تعطیلات تابستانی، مانع یا لازمه یادگیری بهتر؟
به گزارش خبرگزاری آنا، شبکه خبری یورونیوز با بررسی دو پروژه گذراندن تعطیلات به بررسی آثار تعطیلات تابستانی در بر وضعیت آموزشی دانش آموزان و دانشجویان پرداخته است.
تعطیلات در پارک طبیعی فیلها در شمال تایلند
ما با دانشجویان داوطلبی در تایلند آشنا شدیم که تعطیلات تابستانی خود را با غذا دادن و حمام کردن یک فیل می گذرانند. اما چه چیزی می‌توان از فیلهای قوی هیکل مهربان یاد گرفت؟
"هیمیش" دانشجوی سال اول دانشکده پزشکی در اسکاتلند است و برای گذراندن تعطیلات خود به پارک طبیعی فیلها در شمال تایلند آمده است تا یک تعطیلات تابستانی مفید بگذراند. در پارک فیلها، داوطلبان از سراسر جهان یک هفته را به کمک به ۴۴ فیل سپری می‌کنند. همیش در همان روز اول اطلاعات زیادی کسب کرده است.
همیش رابرتسون، داوطلب شرکت در این برنامه می گوید: «به عنوان مثال، فیل‌سواری شکل خوبی از صنعت گردشگری است اما در این فرایند اتفاقات وحشتناکی برای فیلها می‌افتد. من در مورد تغذیه فیلها اطلاعات زیادی کسب کردم. آنها می‌توانند تا ۴۰۰ کیلوگرم غذا در روز مصرف کنند. من امروز برای فیلها غذا درست کردم و برای تغذیه آنها و همچنین کود دادن، درخت موز قطع کردم. روز پرکاری بود. کار زیادی زیر آفتاب داغ انجام دادیم.»
پارک طبیعی فیلها برنامه‌های بازدید مختلفی را پیشنهاد می‌کند. برنامه داوطلبانه آن از دوره زمانی یک هفته‌ای آغاز می شود. شصت داوطلب در بکب از این دوره‌های داوطلبانه عضو و به چهار گروه تقسیم شده‌اند. هر کدام از آنها وظایفی همچون حمام کردن فیلها، تمیز کردن مدفوع آنها، غذا درست کردن، بریدن ذرت و تمیز کردن پارک را برعهده دارند. هرچند انجام این کارها در یک مقصد گردشگری صورت می‌گیرد، برخی از داوطلبان زمان اقامتشان را برای ماندن کنار فیلها، طولانی‌تر می کنند.
لیز از بریتانیا و جسی از کانادا تا حالا دو هفته را در اینجا گذرانده اند.
جسی راب، داوطلب شرکت در این برنامه می‌گوید: «به آن سختی که فکر می کنید نیست. به اینجا می‌آیید و می‌دانید که باید کار کنید. خوب طبعا به خوتان می‌گویید که «من در تایلند هستم و باید کار کنم!» اما خوب دست آخر شما درحال کمک به فیلها هستید. صادقانه بگویم که خیلی با ارزش است. این تنها لغتی است که می‌توانم به آن فکر کنم. می توانید ببینید که آنها آزادانه زندگی می‌کنند و می‌دانید که دارید به آنها کمک می‌کنید. خیلی خوب است.»
الیزابت مک گینلی، یک داوطلب دیگر شرکت در این برنامه می‌گوید: «من تصمیم گرفتم دو هفته اینجا بیایم و اکنون می‌بینم که برای سومین هفته هم اینجا هستم. خیلی هیجان‌انگیز است و فکر می‌کنم که برنامه داوطلبانه هفتگی راه خوبی است تا در این محل در مورد فیلها و فیلهایی که سختی زیادی در زندگی تحمل کرده‌اند، بیشتر اطلاع کسب کنید.»
پارک طبیعی فیلها توسط لِک بنیان گذاشته شده است و کار او توسط جامعه بین‌المللی مورد استقبال قرار گرفته است. او معتقد است که برنامه داوطلبانه راهی است تا جهان با موقعیت دشوار فیلها بیشتر آشنا شود. بویژه با فیلهایی که در صنعت گردشگری و بهره‌برداری از جنگل‌ها مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند.
سانگدوئن شایلرت (لِک)، بنیانگذار پارک طبیعی فیلها می‌گوید: «بسیاری از مردم در سراسر جهان از پشت پرده زندگی فیلهای سیرک خبر ندارند. از پشت پرده برنامه‌های سرگرم‌کننده فیلها هم بی‌خبر هستند. خوب، ما این پروژه را بنیانگذاری کردیم. در ابتدا هدفمان نجات فیلهایی بود که مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند و از آنها بیش از حد کار کشیده می شود. وقتی آنها اینجا هستند باید کسی بیاید و در مورد زندگی آنها بیاموزد و آنها را درک کند.»
