شیشه دامی برای جوانان
شیشه یا مت آمفتامین کریستال (بلور) شده، یک ترکیب محرک از خانواده مواد آمفتامینی است که در آزمایشگاه های صنعتی ساخته می شود و متأسفانه در چند سال اخیر رواج زیادی در بین برخی از جوانان ایرانی پیدا کرده است. شیشه تقریبأ بی رنگ است و ظاهری شبیه دانه های درشت شکر یا بلورهای زاج سفید دارد.
شیشه ای که اکنون در بازار قاچاق مواد محرک ایران وجود دارد، بیشتر بصورت کریستال های ریز (مانند شکر) است که در تکه های کوچک یک لوله پلاستیکی ( نی نوشابه) جاسازی شده و سر و ته آن بسته می شود. این ماده به شکل های دیگری از جمله بلورهای شفاف و تیز و…. نیز عرض می شود. شیشه یک ماده محرک بسیار اعتیادآور است. بسیاری از مقالات پزشکی قدرت اعتیادزایی آن را بیشتر از مواد محرکی مانند کوکائین می دانند.
استفاده طولانی مدت از مت آمفتامین ها تأثیرات جسمانی و روانشناختی شدیدی بر مصرف کننده دارد. مشکلات اصلی مصرف کنندگان مت آمفتامین را عوارض روانی آن تشکیل می دهند که مهم ترین آنها عبارت از؛ پارانویا، افسردگی، اضطراب، توهم، هذیان و افکار خودکشی هستند. پارانویا می تواند به صورت طیفی از شکاک بودن خفیف تا هذیان پارانوئید پیشرفته همراه با توهم شنوایی که شباهت زیادی به اسکیزوفرنی پارانوئید دارد، تظاهر کند.
مصرف طولانی مدت مت آمفتامین ممکن است باعث افسردگی و اضطراب شود. اقدام به خودکشی به ویژه پس از مصرف طولانی مدت مشاهده می شود. یکی از عوارض آزاردهنده مصرف مت آمفتامین ناتوانی در احساس لذت است که در طی ۶-۴ ماه اول پس از قطع مصرف ( یا حتی طولانیتر ) روی می دهد. اغلب افرادی که ترک می کنند، می گویند: «اگر قرار است بقیه عمرم را با این احساس بگذرانم، نمی توانم تحمل کنم.»
فقدان لذت، نقش اساسی در عود مصرف ایفا می کند. اعتیاد به مواد در هر نوع آن که باشد در ابتدا با تجربه های بسیار لذتب خشی همراه است به صورتی که شخص اعتقاد پیدا می کند که می تواند به صورت کنترل شده مواد را مورد سوء مصرف قرار داده و از تجربه های لذت بخش آن برخوردار شود! غافل از اینکه ثابت شده است که مصرف حتی مقدار کم مواد مخدر یا محرک ساختمان مغز و کارکرد آن را بطور هم زمان تغییر می دهد. اکنون درمان مواد محرک از جمله شیشه از مشکل ترین درمان های سوء مصرف مواد است.
برای درمان، بر اساس مدت، مقدار، نوع و روش مصرف ممکن است فرد نیاز به درمان دارویی یا به صورت بستری و یا به صورت سرپایی داشته باشد. بعد از آن اختلالات روانپزشکی بیمار باید توسط روانپزشک آشنا به درمان سوء مصرف مواد مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا هم زمان آموزش خانواده، آموزش مهارت های بهبودی اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی انجام شود.
برخی از کارشناسان تاکید دارند که ۳۰ تا ۵۰ درصد تخت های بیمارستان های روانی در اشغال مصرف کنندگان شیشه است. این در حالی است که از سوی دیگر نسخه های دست ساز این ماده در لابراتورهای زیرزمینی تهدید جدی به حساب می آید که جان مصرف کنندگانش را نشانه رفته است. این ماده تاثیرات وحشتناکی بر اعضای بدن و چهره افراد نیز دارد.
رشد این ماده در بین جوانان در حالی رو به رشد است که آمارها نشان می دهد بیش از ۸۰ درصد از مصرف کنندگان ماده مخدر شیشه تولید داخل، بعد از گذشت دو سال می‌میرند. پایین آمدن سن اعتیاد در ایران، رشد مصرف و همه گیر شدن این ماده خطرناک در بین جوانان خط قرمز هایی است که آژیر خطر را به صدا در آورده تا شاید جدی تر به این قضیه نگاه شود و راهکارهای اساسی برای آن اندیشید.
* مدیر روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی کاشمر
انتهای پیام/