صندوق رفاه دانشجویان از تعهدات خود شانه خالی نکند
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در ابتدای سال تحصیلی 97-96، جمعی از دانشجویان دوره دکتری در اعتراض به موکول کردن وام‌های دانشجویی از صندوق رفاه دانشجویان به بانک‌ها مقابل وزارت علوم تجمع کردند، اما در خرداد 97 خبرهایی از سوی صندوق رفاه مبنی بر افزایش مبلغ وام‌های دانشجویی و وام ضروری دانشجویان دکتری منتشرشد. با این حال دانشجویان معتقدند مشکل اصلی آنها یعنی سپردن کارها به بانک هنوز پابرجاست.
حدیثه شیرزادی، رابطِ کمپین دانشجوهای دکتری و صندوق رفاه دانشجویان درباره افزایش مبلغ وام‌های دوره دکتری و شرایط دریافت معتقد است: بزرگترین مشکل دانشجویان دکتری برای دریافت وام در حال حاضر پیش رفتن به سمت بانک‌ها و فراهم کردن شرایط ضمانت‌های بانکی است، مسئولیتی که صندوق رفاه از آن شانه خالی می‌کند.
برای بسیاری از افراد، اینکه بتوانند شرایط دریافت وام از سمت بانک‌ها مثل: متعهد شدن دو ضامن بانکی، بروکراسی‌های اداری، درانتظار صفِ بازپرداخت وام بودن و... را فراهم کنند، شرایطی سخت است چه برسد به دانشجویانی که مشغول تحصیل هستند، پژوهانه‌ای دریافت نمیکنند، شرایط کاری مناسبی ندارند و وام‌ها را برای امرار معاش و انجام پژوهش‌های خود می‌گیرند اما با شرایطی که اکنون پیش روی آن‌هاست گرفتن همین وام‌ها هم برای دانشجویان دکتری سخت‌تَر شده است، مشروح گفتگو با حدیثه شیرزادی، دانشجوی دکتری رشته شیمی- فیزیک را در ادامه بخوانید.
به نظرتان مشکلات اصلی دانشجویان دکتری برای دریافت وام‌های دانشجویی چیست؟
مشکل اصلی ما (دانشجویان دکتری)، این است که برای گرفتن وام ما را به سمت بانک‌ها می‌فرستند و شرایط بانک‌ها اصلا یکسان و منظم نیست، هرشعبه با شرایط خودش کار می‌کند و عملا قراردادی که با صندوق رفاه بسته شده بود اجرا نمی‌شود.
اعتراض دانشجویان دراوایل سال تحصیلی 96 بر سر چه بود؟
تمام اعتراضات ما این بود که چرا حق انتخاب دانشجوها برای دریافت وام از صندوق رفاه در حال حذف شدن است و ما را به سمت بانک‌ها سوق می‌دهند؟ چرا صندوق رفاه از انجام دادنِ وظیفه اصلی‌اش یعنی دادن خدمات به دانشجوها امتناع می‌کند؟!
الزامی شدن دریافت وام‌های دانشجویی از صندوق رفاه به شعب بانک‌های توسعه تعاون از چه زمانی رخ داده است؟
تقریبا از ورودی‌های 96 صندوق رفاه این اِلزام را بوجودآورد که برای دریافت وام‌های دانشجویی حتما باید به بانک مراجعه کنید و به نظرم این عملی ناجوانمردانه بود. چون قبلا دانشجوها حداقل یک حق انتخاب داشتند و صندوق رفاه قول داده بود هیچ فردی را بصورت جبری وادار نکند که به سمت بانک‌ها بروند.
شرایط متفاوت صندوق رفاه و بانک‌ها برای دریافت وام دانشجوها چه بوده است؟
اگر وضعیت همین‌طور پیش‌برود باید مهرماه 97، دوباره همه دانشجویان به سمت بانک‌ها بروند و این موضوع خلافِ وعده‌ِ انتظاری است که ما برای داشتن یک حق انتخاب غیرجبری که صرفا لازم نباشد به سمت بانک‌ها برویم از صندوق رفاه داشته‌ایم. در صورتی که قبلا همه وام گیرنده‌ها با صندوق رفاه طرف بودند و برای دانشجویی که درآمد مشخصی ندارد شرایط بهتری وجود داشت. اینکه سرانه ماهیانه 600 هزارتومان بود یعنی هرفصل(سه ماه یک‌بار) یک‌میلیون‌وهشتصد هزارتومان به حساب دانشجویی شما واریز می‌شد و شرایط بازپرداخت وام هم قبلا بهتر بود اما وقتی دریافت وام به بانک‌ها سپرده می‌شود شرایط تغییر می‌کند، برای مثال: کل مبلغ وام به اضافه 4 درصد کارمزد آن فشارزیادی روی دانشجویان نمی‌آورد و شرایط پرداخت نیز مانند تمام وام‌های دانشجویی بود.