تقریبا چهار هزار فیل در تایلند وجود دارد که تخمین زده می‌شود که سه هزار تا از آنها در اسارت هستند. لِک امیدوار است که اردوگاه‌های بیشتری را متقاعد کند که از شیوه های او استفاده کنند.
تعطیلات در اردوگاه تابستانی مرکز فضایی اروپا
نظرتان چیست که تعطیلاتتان را در تلاش برای به هوا فرستادن پرتابه یک فضاپیما بگذرانید؟ در یک اردوگاه تابستانی در مرکز فضایی آندویا در نروژ، دانش‌آموزان تعطیلاتشان را با فراگیری از بهترین دانشمندان اروپا می گذرانند.
تا چند سال دیگر، دانش‌آموزان جوان این اردوگاه ممکن است به دانشمندان تراز اول پرتابه فضاپیماها تبدیل شوند.
آلخاندرا و ۲۲ دانش آموز دیگر از ۸ کشور مختلف اروپایی (همگی بین ۱۷ تا ۲۰ سال) تحت نظر برخی از مهمترین دانشمندان پرتابه فضاپیماها کار و جنبه‌های مختلف به هوا فرستادن پرتابه را تجربه می‌کنند. همه اینها ظرف مدت یک هفته کار گروهی فشرده در اردوی تابستانی مرکز فضایی در جزیره‌ای کوچک در بالای مدار قطب شمال رخ داد.
آلخاندرا، یکی از این دانش‌آموزان، می‌گوید: «من هر آنچه مربوط به فضا می‌شود بویژه فیزیک فضایی را دوست دارم.»
سید رافی، دانش‌آموزی دیگر، می‌گوید: « من به علوم طبیعی و فیزیک علاقه‌مندم و همچنین به فیزیک فضایی و ریاضی هم علاقه دارم. کریکت بازی کردن را هم دوست دارم.»
نیکولاس، دانش‌آموز، می گوید: «من کل ایده و کل این جریانِ هزاران کیلومتر به فضا و بالای اتمسفر و حتی فراتر از آن رفتن را دوست دارم. فوق‌العاده است.»
اردوگاه مرکز فضایی آندویا که در جزیره کوچک آندویا واقع شده، شمالی‌ترین مرکز دائمی پرتابه های فضاپیماهاست و این اردوگاه فضایی اروپایی کاملا از تخصص فناوری و تحقیق فضایی نروژ و اروپا استفاده می کند.
به دلیل مکان آندویا که نزدیک قطب شمال است این محل برای تحقیق بر روی نورهای شمالی مکانی ایده آل است و دانشمندان بسیار ماهر را از سراسر جهان به خود جذب می کند. یک گروه داوطلب از شرکت‌کنندگان سابق مرکز فضایی اروپا که اکنون دانشجوی علوم و فناوری هستند وظیفه برنامه‌ریزی و سازماندهی عملی اردوگاه را برعهده دارند.
کریستوفر ویکبو نس، سرپرست اردوگاه فضایی، می گوید: «وقتی شرکت‌کنندگان به ما گفتند که بهترین هفته زندگی‌شان را تجربه کردند ما دریافتیم که اردوگاه موفق است. امیدوارم که برخی از آنها علاقه‌مند شده باشند که زندگی حرفه‌ای خود را در زمینه علوم و فناوری ادامه دهند.»
بدین ترتیب، برای ترکیب الهام بخش علم و تفریح، گروه اردوگاه فضایی، فعالیتهای اجتماعی و وحدت بخش مختلفی را برای دانش‌آموزان سازمان می دهد. تماشایی ترین فعالیت به هوا فرستادن پرتابه فضاپیما است. دانش آموزان در پنج گروه مختلف کار می کنند و تمام مراحل پرتاب را تحت نظر دارند و اطلاعات و تجربیاتشان را با یکدیگر در میان می گذارند.
دانش‌آموزان با انجام دادن وظایف مربوط به عملیات، تحت نظر متخصصان، با فرایند به هوا فرستادن پرتابه‌ها آشنا می‌شوند.
آیا دانش‌آموزان آنچه را آموخته‌اند، در تابستان فراموش می کنند؟
آیا در طول تعطیلات امکان از یاد بردن آنچه در مدرسه آموخته‌ایم وجود دارد؟ آیا برخی از دروس بیشتر از بقیه فَرار هستند؟ چه کاری برای جلوگیری از این امر می توان انجام داد؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ما با مارتین کورت، زیست شناس عصب گفتگو کردیم.
