چرا دروغ گفتن تمامی ندارد؟
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ScienceAlert، بیشتر ما وقتی به سن سه یا چهار سالگی میرسیم، شروع به دورغ گفتن میکنیم. در این مرحله از توسعه مغز، یاد میگیریم که ابزاری همه کاره و بسیار قدرتمند در اختیار داریم و میتوانیم از آن برای بازی با واقعیت استفاده کنیم و بر پیامدهای نهایی تاثیر بگذاریم.
دیر یا زود متوجه میشویم که دروغگویی کار بدی است و ما نباید این کار را انجام بدهیم. اما اگر فیلم «دروغگو، دروغگو» جیم کری چیزی به ما یاد داشته باشد این است که نمیتوان دروغ نگفت. همه ما گاهی اوقات مجبور به دروغ گفتن میشویم.
اما برخی افراد جنون دروغگویی یا اغراقگویی دارند؛ یعنی نمیتوانند دادن اطلاعات اشتباه درباره خودشان و افراد دیگر متوقف کنند. بروز چنین رفتارهایی در برخی افراد دلایل روانشناسی دارد اما در نسخه سوم کتاب راهنمای تشخیصی اختلالات ذهنی، جنون دروغگویی نوعی اختلال محسوب میشود و همچنین از علائم اختلالات شخصیتی مانند خودشیفتگی و اختلالات فکری و روانی است.
جودث اورلاف، روانپزشک، در این باره میگوید: «فکر میکنم که جنون دروغگویی از نوعی نقص در سیستم عصبی نشات میگیرد که باعث ایجاد احساس همدردی و رحم در انسان میشود».
وی در ادامه افزود: «افراد خودشیفته، جامعه ستیز و روانی از اختلال کمبود همدلی رنج میبرند، به عبارت دیگر احساس همدردی را مانند افراد معمولی احساس نمیکنند».
حقیقت اهمیتی برای خودشیفتهها ندارد
وقتی که به افراد دیگر اهمیت نمیدهید، دروغ گفتن او هم مساله مهمی به نظر نمیرسد. فقدان احساس همدردی به معنای فقدان وجدان است که درک چنین مفهومی برای افراد زیادی دشوار است.
اولاف میگوید: «وقتی این افراد دروغ میگویند، مانند ما آسیب نمیبینند و اذیت نمیشوند. بسیاری از مردم وارد نوعی رابطه با افراد مبتلا به جنون دروغگویی میشوند و درک نمیکنند که چرا این افراد دروغ میگویند. چراکه افراد معمولی سعی میکنند آنها را در استانداردهای افراد معمولی بگنجانند درحالی که مبتلایان به جنون دروغگویی قادر به همدردی نیستند».
افراد مبتلا به جنون دروغگویی در چارچوب این استاندارها قرار نمیگیرند. درواقع، ممکن است این افراد بیشتر اوقات حتی نفهمند که دروغ میگویند چراکه به این موضوع آگاهی ندارند.
به گفته اورلاف، این افراد در بیشتر مواقع براین باورند که حقیقت را میگویند. برای افراد مبتلا به جنون دروغگویی مهم نیست که راست میگویند، مهم تمایل داشتن قدرت در برابر افراد دیگر است.
این امر برای افراد فوق حساس بسیار خطرناک است چراکه افراد خودشیفته به سمت آنها جذب میشوند. وقتی افراد فوق حساس میبینند که کسی دروغ میگوید، به دنبال دلیل آن میگیرند یا خودشان را مقصر میدانند.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/