کاراته در جاکارتا شانس کسب مدال خوش رنگ طلا در همه اوزان دارد/امکاناتمان در حد المپیک نیست

ذبیح الله پورشیب ملی‌پوش کاراته تیم ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری ورزشی آنا درباره آخرین شرایط تمرینات تیم ملی کاراته گفت: ما امسال سال خیلی شلوغی پیش رو داریم و از نوروز در اردوی تیم ملی بودیم.در حال حاضر نه مرحله از اردوی تیم ملی را سپری کردیم. امسال در خردادماه لیگ جهانی و بعد از آن مسابقات قهرمانی آسیا در تیرماه پیش رو داریم. مهمترین و حساس ترین مسابقه ما هم بازی های آسیایی جاکارتا و همیچنین مسابقات قهرمانی جهان در آبان ماه است که امیدوارم بتوانیم از پس همه این مسابقات با نتیجه قابل قبولی بربیایم.

وی ادامه داد: تمام مسابقات ما از اهمیت بالایی برخوردار است و هر کدام یک از این رقابت‌ها را شرکت نکنیم جایگاهمان در رنکینگ تغییر می کنند.‌چرا که حریفان در مسابقات شرکت می‌کنند و وضعیت رنکینگشان تغییر می‌کند. با توجه به اینکه کاراته بالاخره المپیکی شد برای همه کشورها حضور در مسابقات سال 2018 و کسب سهمیه المپیک خیلی مهم است و ما هم از این قضیه مسثتنی نیستیم. کاراته ایران همیشه و در همه میادین مهمی که حاضر شده، خوش درخشیده و برای ایران مدال آوری کرده است. برای مسابقات پیش رو هم تلاش می‌کنیم تا مثل همیشه از نام ایران دفاع کنیم.

ملی پوش کاراته ایران در پاسخ به اینکه در بازی‌های آسیایی جاکارتا شانس کاراته ایران برای کسب مدال طلا چقدر است،‌عنوان کرد: من سال 2010 در مسابقات آسیایی گوانگژو شرکت کردم و به مدال طلا رسیدم. از همین روی به خوبی می دانم که سطح آن رقابت‌ها چقدر بالاست و همه کشورها تلاش می‌کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشند اما مطمئن باشید کاراته هم به بهترین مدال ها می رسد به این خاطر که ما در همه میادین نشان دادیم مدعی هستیم و پتانسیل بالایی داریم.من با اطمینان کامل می توانم بگویم که کاراته در جاکارتا در همه اوزان ها شانس کسب مدال طلا را دارد.

پورشیب گفت: المپیک جای ورزشکارانی است که هوش و ذکاوت بالایی داشته باشند و خدا را شکر تیم ملی کاراته از این بازیکنان زیاد دارد. قبل از اینکه کاراته المپیکی شود ما در هر میدانی هم در عرصه آسیایی و هم جهانی موفقیت های زیادی به دست آوردیم و قطعا با حمایت مسئولان در میدان المپیک هم موفق خواهیم شد.

وی در مورد وضعیت امکانات سخت افزاری و خانه کاراته گفت: متاسفانه شرایط با گذشته هیچ فرقی نکرده و با اینکه ما الان المپیکی شدیم اما امکانات و شرایطمان مانند قبل است.‌در گذشته به کاراته زیاد رسیدگی نمی‌شد به این خاطر بود که المپیکی نبود اما حالا که المپیکی شده هنوز مسئولان به چشم یک رشته المپیکی به آن نگاه نمی‌کنند و جایی اختصاصی برای تمرین‌کردن نداریم. من الان 13 سال است که عضو تیم‌ملی هستم و گاهی اوقات در گذشته شرایطی داشتیم که مجبور بودیم به خاطر اینکه تهران جایی برای تمرین کردن نداشتیم به شهرهای دیگر سفر کنیم و حتی گاهی چندبار نزدیک بود تصادف کنیم. متاسفانه الان هم وضعیتمان از نظر محلی برای تمرین خیلی تفاوتی با قبل ندارد.‌در حالی که رشته ما المپیکی شده و همه از ما توقع کسب بهترین نتیجه را دارند.

پورشیب تاکید کرد: بخش اعظم این موفقیت ها به خودمان مربوط می شود و باید سخت تمرین کنیم و مابقی آن هم حمایت مسئولان را به دنبال دارد. نمی دانم چرا هنوز وزارت ورزش در این مورد تصمیم گیری نکرده است. شاید آن هم با جایی ندارند که به کاراته اختصاص دهند اما واقعا این رشته ورزشی با این حجم جامعه آماری نیاز به یک حمایت گسترده دارند. کاراته بعد از فوتبال بیشترین هوادار و ورزشکار را دارد و واقعا باید به آن توجه کرد.