مضرات تعطیلات تابستانی
در تابستان زمانی برای استراحت داریم و بسیاری از ما اعتقاد داریم که هیچ کاری انجام ندادن ما را برای سال بعد آماده می کند. مارتین کورت، زیست‌شناس عصب می‌گوید که این باور اشتباه است. براساس یافته های او تعطیلات تابستانی یکی از دلایل اصلی توفیق کم در آموزش است.
کورت می‌افزاید: «در حقیقت شما اگر از دانشی که آموخته‌اید فعالانه استفاده نکنید می‌توانید آن را از یاد ببرید. این فرایندی است که شاید با آن آشنا باشید: یک زبان خارجی مثلا فرانسه را در نظر بگیرید. شما به پاریس سفر می کنید و از خودتان می‌پرسید که چطور من شش سال آن را در مدرسه خوانده‌ام؟ خیلی ساده هیچ چیز از آن برایتان باقی نمانده است.»
مغز ما وقتی در تعطیلات تابستان به تمرین نمی‌پردازیم دو مرحله به عقب برمی‌گردد. اما آیا یک نیاز واقعی برای استراحت مغز وجود ندارد؟
مارتین کورت می‌گوید: «این مسئله نسبتا مهم است که در دوران تعطیلات مواقعی باشد که مغز اصلا نگران مدرسه نباشد. تعطیلات تابستانی برای راضی نگه داشتن زیست‌شناشان عصب به وجود نیامده‌اند. آنها اول و مهمتر از همه برای این خلق شده‌اند که بچه‌ها امکان فرصت‌های آموزشی دیگر هم در خارج از مدرسه داشته باشند زیرا ما نباید یادگیری را تنها به آنچه در مدرسه می‌گذرد، تقلیل دهیم.»
مسئله تنها یافتن تعادل بین هیچ کاری انجام ندادن و هر از چندگاه مجددا سراغ کتاب‌ها رفتن در زمان تعطیلات نیست. این امر مهم است که بچه‌ها در دوران تعطیلات تابستان باید لحظات مثبتی داشته باشند. آنها باید به کاری بیشتر از استفاده از تلفن و بازی کردن و بی‌هدف وقت گذراندن، مشغول باشند.
این زیست‌شناس می‌گوید: «مغز، زمان گذرانده‌شده را به این شیوه به یاد می‌آورد: هر چه به دلیل سفر کردن، وقت گذراندن با دوستان و یا تجربه امری استثنایی، روز سریع‌تر گذشته شده باشد، مدت زمان بیشتری در حافظه ما باقی می‌ماند. روزی در دوران تعطیلات که ما هیچ کاری در آن انجام ندادیم همچون حفره‌ای در مغز می‌ماند و سپس همچون یک روز از‌دست‌رفته می‌شود.»
آیا درس‌هایی هستند که به طور خاص در طول تعطیلات تابستانی در معرض خطر فراموش شدن باشند؟
مارتین کورت می گوید: «به طور خاص زبان‌های خارجی اگر استفاده نشوند فراموش می‌شوند. به طور کلی، درس‌هایی که مبنای آنها دانش به خاطر سپردنی است همچون تاریخ و جغرافی فراموش می شوند. هرچند ممکن است کسی بگوید که اینها به سرعت می توانند بازآموزی شوند که این مسئله در مورد زبان‌ها صدق نمی‌کند. فراگیری مجدد آنها می‌تواند بیشتر طول بکشد.»
کارشناسان همچون مارتین کورت قویا توصیه می‌کنند که بچه‌ها به اردوگاه‌های تابستانی فرستاده شوند یا به فعالیتهای مشابه بپردازند. تاثیر اینگونه تعطیلات می‌تواند بسیار سودمند باشد. خود مارتین کورت هم براساس تجربه شخصی خود که در گذشته فعالیتهای مختلفی در تابستان انجام داده است چنین نظری دارد.
مارتین کورت می گوید: « می‌توانم به شما اطمینان بدهم که در پایان چنین فعالیت‌هایی بچه‌ها گاهی گریه می‌کردند و نمی‌خواستند به خانه برگردند. دلیل آن هم این نبود که در اردوگاه به آنها خیلی خوش می‌گذشته است. بلکه به این دلیل بوده که انها حس این را داشتند که ۱۷ روز را در بهشت سپری کرده‌اند. آنها تجربیات باارزشی را در کنار بچه‌هایی که آنها هم همین نظر را داشتند، کسب کردند و این امر شخصا برای آنها بسیار پرمعنا بود.»
انتهای پیام/