خودروهای فرسوده چگونه دوباره به چرخه مصرف باز می‌گردند؟/ کارخانه‌ای که ماشین‌های مرده را زنده می‌کند
گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا- نسترن صائبی؛ سفر طول و دراز بازیافت قراضه‌های خودرو تا شروع زندگی جدید به عنوان یک موتور تازه، از محوطه ماشین‌های اسقاطی شروع می‌شود که کوهی از قطعات فلزی بلااستفاده در آنجا روی هم تلنبار شده‌اند.
محوطه ماشین‌های اسقاطی در میشیگان
ماشین‌های قراضه به اندازه یک ساختمان پنج طبقه در محوطه 81 مترمربعی «گرند رپیدز» در میشیگان روی هم تلنبار شده‌اند. البته این ماشین‌ها خیلی وقت نیست که در این منطقه قرار گرفته‌اند. محتوای این کوه زباله فلزی روزانه تغییر می‌کند. دو جرثقیل در این محوطه مشغول به کارند که هر کدام قابلیت بالا بردن وزنی بالغ بر 25 هزار کیلوگرم را دارند. این جزثقیل‌ها چنگک‌های خود را درون ماشین‌های از کار افتاده فرو می‌کنند و با کمک یک تسمه نقاله آنها را برای شروع یک زندگی جدید هدایت می‌کنند.
دستگاه خرد کننده خودرو
ماشین اسقاطی در انتهای تسمه نقاله (در تصویر زیر بخار سمت راست پنهان شده) به سمت دستگاه خرد کننده می‌رود. این دستگاه خرد کننده متشکل از یک محور حاوی 14 چکش است که هر کدام از آنها 180 تا 226 کیلوگرم وزن دارند و با سرعت 500 دور در دقیقه می‌چرخند. این پتک بزرگ در یک چشم به هم زدن، موتور، چارچوب‌ها و پنل‌های خودرو را به قطعات فلزی ریز تبدیل می‌کند.
جداسازی قطعات در کارخانه ادی کورنت
قطعات خرد شده از ماشین‌های اسقاطی به کارخانه «ادی کورنت» در فاصله 17 کیلومتری گرند رپیدز، جایی که ارتفاع قطعات رو هم تلنبار شده به 121 متر می‌رسد، منتقل می‌شوند. دستگاهی در این کارخانه وجود دارد که «کودیاک» (Kodiak) نام دارد و قطعات استیل را از قطعات دیگر تشخیص می‌دهد و جدا می‌کند. در این دستگاه، حسگرها مثل آشکارسازهای فرودگاه قطعات فلزی را در یک میدان الکترومغناطیسی قرار می‌دهد و فولاد ضد زنگ را از بقیه جدا می‌کند. در این فرآیند قطعات به‌درد نخور از چرخه خارج می‌شوند.
کپه‌های بازیافتی
قطعات ضدزنگ جدا شده روی هم قرار می‌گیرند و کپه‌های سه متری درست می‌کنند. این کارخانه همانطور که قطعات خودرو را جداسازی می‌کند، قطعات آلومینیومی و مسی را هم جدا می کند. سیم‌هایی که از این فرآیند به دست آمده‌اند، باید در فرآیند دیگری روکش پلاستیکی خود را از دست دهند و فقط فلز ارزشمند آنها باقی بماند.
مسیر تبدیل قراضه به موتور
جنرال موتور، خودروساز بزرگ آمریکایی، 95 درصد از آلومینیوم مورد نیازش را از کارخانه «ساجینا متال کستینگ» تامین می‌کند و از این آلومینیوم برای ساخت قطعات موتور V6 خود استفاده می‌کند. خود این کارخانه آلومینیوم را از طریق بازیافت قطعات ماشین‌های اسقاطی تامین می‌کند.
اشیائی که شبیه به قلعه‌های شنی در سمت چپ عکس می‌بینید، قالب‌هایی هستند که سیلندرهای یک بلوک موتور را تشکیل می‌دهند. برای هر بلوک موتور کامل 19 تا از این قطعه‌ها نیاز است.
کوره ریخته‌گری فلزات در ساجینا
این کوره قلب ریخته‌گری در کارخانه ساجیناست. در داخل این کوره دو جت گاز وجود دارد که دمای فلز را به هزار و 300 درجه می‌رساند. شمش‌ها یا قطعات بزرگ 453 کیلویی آلومینیوم داخل حفره 5/7 متری می‌روند و به صورت مذاب داخل یک تغار داغ فلزات مذاب قرار می‌گیرند. از اینجا به بعد ماده مذاب درون یک سیستم عبور از گرما به جریان می‌افتد تا قالب‌گیری شود.
یکی از 100 ربات قالب‌گری کارخانه ساجینا
با این ربات با نام BFR آشنا شوید. B به معنی بزرگ و R به معنی ربات اما کسی نمی‌داند که F آن نشان‌دهنده چیست. این ربات به ابعادی به بزرگی بیش از 100 ربات صنعتی در یک کارخانه است و به راحتی در هر دقیقه یک بلوک موتور قالب‌گیری می‌کند. این قالب‌ها از آلومینیوم مایع پر می‌شوند و روی یک تسمه نقاله قرار می‌گیرند تا به زیرزمین برای خنک شدن هدایت شوند.
بلوک موتورهای کامل شده
انسان‌ها به کمک ربات‌ها در این کارخانه روزانه 800 موتور بلاک تولید می‌کنند. این موتورها به همراه قطعات دیگری که از بازیافت خودروهای اسقاطی تولید شده‌اند از کارخانه ساجینا به کارخانه‌ای در نزدیکی دیترویت منتقل می‌شوند تا در آنجا تکنسین‌ها پیستون و سیستم‌های کنترل سوخت را روی آنها تعبیه کنند و از نظر فنی مورد بررسی قرار دهند.
این موتورها بعد از تکمیل شدن به شرکت‌‌های خودروسازی بزرگ مثل کادیلاک، چویس و GMC منتقل می‌شوند.
منبع: PopSci
انتهای پیام/