آیا ماه رمضان فایده‌ای به حال ما داشت؟‎

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، استاد اخلاق فقید تهران، مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی در این زمینه می فرماید:

آیا در این ماه آمرزیده شده‏ ایم؟
سؤالی که در اینجا مطرح است این است که از کجا می‏توان فهمید که خدا ما را در ماه رمضان آمرزیده است یا نه؟ این یک سؤال عمومی است که همه می‏ خواهیم بدانیم که آیا در این ماه آمرزیده شده ‏ایم یا نه. من یکی از نشانه‏ های آمرزش را می‏گویم، هر کس، متناسب با حال خودش، پاسخ این سؤال را می‏یابد که آیا خودش هم جزو آمرزیده شدگان است یا نه.

اگر حال «مراقبت» پیدا کرده‏‌اید، آمرزیده شده ‏اید!
اگر دیدید بعد از ماه رمضان، در رفتارها و کردارها و گفتارها، تجدید نظر کرده ‏اید، بدانید که لطف خدا شامل حال شما شده است. خوب حرف من را گوش کنید! یعنی اگر داریم از خودمان مراقبت می‏ کنیم، چه از نظر اعمال شخصی، چه در روابط اجتماعی ـ چهار محیط خانوادگی‏، آموزشی، کاری‏ و رفاقتی‏ ـ این علامت آن است که ما

آمرزیده شده‏ ایم. شما ببینید، ما معمولاً در این چهار محیط هستیم؛ محیط خانوادگی، محیط آموزشی، محیط شغلی و محیط رفاقتی. اگر دیدید که در این محیط‏ ها توجه دارید که کاری که انجام می‏ دهید، حرفی که می‏ زنید مشروع باشد یا انسانی باشد، اگر دیدید این مراقبت برایتان پیدا شده است، بدانید که خداوند شما را آمرزیده است.

من سؤالی را مطرح کردم که همگانی بود. اگر می ‏خواهی بفهمی که واقعاً وضع تو بعد از ماه رمضان چگونه است؟ ببین، آیا این ماه رمضان روی تو اثر گذاشته‏ است یا نه؟ یکی از اثرات ماه مبارک، آمرزش گناهان است. آیا بعد از ماه رمضان، در ربط با اعمالم تغییری کرده‏ ام که نشانه آمرزش باشد؟ آیا مراقبت پیدا کرده‏ ام؟ آیا دیگر حواسم جمع شده است یا نه؟ اگر دیدید حواستان جمع شده و مراقب اعمالتان هستید، بدانید که خداوند به شما هم عنایت کرده است.
از عنایت خدا، پاسداری کنید!
حالا خودت و نفْست را رها نکن! این حالت توجه و مراقبه را رها نکن! از این عنایت الهی، پاسداری کنید! این لطفی را که خدا به شما کرده است، نگاه دارید! این تنبّه و تذکّر را حفظ کنید! ما که از خواب غفلت و بی‏ توجهی به کردار خود به طور صد در صد بیدار نشده ‏ایم. کمی چشم ما باز شده است و حالت هشیاری و توجه به ما دست داده است. نگذارید چشم‏هایمان دو مرتبه بسته شود و به خواب غفلت فرو رویم. چه در مسائل فردی، چه اجتماعی، در تمام محیط‏ ها اول ببینیم که آیا فرق کرده‏ ایم یا ـ نعوذ بالله ـ نه؟ ثانیاً تلاش کنیم این حالت و این تغییر را برای خود حفظ کنیم که بهترین چیز این است.

سرِ نخ انسانیّت و الهیّت
من می‏ خواستم به دوستان بگویم که نگذارید این جلسات بدون اثر عملی باشد. لذا سعی کنید که این دست‏آورد الهی و انسانی را نگاه دارید و اگر این حال توجه و مراقبت را در خود نگاه دارید، بدانید که همین کار، یک سرنخی برای پیشرفت شما در وادی انسانیت و الهیت می‏شود. هم شما را در وادی انسانیت پیش می‏برد و هم در وادی خدایی شدن. از این‏ها مراقبت کنید!