صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۷:۲۵ - ۲۷ خرداد ۱۳۹۷
درویش مدعی شد؛

بیابان زایی؛ نتیجه 110 سال فعالیت سازمان جنگل‌ها!

یک کارشناس محیط زیست با اشاره به آمار ۲میلیون هکتار درختکاری سازمان جنگل‌ها و افزایش 4 میلیون هکتار بیابان‌زایی در ۱۰۰ ساله گذشته ایران گفت: ما به جای مقابله با بیابان‌زایی در حال فرو رفتن در بیابان‌زایی هستیم.
کد خبر : 287356

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، محمد درویش کارشناس محیط زیست، کویرشناس و مدیرکل اسبق دفتر آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست در گفت‌وگویی به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابانزایی درباره عملکرد ایران بری مقابله با بیابان‌زایی و خشکسالی گفت: در چند سال اخیر متاسفانه عملکرد محسوسی در مهار بیابان‌زایی نداشتیم.


وی یکی از دلایل عملکرد منفی در مقابله با بیابان‌زدایی را فقیر بودن دستگاه‌های متولی با بیابان‌زایی دانست و گفت: در حال حاضر دستگاه‌هایی متولی مقابله با بیابان‌زایی هستند که در شمار فقیرترین دستگاه‌های حاکمیتی قرار دارند.


این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه کمترین بودجه پرسنل، و اعتبارات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در اختیار دو دستگاه متولی مقابله با بیابان‌زایی (سازمان محیط زیست و سازمان جنگل‌ها و منابع طبیعی) قرار دارد، اظهار داشت: بیشترین میزان نارضایتی در میان پرسنل این دو دستگاه است پس خیلی نمی‌توانیم امیدوار باشیم که عملکرد مثبتی داشته باشند.


درویش ادامه داد: از این بدتر این است که معمولا مدیرانی برای این دو دستگاه انتخاب می‌شوند که بیشتر از اینکه نگران حوزه تحت مدیریت‌شان و افت کارایی سرزمین باشند، نگران رضایت مدیران بالادستی خود هستند.


این کارشناس محیط زیست خاطرنشان کرد: سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری همیشه حیات خلوت دولت‌ها است و تا اینگونه باشد ما همین مشکل را داریم.


درویش با اشاره به یک تصمیم توسعه‌ای در زمان ریاست جمهوری احمدی‌نژاد گفت: زمانی که صحبت از این شد که جاده‌ای از دل باغ گیاه‌شناسی نوشهر عبور کند، پرسیدیم چرا جاده را از قدیمی‌ترین باغ اکولوژیکی کشور عبور می‌دهید نه مزارع کشاورزی!، پاسخی که دادند که نکته غم‌انگیز محیط زیست و منابع طبیعی کشور ما است.


وی ادامه داد: آنها گفتند اگر قرار باشد از زمین‌های مردم جاده بکشیم باید پول بدهیم و این باغ مال خودمان است و قصه این است که بسیاری از جاده‌هایی که در کشور کشیده شده به جای عبور از اراضی کشاورزی از دل جنگل‌ها می‌گذرد؛ این یعنی بیابانزایی.


این کارشناس محیط زیست با اعلام این خبر که اخیرا خط لوله گاز عثمان‌بند از یکی از اراضی گذشته است که حدود 100 متر از جنگل‌های زاگرسی که زیستگاه خرس قهوه‌ای است را نابود کرده گفت: اگر این جاده از 500متر آنطرف‌تر می‌گذشت و از زمین‌های دشتی عبور می‌کرد، آن همه کوه‌برداری و هزینه نداشت. دولت تنها مالکیت زمین را از مردم بخرد اما تنها به این دلیل که دولت نیازی به تصرف اراضی‌اش ندارد از مسیر جنگل گذشت.


2 میلیون هکتار درختکاری و 4 میلیون هکتار بیابان‌زایی نتیجه عملکرد 110 ساله سازمان جنگل‌ها


درویش با اشاره به گزارش های کمیسیون اصل 90 در یک دهه اخیر ابراز داشت: مطابق این گزارش‌ها 4 میلیون هکتار از عرصه‌های منابع طبیعی به صورت رسمی و قانون تغییر کاربری داد شده که مصداق بارز بیابان‌زایی است.


وی افزود: سازمان منابع طبیعی که حدود 110 سال از عمرش می‌گذرد در این مدت 110 ساله حدود 2 میلیون هکتار درختکاری کرده و 4 میلیون هکتار بیابان‌زایی.


این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه در شرح وظایف رئیس سازمان جنگل‌ها و منابع طبیعی تغییراتی ایجاد شده است، اظهار کرد: وزیر جهاد به رئیس جدید این سازمان اعلام کرده که موظف است روند واگذاری عرصه‌های منابع طبیعی به وسعت 500 هزار هکتار را برای تغییر به اراضی کم شیب کشاورزی فراهم کند. این بدین معنی است که ما در سازمان جنگل‌ها شرح وظیفه‌ای داریم که آشکارا با هدف این سازمان که حفظ منابع طبیعی است پارادوکس دارد.


درویش گفت: عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط زیست هم از زمانی که به این سازمان آمده است، 77 هزار هکتار از وسعت مناطق 4 گانه تحت حفاظت این سازمان را کم کرده و برای این تخلف، قانونی که در شورای عالی محیط زیست تصویب کرده است. این در حالی است که سازمان محیط زیست موظف بوده تا سال 2018 ، 17 درصد از عرصه‌های طبیعی کشور را در شمار مناطق تحت حفاظت قرار دهد.


وی ابراز کرد: وقتی دو دستگاهی که قرار بود از طبیعت ایران حفاظت کند اینگونه به طبیعت دست درازی می‌کنند چطور از دیگر دستگاه‌ها انتقاد کنیم.


این کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه ایران عضو کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی است و برنامه‌های طرح مقابله با بیابان‌زایی تحت عنوان اقدام ملی به تصویب مجلس شورای اسلامی و سازمان ملل رسیده است، گفت: قرار بود مطابق این برنامه 20 ساله نرخ بیابان‌زایی سالانه حدود یک درصد کاهش یابد اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه ایران که از جمله نخستین‌ کشورهای عضو در این کنوانسیون بوده است (از سال 73 به این کنوانسیون پیوسته است). در طول 24 سال اخیر بیشترین روند بیابان‌زایی را داشته است.


وی خاطرنشان کرد: ما 24 سال پیش تالاب‌ بختگان، ارژن، پریشان، گاوخونی، ارومیه، آلاگل و آجی گل‌ داشته‌ایم و در حال حاضر نداریم اینها یعنی روند رو به رشد بیابان‌زایی در کشور.


به گفته این کارشناس طی 24 سال گذشته 18 میلیون از جنگل بلوط و 5 میلیون شمشاد از جنگل‌های هیرکانی از بین رفته‌اند.


وی با بیان اینکه در سال 73 هیچ کدام از روندهای بیابان‌زایی و فروچاله‌هایی که امروز از آنها یاد می‌کنیم وجود نداشت،‌گفت: اینها نشان دهنده این است که ما به جای مقابله با بیابان‌زایی در حال فرو رفتن در بیابان‌زایی هستیم.


منبع: فارس


انتهای پیام/

ارسال نظر