آرزوی من این است که درِ چاه‌های نفت را ببندیم

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، نفت، کلیدی‌ترین کالای دنیای معاصر است. کالایی آنقدر کلیدی که به طلای سیاه شهرت یافته و ارزش آن با ارزش طلا برابری داده شده و شاید به همین دلیل است که سیاستگذاری‌های نفتی در کشورهای صاحب این کالا بخش عمده‌ای از سیاستگذاری ملی این کشور‌ها را تشکیل می‌دهد.

مقام معظم رهبری در سخنان خود در این زمینه، بارها به مسئولان اقتصاد بدون وابسته به نفت را گوشزد کردند که در ذیل به بازخوانی بخش کوچکی از بیانات رهبر انقلاب می‌پردازیم:

وقتی همه ‌چیز بر محور نفت در اقتصاد می‌چرخد، اقتصاد ناامن است

من به‌مناسبت اینکه امروز یکی از مسائل اساسی کشور، مسئله‌ اقتصاد و معیشت مردم است، اشاره کنم که اقتصاد هم نیازمند امنیّت است؛ بنای اقتصادی کشور هم بایستی بر یک بنیاد امنی نهاده بشود. مشکل ما، مشکل تاریخی ما، مشکل بازمانده‌ ما از دوران های طاغوتی، وابستگی اقتصاد ما به نفت است؛ این موجب شده است که ما در زمینه‌ مسائل اقتصادی، دغدغه‌ امنیت را در همه‌ی دوران ها، زیاد داشته باشیم؛ قیمت نفت کم شد، زیاد شد، فروش نفت ممنوع شد، رفت‌وآمد نفت مشکل شد، فلان مشتری نفت پول ما را نداد. وقتی همه ‌چیز بر محور نفت در اقتصاد میچرخد، اقتصاد ناامن است؛ اقتصاد هم بایستی امن بشود.

باید خودمان را از وابسته بودن به نفت جدا کنیم

بارها گفته‌ایم که باید خودمان را از این مکیدن نفت و وابسته بودن به نفت به تدریج جدا کنیم و این را باید به تدریج کم کنیم. سیاست نفت و بالا پایین شدن نفت، دست دیگران است؛ نفت مال ما است اما اختیارش دست دیگران است.

خام فروشی کاهش پیدا کند

وقتی که شما نگاه میکنید به بیرون، مواجه میشوید با یک مسئله‌ای مثل کاهش قیمت نفت؛ ناگهان قدرتهای مستکبر با همراهی ایادی منطقه‌ای خودشان متأسّفانه به این نتیجه میرسند که قیمت نفت را به نصف و گاهی کمتر از نصف برسانند؛ شما مواجه میشوید با یک چنین مشکلی؛ وقتی نگاه به بیرون باشد، این است. ما باید کاری کنیم که خام‌فروشی بتدریج کاهش پیدا کند، تا اینکه بکلّی از بین برود؛ باید ارزش افزوده ایجاد کرد.

اقتصاد نفتی و نخبگان

وقتى قرار شد که ما این ثروت ذخیرهى تاریخى خودمان را از زیرِ زمین بکشیم بیرون، مدام خامفروشى کنیم، به حالت «بچه پولدارىِ ملى» کشور را بخواهیم اداره کنیم، آنجا نه نخبه شناسایى میشود، نه به نخبه احساس احتیاج میشود، نه نخبه میتواند نقش ایفا کند.

اتکا اقتصاد به نفت؛ یکی از خیانت‌های رژیم پهلوی

این متکی شدن اقتصاد به نفت،خشت کجی است که در زمان رژیم پهلوی گذاشته شده است. آن جوانانی که نمی‌دانند رژیم گذشته با این کشور چه کرده است، بدانند یکی از دهها کار خیانت‌آمیزی که کردند، این است! اقتصاد این کشور را متّکی به نفت کردند که به آسانی هم نمی‌شود آن را تغییر داد و دگرگون کرد! این ملت اگر بتواند، باید با صادرات گوناگون صادرات میوه، صادرات معادن گوناگونی که در این کشور هست، تولیدات صنعتی، کشاورزی و خدمات این کشور را اداره کند. نفت، ذخیره‌ی همیشگی این ملت است و می‌ماند. اولا از آن برای ساخت زیربناهای ماندگار و دیگر سرمایه‌های اساسی کشور استفاده می‌شود. ثانیاً به وسیله‌ی قدرت نفت، ملت ایران می‌تواند در صحنه‌ی سیاست بین‌المللی، ابراز قدرت کند. یک‌وقت اعلان کند که من می‌خواهم نفتم را شش ماه نفروشم! همه‌ی دنیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ همه‌ سیاست‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یا بگوید می‌خواهم این قدر کم کنم، یا این قدر زیاد کنم! این در طول زمان انجام می‌گیرد.

آرزویم این است که درِ چاه‌های نفت را ببندیم
آرزوى واقعى من- که البته ممکن است به‌این زودی‌ها قابل تحقق نباشد- این است که ما درِ چاه‌هاى نفت را ببندیم و اقتصاد خود را براساس کالاها و محصولات غیرنفتى بنیاد نهیم. یعنى فرض کنیم این کشور، کالایى به نام نفت ندارد. البته ‌این کار ممکن است در این سال‌ها و به‌این زودی‌ها عملى نباشد. زیرا دشمنان ایران در دوران رژیم وابسته و فاسد پهلوى، بیش از حدّ تصور خراب‏کارى کرده‏ اند و چنان ملت و کشور ما را به نفت وابسته نموده‏ اند که نشود به‌این آسانى چنین کارى را کرد. اما روزى باید این کار بشود و آن روز، روزى است که ملت ایران بدون این که سرمایه‏ هاى خود را مفت و مجّانى به دست کسانى بدهد که با کمال خباثت از ثروت ملى کشورها استفاده می کنند، با تکیه بر امکانات ذاتى، روى پاى خودش بایستد.