وقتی خادم قدیمی امام رضا (ع) از دست اربابش شفا می‌گیرد
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، خیلی‌ها آرزو دارند که خادم حرم امام رضا (ع) شوند. خدمت رسانی به زائران حرم مطهر علی بن موسی الرضا توسط خادمانی انجام می‌شود که به شوق کفشداری ـ غبار روبی و پذیرایی از میهمانان رضوی با هر پست و مقامی و با هر میزان تحصیلات، با عشق و علاقه به انجام وظیفه در آستان مقدس امام رضا (ع) می‌پردازند.
به بهانه میلاد مسعود ثامن الحجج امام رضا (ع) به سراغ «سید مصطفی مقیم» یکی از خادمان حرم رفتیم و پای صحبت‌های او نشستیم. مقیم ضمن ابراز خشنودی قلبی از توفیق تشرف به بارگاه امام هشتم (ع) به سئوالات ما پاسخ داد که در ادامه می‌خوانیم.
* آقای مقیم چند سال دارید و از چه سالی توفیق خادمی حرم امام رضا (ع) را کسب کردید؟
۶۰ سال سن دارم و از سن ۱۴ سالگی افتخار تشرف نصیب من شد.
* نحوه تشرف شما به چه صورت بود؟
پدر بنده از خدام حرم بود. من هم به خاطر عشق و علاقه‌ای که نسبت به حرم علی بن موسی الرضا داشتم از پدرم خواهش کردم به دلیل اینکه او امکان حضور در کشیک شب را نداشت من به جایش خدمت کنم و بعد از کش و قوس‌هایی بالاخره پدر پذیرفت و بنده از سال ۱۳۵۰ تا به امروز افتخار خادمی حرم را به عهده دارم.
* یعنی از آن زمان تا به امروز بطر مستمر خدمتگزار آستان هستید؟
البته به غیر ماه‌های خدت سربازی و حضور سه ماهه در جبهه خرمشهر که منجر به مجروحیت ۵۵ درصدی من از ناحیه دست و پا و چشم شد، باقی عمر خود را صرف امور نظافت و غبار روبی مرقد امام رضا (ع) نموده‌ام.
افراد بسیاری آرزوی تشرف و خدامی حرم را دارند، شما از اینکه جزء خادمان آن حضرت هستید چه احساسی دارید؟
با پایان کار روزانه در حرم وقتی قرار است در نوبت بعدی دوباره سرکار خود حاضر شوم از شب تا صبح آرام و قرار ندارم و بدون استثنا بی هیچ ابزار هشدار دهنده مثل ساعت و یا موبایل ناخودآگاه راس ساعت ۴:۳۰ از خواب بیدار می‌شوم. چون باید ساعت ۵:۳۰ در حرم حضور داشته باشم.
* شیفت کاری یک خادم چند ساعت است؟
۲۴ ساعت.
* برنامه کاری روزانه شما در حرم چیست؟
در ابتدای کار نظافت و جاور کشی داخل حرم را انجام می‌دهیم. بعد مراسم «ُصفّه» با شرکت سایر خدام اجرا می‌شود. در مرحله آخر هم خطبه خواجه نصیر طوسی خوانده می‌شود و سپس با خواندن دعا و سجده شکر به درگاه خدا مراسم پایان می‌یابد.
* در مورد مراسم صفه توضیح می‌دهید؟
صفه در زبان عربی به معنی ایوان است. صفه مکانی که خدام در آن حاضر شده و حفّاظ به قرائت یک جزء از قرآن کریم می‌پردازند. این مراسم یک نوبت بعد از طلوع آفتاب و یک بار هم بعد از غروب خورشید در طول سال به غیر از ایام ماه مبارک رمضان اجرا می‌شود.
* شما شغل ثابتی هم در بیرون از حرم دارید؟
بله در حوزه انتشارات و چاپ کتاب و دفتر فعالیت می‌کنم و منبع اصلی درآمد من از همین راه است.
* برای خدمتگزاری در حرم حقوق مزایایی هم به شما تعلق می‌گیرد؟
حقوق و مزایای خاصی نداریم. فقط بطور سالیانه بمنظور تبرک، آستان قدس مقداری گندم برای خدام در نظر گرفته که آن هم از محل موقوفات تامین می‌گردد. در روز‌های کشیک هم در سه وعده غذایی از سفره حضرت رضا (ع) بهرمند می‌شویم.
