واکاوی یک تهدید!

گروه سیاسی خبرگزاری آنا - هشدار رئیس جمهور به غرب به ویژه آمریکا در مورد اینکه اگر قرار باشد نفت ایران صادر نشود، نفت هیچ کشوری در منطقه صادر نخواهد شد، بازتاب وسیعی در رسانه‌های داخلی و خارجی داشت.

مفهوم این تهدید آن است که کسانی که نمی‌خواهند جای نفت ایران را در بازارهای جهانی تامین کنند اولین دریافت کننده پاسخ ایران خواهند بود. مفهوم دیگر این تهدید آن است کسانی که بانی مسدودسازی صادرات نفت ایران هستند از پاسخ ایران بی‌ نصیب نخواهند بود. امروزه 40 درصد انرژی جهان از منطقه ما تامین می‌شود. اگر جلوی صادرات نفت ایران گرفته شود، جلوی صادرات دیگر کشورها به طور طبیعی گرفته خواهد شد. بستن تنگه هرمز فقط یک راه حل است. راه‌‌حل‌‌های دیگری وجود دارد که با توجه به توان نظامی ایران شاید سهل‌الوصول تر از بستن تنگه هرمز باشد.

این تهدید رئیس‌جمهور هم شنیدنی است که خطاب به آمریکا گفت :«جلوی صادرات نفت ایران را بگیرید تا نتیجه ‌اش را ببینید!» ده‌ها مرکز پژوهشی و آینده‌‌پژوهی در واشنگتن وجود دارد که ترامپ می‌تواند همین سوژه را به آنها بدهد و از آنها بپرسد با عملی شدن تهدید رئیس جمهور ایران قیمت نفت در بازار انرژی چه نرخی پیدا می‌کند و با این نرخ وضعیت اقتصاد اروپا و آمریکا و برخی کشورهای گروه 7 چه می شود؟ همچنین ترامپ می تواند از پنتاگون صورت حساب جلوگیری از این اقدام ایران را اگر عملی باشد، بپرسد و نیز از وزارت خزانه ‌داری آمریکا بپرسد آیا توان تأمین مالی آن را دارد؟! ترامپ می‌‌تواند از جامعه‌ شناسان بپرسد با جنگی که پدید آمد آیا مردم آمریکا پس از جنگ ویتنام و عراق و سوریه تاب تحمل نتایج حاصل از آن را دارند؟

ترامپ و باند فاسد کاخ سفید امروز باید از خود بپرسند موضوع تحریم ها را تا کجا می خواهند پیش ببرند/ آنها که نام این تحریم ها را "فلج کننده" گذاشته اند، فکر می کنند دولت و ملت ایران می ‌نشینند و فقط نگاه می‌ کنند، ببینند چه وقت "فلج" خواهند شد.

ترامپ در تامین ثروت آمریکا و پرکردن چاله چوله‌ های کسری بودجه این کشور، جنگ تعرفه‌ ها را راه انداخته و نسبت به آن هم مُصر است. اینکه تا کجا می تواند آن را مدیریت کند، خیلی جای بحث دارد.

ترامپ امروز دست خود را برده در جیب اروپا، چین و کانادا، و بی‌ شرمانه به بهانه تعرفه‌ ها دزدی می‌کند. آیا فکر می‌کند آنها هم می‌نشینند نگاه می‌کنند و هیچ عکس‌العملی در این دزدی آشکار نشان نمی‌‌دهند. رئیس جمهور چین به ترامپ صریح گفته که در فرهنگ چین مشت را با مشت جواب می ‌دهند. این پاسخ کشوری است که آمریکا 1150 هزار میلیارد تومان به خاطر خرید اوراق قرضه به آن بدهکار است. این پاسخ نشان می‌‌دهد چینی ها هر شوخی‌ را می‌پذیرند جز شوخی ناموسی! تعرفه 200 میلیارد دلاری آمریکا علیه چین یک شوخی زشت ناموسی در حوزه اقتصاد است. چینی ها زیر بار آن نمی‌روند.

در اروپا هم چنین است. البته ما کاری به دعوای آمریکا و اختلاف آنها در جی 7 نداریم چون اساسا به ما مربوط نیست اما آمریکا و جی 7 باید بدانند شوخی ترامپ با ایرانی ها تا سرحد به صفر رساندن صادرات نفت ایران به آمریکا و گروه جی 7 مربوط است، آنها پس از اقدام و پاسخ ایران به این شوخی بی ‌مزه، باید به این سؤال پاسخ دهند با قیمت نفت بشکه‌ ای 200 دلار چگونه می‌ توانند اقتصاد جهان را اداره کنند؟

پیام استقبال سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس از مواضع اخیر رئیس جمهور می تواند برای محافل تصمیم گیر در غرب، معنی دار باشد. اگر این محافل معنای واقعی این پیام را نگیرند معلوم است در فهم آنچه قرار است اتفاق بیفتد واقعا عاجز هستند.