آیا میزان درصد کارمزدها از صندوق رفاه به بانک‌های توسعه تعاون تفاوتی داشت؟
وقتی گرفتن وام دانشجویی منوط به بانک‌ها شد این سود 4 درصد شد و 2 سال تنفس و فرصتی که برای باز پرداخت وام پس از فارغ‌التحصیلی در وام‌های دانشجویی صندوق رفاه لحاظ می‌شد، علنا از دست رفت. برای مثال در نظر بگیرید: وقتی دانشجویی 4 میلیون تومان وام می‌گیرد در پایان 4 سال با کارمزد 4 درصدی بانک باید 5 میلیون و هفتصد هزارتومان پرداخت کند. و اگر فردی درهرفصل مبلغ(1 میلیون و هشتصد هزارتومان) وام بگیرد و بخواهد کل چهار سال را وام بگیرد در پایان حدود 30 میلیون تومان بدهی خواهد داشت.
افزایش مبلغ وام‌هایی که از سوی صندوق رفاه اعلام شد بنظرتان رضایت بخش بود؟
افزایش، افزایشِ وام بانک است و این گزارش هم گزارش وام بانک هست اما الان متاسفانه ذره ذره داریم برمی گردیم به شرایط مهرماه سال 96، ولی تلاش ما در راستای افزایش وام ضروری از مبلغ 600 هزار تومان به 3 میلیون تومان گام مثبت و خوشحال کننده‌ای بود.
وامی که دانشجویان دکتری در پایان هر فصل، می‌گیرند به چه منظوری است؟
این وام برای تامین معیشت دانشجویان دکتری بوده است اما شرایطی وجود دارد که با تایید معاون آموزشی واستاد راهنما باید نسبت به دریافت وام اقدام کنید، نمی‌گویم همه اساتید اینگونه رفتار می‌کنند اما برخی اساتید انتظار دارند فیش واریز را به حساب دانشگاه و پروژه‌های آزمایشگاهی بریزید!
درخواست‌های کمپین دانشجویان دکتری از صندوق رفاه دانشجویان چه بوده است؟
قرار بود صندوق رفاه مبلغ وام را افزایش دهد اما آنطور که باید بشود نشد. می‌دانم که می‌خواهند قرارداد را برای 900 هزار تومان ببندند که درهر فصل 2 میلیون وهفتصد هزار تومان می شود اما از زمان درخواست‌های ما به شعب بانک تا زمان دریافت پول وابسته به شرایط بانک، مدت زمان مشخصی برای دریافت پول وام وجود ندارد و طول مدت باز پرداخت وام‌ها هم کاهش یافته است.
به نظرتان شرایط صندوق رفاه بهتر بود؟
حداقل سیستمی یکپارچه داشت و می‌دانستید با نهادی به نام صندوق رفاه دانشجویان سرو کار دارید نه شعب بانکی مختلف.
دلیل مخالفت اصلی شما با گرفتن وام از بانک‌ها چیست؟
به خاطرِ شرایط سختی است که بانک‌ها پیش روی دانشجویان می‌گذارند اینکه: باید حتما دو ضامن بانکی داشته باشید خب خیلی سخت است، و مگر چند نفر از دانشجویان می‌توانند این شرایط را فراهم کنند؟ شاید اصلا یک دانشجو به هردلیلی از گرفتن ضامن امتناع داشته باشد و نخواهد با بانک کار کند. و این موضوع نشان می‌دهد ما حق انتخاب نداریم و تنوانسته‌ایم صندوق رفاه را راضی کنیم، حتی قبلا معاونت علمی هم در یک دوره کوتاه وام‌های بلا عوض می‌داد اما آن‌هم از ما دریغ شد.
چرا صندوق رفاه رضایت نداد که همه دانشجویان از همین صندوق وام بگیرند؟
می‌گفتند بودجه کافی و توان لازم برای پرداخت وام به همه دانشجویان دکتری را نداریم. ما هم به آنها گفتیم: بگذارید ما از طریق مجلس پیگیری کنیم و بودجه بیشتری بگیریم اما این فرصت هم متاسفانه فراهم نشد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/