فضای بیرونی در همین نزدیکی‌هاست

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ScienceAlert، یکی از پدیده‌های شگفت‌انگیز در جهان هستی خط کارمن است، خطی فرضی میان اتسمفر زمین و فضا. خط کارمن در ارتفاع 100 کیلومتری واقع شده است و نشان‌دهنده منطقه ایمن پرواز برای وسایل نقلیه هوایی است.

اما نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این مرز هوایی فرضی از آنچه تاکنون فکر می‌کردیم به ما نزدیک‌تر است. بر اساس این مطالعه، خط کارمن حدود 20 کیلومتر از آنچه فکر می‌کردیم به زمین نزدیک‌تر است.

جاناتان سی مک‌دوول از مرکز فیزیک نجومی دانشگاه هاروارد اسمیت‌سونیان با مطالعه مسیرهای ماهواره‌های مداری و زیرمداری به این نتیجه دست یافته است.

وقتی که یک شیء در اتمسفر ارتفاع می‌گیرد و بالا می‌رود، گازهای هوا به‌تدریج رقیق و رقیق‌تر می‌شوند که این امر بالا رفتن آن شیء را دشوارتر می‌کند.

بنابراین یک شیء برای ماندن در هوا نیاز دارد که سرعت خود را بیشتر کند. در نهایت سرعت این شیء به نقطه‌ای می‌رسد که با سرعت مورد نیاز برای دور زدن زمین برابر می‌شود.

این پدیده سرعت مداری نام دارد. استاندارد 100 کیلومتری کم‌وبیش ارتفاعی است که یک هواپیما در آن به این سرعت می‌رسد.

سرعت مداری داشتن سرعتی کافی برای یک سیاره، یا ماهواره مدارگرد طبیعی یا مصنوعی ‌است که باعث باقی ‌ماندن آن در مدار بر گرد مرکز یا پایه گرانشی خود می‌شود که معمولا جرم بزرگ‌تری است. اینرسی موجود در آن جرم در حال حرکت، گرایش آن را به حرکت در یک خط مستقیم متمایل می‌کند، در حالی که نیروی گرانش موجود نیز می‌کوشد که آن را به سوی پایین بکشد. در نتیجه، مسیر مدار، که می‌تواند بیضوی یا دایره‌ای باشد، نشان دهنده تعادل بین گرانش و اینرسی است.

نتایج تحقیقات مک‌دوول نشان می‌دهد که خط کارمن حدود 20 کیلومتر از آنچه تاکنون گمان می‌کردیم به ما نزدیک‌تر است.

انتهای پیام/4021