چگونه با کودک خود درد و دل کنیم؟

حمید فرزادی، روانشناس بالینی در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا عدم درد و دل کردن با فرزند را یکی از اصول والدگری دانست و بیان کرد: والدین هنگام بیان تجارب و اتفاقات پیرامون خود باید به سن فرزندانشان توجه کنند. نحوه بیان باید متناسب با سن کودکان باشد برای مثال در کودکان زیر 7 سال باید با ظرافت و دقت بیشتری مسائل را مطرح کرد اما این امر در کودکان 7 تا 12 سال و 12 سال به بالا متفاوت است.

وی با بیان اینکه درد و دل کردن برای کودکان دارای دو بُعد آموزشی و عاطفی-هیجانی است، افزود: والدین باید هنگام درد و دل و بیان اتفاقات ناگوار، هیجانات و عواطف خود را کنترل کنند زیرا بیان جملات منفی با هیجانات کنترل نشده در روحیات آن تاثیر منفی می‌گذارد.

فرزادی با توجه به اینکه برخی والدین تمایل دارند فرزندانشان از تجارت تلخ آنها عبرت بگیرند، تصریح کرد: در این صورت والدین باید تجارب خود را آموزشی مطرح کنند؛ برای مثال اگر کیف آنها به سرقت رفته به جای اینکه مطرح کنند بدبخت شده‌اند، از آنها بدشانس‌تر در دنیا نیست، شیون و زاری کنند باید بگویند که به دلیل اینکه به خوبی از کیف خود محافظت نکرده‌اند، سارق موتور سوار توانسته کیفت آنها را به سرقت ببرد. یا وقتی در مترو دچار حادثه‌ای می‌شودن به جای اینکه گریه و زاری و یا جنجال به پا کنند، باید درباره اینکه چرا این حادثه برای آنها رخ داده را به فرزندانشان توضیحاتی را ارائه کنند.

این عضو انستیتو روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید کرد: البته والدین علاوه بر کنترل عواطف و هیجانات خود باید زبان بدن خود را نیز کنترل کنند برای مثال با تعجب، حالت افسرده و ... مسائل آموزشی را مطرح نکند؛ زیرا این مساله در ذهن کودکان نقش می‌بندد و آنها هنگام تجربه چنین حوادثی واکنش مشابه خواهند داشت.

وی با بیان اینکه بیان تجربیات والدین نباید منجر به ایجاد ترس در کودکان شود، یادآور شد: والدین به جای مطرح کردن تجربیات تلخ خود به صورت آموزشی می‌توانند بیشتر به بیان تجربیات و حوادث خوشایند زندگی بپردازند.

فرزادی خاطرنشان کرد: هم‌چنین والدین نباید انتظار داشته باشند هنگام بیان تجربیات و حوادث شیرین زندگی و بروز هیجانات فرزندانشان نیز همان واکنش را از خود بروز دهند.