طلای آسیا یا رنکینگ جهانی کدام حائز اهمیت است؟/ اختلاف داورزنی با رئیس فعلی

گروه ورزشی خبرگزاری آنا؛ این روزها شاهد اتفاقات عجیب و غریب در فدراسیون والیبال هستیم؛ باتوجه به شلوغی تقویم والیبال در سال 97 تصمیم بر آن گرفته‌‌شد که تیم‌ملی والیبال در لیگ ملت‌های والیبال حضور پیدا کند و تیم «ب» هم خود را برای بازی‌های آسیایی جاکارتا را آماده کند و در این میدان سخت و حساس رودروی حریفان قرار بگیرد. تیم ملی والیبال ایران در دوره گذشته بازی‌های آسیایی تاریخ‌‌ساز شد و نخستین مدال طلای خود را در این بازی‌ها به دست آورد.

ضمن اینکه علاوه بر این دو مسابقه مهم رقابت‌های جهانی هم در شهریورماه پیش روی والیبال ایران است و ایگور کولاکوویچ سرمربی تیم‌ملی والیبال باتوجه به اهمیت آن مسابقات اعلام کرده بود که بازیکنانش اجازه حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا را ندارند و باید خودشان را برای قهرمانی جهان آماده کنند، از همین روی تصمیم فدراسیون برای اعزام تیم «ب» به مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا با این شرط و شروط کولاکوویچ جدی‌تر از قبل شد. ضیایی رئیس فدراسیون والیبال هم بارها اعلام کرده بود که سال پرترافیکی مخصوصا در 6 ماه نخست پیش رو دارند و به دلیل اهمیت رنکینگ جهانی نمی‌توانیم با تمام قدرت در جاکارتا حاضر شویم.

‌ناگفته نماند البته تیم «ب» هم مدت‌ها بلاتکلیف بود و فدراسیون به این امیدوار بود که سیچلو هدایت این تیم را برعهده بگیرد اما بعد از اینکه سیجلو درخواست ایران را برای قبول سرمربیگری تیم «ب» رد کرد فدراسیون هم جهانگیر سیدعباسی را به عنوان سرمربی انتخاب کرد، انتصابی که حرف و حدیث زیادی داشت و خیلی از اهالی والیبال معتقد بودند این مربی تجربه کافی را برای هدایت تیم «ب» در بازی‌های آسیایی جاکارتا که از اهمیت زیادی برای ایران برخوردار است، ندارد.

یکشنبه‌ای که گذشت هفته پایانی مسابقات لیگ ملت‌های والیبال در تهران برگزار شد و ایران در این مسابقات در جایگاه دهمی قرار گرفت. جایگاهی که البته چندان مورد قبول مردم و جامعه والیبال نبود اما باتوجه به جوانگرایی که در تیم‌ملی رخ داده بود همه امیدوار بودند که در آینده نسل طلایی والیبال ایران در راه است. باتوجه به تصمیماتی که از قبل گرفته شد تیم «ب» در حال آمادگی برای بازی‌های آسیایی جاکارتا بود و از 27 خردادماه هم در اردو بودند. اما روز گذشته به یکباره محمدرضا داورزنی اعلام کرد تصمیمات عوض شده و قرار بر این است که تیم‌ملی والیبال ایران در مسابقات جاکارتا حضور پیدا کند.

گویا کمیته ملی المپیک که متولی اعزام ورزشکاران به بازی‌های آسیای جاکارتا است، بر روی مدال‌آوری تیم والیبال ایران حساب ویژه‌ای باز کرده و از فدراسیون خواسته تا تیم اصلی را به جاکارتا اعزام کند و فدراسیون هم این پیشنهاد را قبول کرده است. بنابراین در بازی‌های آسیایی جاکارتا تیم والیبال ایران امسال رودروی حریفان آسیایی خود قرار می‌گیرند. این خبر در حالی اعلام شد که گویا در ایران برنامه‌ریزی چندان جایگاهی ندارد وگرنه یک ماه مانده به بازی های آسیایی ترکیب تیم عوض نمی‌شد!

اگرچه با حضور تیم ملی والیبال ایران شانس مدال‌آوری در جاکارتا بالا می‌رود اما به طور حتم اعزام تیم‌ملی والیبال در شرایطی که بازیکنان تیم «ب» ‌در حال آماده سازی خودشان بود و این تغییر برنامه قطعا‌ بی‌انگیزگی را در آنها به وجود می‌آورد. چرا که اگر آنها در این رقابت‌ها به مدال می‌رسند شرایط معافیت از سربازی را داشتند بنابراین همه تلاششان را می‌کردند.

شنیده‌ها هم حاکی از این است که فشارهای وارد از سوی وزارت ورزش اختلافاتی را هم بین ضیایی و داورزنی به وجود آورده است. اما به هر روی چیزی که برای وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک اهمیت دارد کسب مدال در جاکارتا است و به همین دلیل این تصمیمات گرفته شده‌است. اما سوالی که اینجا مطرح می شود چرا در فاصله یک ماه مانده به مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا چنین تصمیماتی گرفته شد؟ آن هم در شرایطی که تیم ملی والیبال از مسابقات لیگ ملت‌های والیبال بازگشته و متاسفانه مصدومیت‌های زیادی هم در این مسابقات گریبان ملی پوشان را گرفته و آنها به ریکاوری نیاز دارند و از سوی دیگر درست 10روز مانده به مسابقات جهانی ملی‌پوشان باید در کوران مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا باشند.

با این شرایط طبیعی است که برای رقابت‌های جهانی خسته هستند. اگر واقعا کسب مدال اینقدر اهمیت دارد چرا مسئولان زودتر به فکر نیفتادند؟! ضمن اینکه مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا فرصت خوبی برای نسل جوان والیبال ایران بود که خودی نشان بدهند و تجربه‌ای به دست بیاورند اما حالا با این تصمیمات به طور حتم ملی‌پوشانی که از خردادماه در اردو هستند و از امروز تمریناتشان برای جاکارتا تعطیل بی‌انگیزه می‌شوند.