* از نحوه برخورد مردم و زائران با خدام حرم بگویید معمولا چه نیاز‌هایی دارند که به شما مراجعه می‌کنند؟
رابطه ما با مردم دو حالت دارد یکی از خارج از حرم و دیگری در سطح شهر مشهد است. مردم معمولا خدام را بعضا حتی بنام اصلی یا مثلا مشهدی مصطفی می‌شناسند و این مسئله نشان دهنده توجه ویژه مردم ما به مسایل مذهبی و امور زیارتی است. هر موقع حقیر یا سایر همکاران را در کوچه و بازار می‌بینند با واژه زیبای التماس ما ریزه خواران درب خانه امام رضا (ع) را مورد محبت خود قرار می‌دهند.
در داخل حرم هم معمولا زوار برای زیارت اماکن متبرکه مرقد از ما راهنمایی می‌گیرند و ما با آغوش باز و خوش رویی از این عزیزان استقبال می‌کنیم.
* امام هشتم شیعیان به اعجاز و شفای بیماران و نیز برآورده کردن حاجت نیازمندان شهره هستند معجزه شاخصی که در مدت ۴۵ سال خدمت درگاهش به یاد دارید را برای مخاطبان ما بازگو کنید؟
خود بنده یکی از نمونه‌های بارز اعجاز حضرت رضا (ع) هستم. موضوع از این قرار بود که به یک بیماری سخت دچار شده بودم در حدی که خیلی به مرگ نزدیک بودم، اما در آخرین لحظات با توسل به خود امام و استطاعت از خدای متعال شفای کامل گرفتم.
* خلاصه‌ای از نحوه شفا گرفتن خود را برای ما تعریف کنید؟
چند روزی در بیمارستان بستری بودم. می‌خواستم در شب چهارشنبه برای دعای توسل به حرم امام بروم. یکی از دوستانم برای انتقال من به حرم آمد، اما به دلیل شرایط بد جسمانی دکتر ممانعت بعمل می‌آورد.
با این وجود لباس بر تن کردم و آماده رفتن شدم. در همین لحظه یکی از پرستاران وارد اتقاق شد و گفت: حاج آقا برای چه لباس شخصی پوشیده‌ای کجا می‌خواهی بروی؟ گفتم می‌خواهم پیش دکتر اصلی خودم بروم.
خانم پرستار پرسید دکتر اصلی شما کیست؟ گفتم امام رضا (ع). چیزی به من نگفت، اما سری تکان داد و رفت. ۲۵ روز تمام از طریق سرم تغذیه می‌شدم و اصلا غذا نخوره بودم و، چون راه دهان من توسط دستگاه‌ها بسته بود امکان نوشیدن آب و غدا نداشتم. همین برخورد و عکس العمل پرستار باعث شد من بعد از مدت‌ها در آن لحظه حداقل یک لیوان آب بنوشم و دوباره به بستر بیماری بروم.
چند روز بعد از آن اطبا برای معاینه و عکس برداری نزد من آمدند و وقتی هیچ علامتی از بیماری در بدن من پیدا نکردند با تعجب گفتند مشکل شما هر چه بوده حل شده حاج آقا و هیچ نشانی از بیماری و کسالت در شما وجود ندارد.
* اگر توصیه یا صحبت پایانی دارید بفرمایید؟
بنده سال هاست که به نوکری درگاه امام رضا (ع) مفختر هستم و خیلی خوشحالم به زوار رضوی خدمت گذاری می‌کنم انشالله مردم هم از ما راضی باشند. در طول این سال‌ها به این نکته رسیده‌ام که اگر ما نیمه شبی از خواب بلند شویم و نمازی اقامه کنیم و نیت کنیم قطعا روح ما در یکی از حرم‌های رضوی- حیدری و یا حسینی به پرواز در می‌آید و اگر از درگاه خدای بزرگ توسل بجوییم قطعا جسم خودمان را در همان حرم پیدا خواهیم کرد.
خیلی‌ها در برخورد با خدام چه تلفنی و چه حضوری تقاضای التماس دعا دارند و به نیابت تقاضای زیارت می‌کنند. می‌خواهم به این عزیزان بگویم از همان مکانی که هستید با خلوص نیت فکر و ذهن خود را به سوی آقا معطوف کنید و چنانچه حاجت و یا گرفتاری دارید، اما امکان حضور در مشهد را ندارید قلب خود را در نماز‌های نیمه شب با علی بن موسی الرضا (ع) پیوند بزنید انشاءلله آقا هم عنایت می‌کنند و مشکل برطرف می‌شود.
منبع: جام‌جم آنلاین
انتهای پیام/4001
انتهای پیام/