عبرت دنیا از مذاکره نافرجام برجام

به گزارش خبرنگار اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری آنا، در شرایطی که کشورهای عضو پنج بعلاوه یک منهای آمریکا،‌ به بهانه جانبداری از ایران در برجام و غلط بودن سیاست ترامپ در خروج از برجام وقت می‌خرند، آمریکا به دنبال جلب نظر مقامات کشور‌های شرق آسیاست.

رفتارهای ترامپ، این روزها با وجود این که برای تثبیت موقعیت آمریکا در جهان صورت می‌گیرد،‌ تأثیر خاصی در روند سقوط آمریکا از جایگاه قدرت برتر اقتصادی جهان، ندارد.

آمریکا از کسری بودجه شدید اقتصادی رنج می‌برد و برای جلوگیری از شکست اقتصادی خود دست به دامان تدابیر غلط سیاسی و اقتصادی شده است.

ترامپ این روزها در حال تصویب طرح بخشودگی مالیاتی 100 میلیارد دلاری قشر مرفه آمریکاست در حالی که مجبور است همزمان به کشاورزان این کشور که به خاطر اعمال تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای وارداتی اتحادیه اروپا آسیب دیده‌اند، کمک مالی کند.

صنایع آمریکا به واسطه اقدام متقابل اتحادیه اروپا، چین و شرکای تجاری این کشور در قاره آمریکا،‌ در حال ورشکستگی هستند. چنان که شرکت کاترپیلار و شرکت ویرپول تصمیم گرفته‌اند برای جلوگیری از کاهش سود خود، بار مالی ناشی از افزایش قیمت مواد اولیه را بر دوش مشتریان خود بیاندازند.

غول تورم در آمریکا بیدار شده و به زودی افسار پاره خواهد کرد. حقیقتی که وقتی نشریه نیویورک تایمز به آن پرداخت و به سیاست غلط اقتصادی ترامپ تاخت، از سوی او مورد حمله قرار گرفت.

مقامات چین پیشنهاد ترامپ برای گفت‌وگو در مورد رفع مناقشه‌های اقتصادی را پذیرفتند اما در رسانه‌ها اعلام کردند که آمریکا به تعهداتش پایبند نیست و در صورتی که بخواهد سیاست نادرست را در قبال چین در پیش بگیرد، متقابلاً با او برخورد خواهد شد.

تاکنون تلاش‌های ترامپ در خاور دور به هدف قابل قبولی نرسیده‌‌ است. کشورهایی که ترامپ تلاش می‌کند آنها را به مدار تعاملات خویش بکشد یا در حال تعاملات تجاری با چین هستند و یا در حال استقراض از چین به منظور کمک به رشد اقتصاد در حال رشد خود هستند.

ترامپ که مدت‌ها جنگ رسانه‌ای بزرگی را علیه کره‌شمالی به راه انداخته بود و سعی داشت تجربه برجام ایران را بر روی کره شمالی پیاده کند، پس از مدت‌ها به این نتیجه رسیده‌ است که کره شمالی تجربه شیرین برد برجام را برای ترامپ تکرار نخواهد کرد.

تهدیدهای ترامپ در مورد بایکوت جهانی کره شمالی یا نواختن طبل جنگ علیه این کشور راه به جایی نبرد و ترامپ که می‌دانست در شرایط اقتصادی فعلی آمریکا که مجبور است با اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی یا فروش سلاح به عربستان سعودی به بهانه حمله به ایران، باید فشار اقتصادی کشورش را جبران کند،‌ ناگهان همچون حیوانی که افسار به دهانش زده باشند‌، سر به راه شد.

ترامپ در نهایت مجبور به تسلیم شد اما به دنبال بهانه‌ای برای مصالحه با اون بود. بهانه‌ای که از وجهه آمریکا در عرصه بین‌المللی نکاهد. در کوتاه مدت،‌ همه چیز آرام می‌شود و به خوبی و خوشی به اتمام می‌رسد. به ظاهر کیم جونگ اون سرسخت، گزینه آمریکا را برای توقف آزمایش‌های هسته‌ای و موشک‌های دوربرد پذیرفت اما حقیقت چیز دیگری بود.

اون می‌دانست که کشورش در زمینه ساخت سلاح هسته‌ای به آمادگی کامل رسیده‌ است. بنابراین طی برنامه‌ تبلیغاتی هماهنگ با آمریکا،‌ به ظاهر برنامه‌هسته‌ای خود را متوقف کرد تا در فرصت مناسب خود را بعنوان ابرقدرت دیگری در جهان معرفی کند.

تجربه توافقنامه کره شمالی در سال 1999 نشان داد که اون، همیشه راه را برای خودش باز گذاشته و در صورت مشاهده هر نوع بدعهدی از سوی طرف مقابل، دوباره راه خودش را در پیش خواهد گرفت.

ترامپ اکنون می‌داند که اون،‌ تجربه تلخ ایران را تکرار نخواهد کرد. بنابراین به دنبال جمع کردن قائله‌ای است که مدت‌ها پیش به راه انداخت و چه بهانه‌ای بهتر از بازگرداندن جسد سربازان آمریکایی که سال‌ها پیش در جنگ کره کشته شده‌اند.

تمام رسانه‌ها ناگهان از توئیت ترامپ دم می‌زنند. توییتی که طی آن ترامپ با تعارف بسیار، از اون بابت بازگرداندن بقایای اجساد سربازان آمریکایی تشکر کرده و ابراز امیدواری می‌کند به زودی دوباره او را ملاقات کند.

کره شمالی نتیجه ایستادگی و استقامتش را گرفت و به معنای واقعی کلمه ثابت کرد که نه تهدیدهای آمریکا به جنگ می‌انجامد و نه تحریم‌ها پایدارند.

کره شمالی دوباره به عرصه بین‌المللی بازگشت و به ساده‌لوحانی که تهدیدهای آمریکا را جدی تلقی می‌‌کردند درس عبرت داد.

درسی که رهبری عزیز انقلاب اسلامی بارها و بارها در مخالفت با تبلیغات دروغین دوست‌نمایان برای مذاکره با آمریکا گوشزد کردند اما مسئولان یا نشنیدند یا خود را به نشنیدن زدند.

مسئله،‌ خوب یا بد بودن یک فرد همچون کیم‌جونگ‌اون نیست؛ مسئله این است که او رهبری کشوری را در دست دارد که مسئولانش با جان و دل گوش به فرمان او هستند.

کشوری که مسئولانش از رهبرشان فرمان نبرند، ناگزیر به تکرار تجربه‌‌های تلخ است. تجربه‌هایی که تا ابد تکرار خواهند شد.

انتهای پیام/