ساخت دستگاه تست ایمپلنت زانو برای اولین بار در ایران/ دغدغههای مهندس جوان برای تجاریسازی
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا - پروین طالبیان؛ قرار است دانشگاهها کارآفرین شوند و دانشجویان بتوانند با کسب مهارتهای گوناگون در دانشگاه، راحتر بتوانند وارد بازار کار واقعی شوند. در این میان، دانشجویان پیش از دانشگاهها، خودشان به سمت کارآفرینی حرکت کردهاند و توانستهاند در این مسیر توفیقاتی را به دست آورند.
بهزاد عیدیون یکی از آنهاست، او کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه امیرکبیر در رشته مهندسی پزشکی گذرانده است و موفق شده دستگاه تست ایمپلنت زانو بسازد.
عیدیون به پیشنهاد استادش این دستگاه را ساخته چرا که از حدود یک سال پیش ایمپلنت در کشور ساخته میشود ولی امکان تست آن در کشور وجود نداشت و برای تست هر ایمپلنت باید 25 میلیون پرداخت شود تا مثلا در کشوری مانند آلمان تست گرفته شود.
ساخت این دستگاه در مدت یکسال و نیم، 20 میلیون تومان هزینه داشته است، دانشگاه امیرکبیر حدود 7 میلیون به او کمک کرده و کمی هم استادش برای این پروژه هزینه کرده و مابقی را خودش پرداخت کرده است.
عیدیون برای اینکه این دستگاه را بسازد از دانشجویان و فارغالتحصیلان رشتههای محتلف نظیر مهندسی کنترل و برق بهره گرفته است تا بخشهای مربوط به این حوزهها را به کمک آنها طراحی کند.
براساس استاندارد ایزو در تست ایمپلنت زانو، چهار حرکت درنظر گرفته شده است. حرکت اول، شبیهسازی حرکت اصلی زانو هنگام خم و راست شدن است، حرکت دوم مربوط به چرخش اندک زانو، حرکت سوم عقب جلو شدن میلیمتری استخوانهای زانو و چهارمین مولفه این استاندارد فشار زمین به زانو و زانو به زمین است. عیدیون توانسته دو مولفه اصلی این استاندارد را پیاده کند و برای دو مولفه دیگر فضای لازم را در نظر گرفته ولی به دلیل هزینه بالای آن تصمیم گرفته است که آن دو حرکت را فعلا به دستگاه اضافه نکند.
وی می گوید: براساس استاندارد ایزو 14243 باید برای هر گام یک ثانیه لحاظ شود، و از هر ایمپلنت 5 میلیون بار تست گرفته شود، یعنی 5 میلیون قدم تا مشخص شود ساییدگی ایمپلنت چقدر طول میکشد.
این دانشجوی دانشگاه امیرکبیر ادامه میدهد: دو حرکتی که از دستگاه حذف کردیم به میزان کمی بر روی تست ساییدگی اثرگذار است و در واقع مهمترین مولفهها همان فشار و حرکت اصلی زانوست.
عیدیون توانسته دستگاه خود را با این طراحی به پایان برساند و اکنون مقدمات ثبت اختراع خود را فراهم کرده است. تمام امید وی به این ثبت اختراع است تا بعد از بتواند بعد از آن به سمت تجاریسازی پروژهاش برود.
همچنین پایاننامه عیدیون مربوط به اضافه کردن آن دو حرکت با مکانیزیم سیلن پیستون هیدرولیک است. او برای کم کردن هزینه ساخت دستگاه آن را با مکانیزم فنر و بادامک و سرووالکتریک ساخته است چرا که اگر با آن مکانیزم سیلن پیستون هیدرولیک میساخت که دربرابر خستگی مقاوم است، حدود 200 میلیون تومان هزینه داشت.
وی معتقد است که دستگاهش میتواند از 40 ایمپلنت تست بگیرد و یک قطعه که بعد از 40 تست فرسوده خواهد شد، باید عوض شود تا دوباره بتوان از آن استفاده کرد.
عیدیون علت زمانبر بودن پروژه را طراحی نقشههای پیچیده، تغییر نقشههای جهانی و نوآوری خاص عنوان میکند و ادامه میدهد: یک مقدار زمانبر شدن طبیعی بود. نقشهها پیچیده بود. سیلن پیستون هیدرولیک نقشه زیاد داشت ولی ما باید برای کم کردن هزینه نوآوری می داشتیم، طراحی نقشه ها خیلی طول کشید. بخش دیگری که زمان برد بعد از نقشه برداری ساخت واقعی بود. تا وقتی وارد کارگاهی نمیشدیم نمیتوانستیم بفهمیم که باید چکار کنیم.
این دانشجوی دانشگاه امیرکبیر بسیار امیدوار است که طرحش مورد توجه قرار گیرد چرا که این تنها دستگاه در این زمینه است و چند کشور محدود این دستگاه را دارند. این دستگاه مثل همان دستگاه خارجی کار میکند.
وی ادامه داد: باید دانشگاه کمک است تا دستگاه ما مورد توجه بخش خصوصی قرار گیرد، متاسفانه دانشگاه در این موضوع ضعیف است. دستگاههای زیادی توسط دانشجویان در دانشگاه ساخته شده است ولی بلااستفاده باقی مانده است. البته برخی از دستگاهها در صنعت استفاده شده است.
این دانشجوی دانشگاه امیرکبیر گفت: مشکل ارتباط ضعیف صنعت با دانشگاه است، احتمالا محصولات و اختراعات خوب پرزنت نمیشوند و صنعت نمیداند که ما چنین دستگاهی ساختهایم.
البته عیدیون تلاش خود را برای ارتباط گیری با صنعت مهم میداند و منتظر است تا بعد از ثبت اختراع برای مذاکره با صنعت اقدام کند.
وی همچنین برای تجاریسازی قصد دارد دو حرکت باقیمانده را به دستگاه اضافه کند چراکه براساس استاندارد ایزو باید چهار حرکت لحاظ شود.
عیدیون ته دلش نگران عدم توجه به پروژهاش است و میگوید ترجیحم این است ایران بمانم و در اینجا زندگی کنم، میخواهم کشورم پیشرفت کند، دوست ندارم اتفاقاتی که برای خیلی از دوستانم افتاد و منجر به مهاجرت آنها به کشورها مختلف شد، برایم اتفاق بیافتد، ولی اگر بیتوجهی شود و تلاشم بینتیجه بماند شاید مجبور شوم که بروم.
این دانشجوی دانشگاه امیرکبیر میگوید که علاقهمند است در حوزههای دیگر تحقیقاتی کار کند، آنچنان که در دوره لیسانس هم دستگاه تست خزش ساخته و توانسته فشار 10 نیوتنی به کیسه آب جنین وارد کند، این تحقیق هم موفقیت آمیز بود.
انتهای پیام/