی می‌شویم.
وی تصریح کرد: پوشش هم نقش‌هایی را به ما می‌دهد. وقتی کسی را ببینید که لباس کاراته پوشیده ناخودآگاه در ذهن‌تان شکل می‌گیرد که این آدم کاراته‌کار است. وقتی به خود شما بگویند، فلانی، پزشک حاذقی است اما وقتی وارد اتاقش شدی ببینی با کت و شلوار یا با کت و دامن نشسته است از نظر ذهنی دیرتر به او اعتماد می‌کنید؛ زیرا پوشش طیفی از نقش و فرهنگ را به ما می‌دهد.
این روانشناس درباره خانواده به عنوان اولین نهاد تاثیرگذار در زمینه انتقال نقش و فرهنگ بیان کرد: اولین نهادی که به فرد می‌گوید چطور پوششی داشته باشد، خانواده است، اما خانواده تحت تاثیر نهادهای دیگر هم است. من نمی‌توانم بچه‌ام را آن‌طور که می‌خواهم تربیت کنم. باید یک مقدار تناسب و همگنی بین مدرسه‌ای که می‌خواهم او را بفرستم، وجود داشته باشد و این خیلی اتفاق بدی است. گاهی در ایران می‌بینیم خانواده به آن پوششی که نهاد بعدی یعنی مدرسه قائل است، معتقد نیست. برای همین بچه با تربیت دیگری می‌آید جلو ولی به دلیل این که آن مدرسه سطح علمی، فرهنگی و اجتماعی بالاتری دارد، یک اجبار حجابی برای این بچه قائل می‌شوند. در صورتی‌که دختر ما به تکلیف نرسیده است، هنوز کلاس اول دبستان است، ولی مجبور می‌شود پوشش داشته باشد؛ برای اینکه عضو آن مدرسه و آن نهاد اجتماعی ثانویه بشود.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: دو واژه آزادی و پوشش در ظاهر کلمه با هم تناقض دارند ولی در مفهوم نه. اگر نگاه کنیم علمای قدیمی ما مثل ابن خلدون این را تعریف کرده‌اند در علوم تربیتی که من آزادم، تا جایی که آزادی من، آزادی دیگران را تحت شعاع قرار ندهد. البته مفهوم آزادی که با ولنگاری و بی بند و باری توام شده است، در کشورهای اروپایی دارد دوباره به مفهوم اصلی خود باز می‌گردد. در فضای خودشان یعنی گاهی در فستیوال‌هایشان می‌گذارند که لباس سنتی بپوشید و جایزه بگیرید؛ لباس‌های سنتی اروپای قدیم لباس‌های کاملاً پوشیده‌ای است.
وی با اشاره به یک ارزیابی علمی در این زمینه اظهار کرد: سال 2002 در کالیفرنیا آمدند، بررسی کردند که کسانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، بعد از قربانی‌شدن رفتارهایشان چقدر نسبت به حجاب‌شان تغییر کرده است. اول 100 نفر را به عنوان گروه شاهد برداشتند که پوشش آنها تغییر کرده است یا نه. و اگر کم یا زیاد تغییر کرده است، چرا؟ همه آنها پوشش‌شان بیشتر شده بود و برای چرایی آن دلایل متعددی را مطرح کردند از جمله اینکه احساس امنیت بیشتری می‌کنند یا اینکه احساس قدرت می‌کنند. وقتی این آمار به دست آمد تصمیم گرفتند که در جامعه بزرگتری آن را آزمایش کنند. اول هزار نفر و بعد پنج هزار نفر را مورد ارزیابی قرار دادند، پوشش آنها هم بیشتر شده‌بود به دلیل امنیت و آزادی. و به این می‌رسیم که اگر امنیت و آزادی با هم متناقض است، پس چرا کسی که قربانی می‌شود، پوشش را بیشتر می‌کند.
لوح موسوی در تحلیل مسئله‌ای موسوم به «چهارشنبه‌های سفید» خاطر نشان کرد: فشارهای اجتماعی جزء عوامل خیلی مهم است. دیده نشدن و همدل نشدن همه محیط‌های اجتماعی با نوجوان باعث می‌شود تا وقتی جوان کمی استقلال پیدا می‌کند، مسئله طور دیگری بروز پیدا کند. یک زمانی بچه‌ها این کار را درفضای مجازی انجام می‌دادند. این‌ها چه کسانی بودند؟ از فضا که نمی‌آیند. بچه‌های خود ما هستند. تربیت ما باعث می‌شود که بچه‌ها این کارها را انجام دهند. یک جوان طبیعی به طرف هویت‌یابی واستقلال‌طلبی می‌رود؛ خانواده و مسئول باید صبرش را بالا ببرد تا فرد این استقلال طلبی‌اش را در محیط کوچک نوجوانی، وقتی هورمون‌هایش به‌هم ریخته است، وقتی بازه حرکتی‌اش خانه و مدرسه و خیابان است، در محیطی که خطا در آن جبران‌پذیر است، بروز دهد.
پرانتز باز برنامه‌ای است با رویکرد بررسی اخبار نوجوانان که به صورت هفتگی با اجرای محمودرضا قدیریان و هفت دبیرخبر نوجوان در روزهای دوشنبه و جمعه ساعت 71 روی آنتن شبکه امید می‌رود.
در این برنامه علاوه بر بخش گفتگو با مهمانان و گزارش میدانی، که به گفتگو با نوجوانان، درباره موضوع اصلی برنامه می‌پردازد، بخش دیگری در نظر گرفته شده که نوجوانان سنین 13 تا 20 سال می‌توانند به عنوان خبرنگار افتخاری با برنامه همکاری داشته و گزارش‌های تصویری و ویدئویی خود را برای پخش، به برنامه ارسال کنند.
عوامل تولید این برنامه عبارتند از: تهیه‌کننده: محمود فلاح پرویزی، مدیر تولید و جانشین تهیه‌کننده: سعید احمدی، سردبیر: حسین شکیب‌راد، کارگردان: بهرام امانی. اجرا: محمودرضا قدیریان، فاطمه رضاپور، دبیران خبر: محسن محبی، سید ابوالفضل سیروس نژاد، محمد میرزازاده، ساناز احسانی، زهرا محبوب، و محیا شفاعت.
مخاطبان این برنامه می‌توانند با شماره 09036883202 در پیام رسان بله و سروش با روابط عمومی برنامه در تماس باشند و در اینستاگرام صفحه پرانتز باز را با نشانی parantezbaz_tv دنبال کنند.
انتهای پیام/4009/
انتهای پیام/