این ترانه بوی نان نمی‌دهد
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، روز دوم اردیبهشت‌ماه سال 1338، خدا شاعر «آیینه‌های ناگهان» را به جهان هدیه داد؛ زنده‌یاد قیصر امین‌پور، شاعر «مثل چشمه، مثل رود» و «دستور زبان عشق». هرچند امین‌پور در حوزه‌های مختلف فعالیت کرده و جریان‌ساز بود، اما وجه شاعری او بیش از دیگر وجوهش در یادها مانده است. امروزه کمتر کسی است که دفتری از سروده‌های او را نخوانده باشد، شعرهای خودمانی و دوست‌داشتنی. شعرهایی که باب سلیقه خیلی‌هاست.
قیصر به زعم بسیاری از دوستان و هم‌قطارانش از دغدغه‌مندان شعر انقلاب بود، به گونه‌ای که نه تنها نباید او را در شعر معاصر خلاصه کرد، بلکه می‌توان در دیدی وسیع‌تر او را یکی از جریان‌سازان ادبیات در این برهه دانست؛ نامی که شاید سال‌ها بعد بیشتر به آن پرداخته و تأثیر او را بر این وادی بررسی کرد. زنده‌یاد امین‌پور در حوزه‌های مختلف فعالیت کرده و می‌توان گفت در جریان‌های مختلف ادبی از جمله تأثیرگذاران در ادبیات انقلاب بود، از شعر گرفته تا نثر. با نگاهی به آثار نوشته شده پیرامون کارهای او به این تنیجه می‌رسیم که متأسفانه عمده تمرکز کارها بر سروده‌های اوست، اما در این کارها هم تمامی وجوه شاعری و ساحت شاعرانگی او مورد بررسی قرار نگرفته است.
از جمله کتاب‌هایی که تلاش دارد تا نگاهی جدیدتر به سروده‌های امین‌پور داشته باشد، «این ترانه بوی نان نمی‌دهد» از مهدی فیروزیان حاجی است که در ماه‌های پایانی سال گذشته روانه بازار کتاب شد. مؤلف در این اثر تلاش دارد تا به ترانه‌های امین‌پور و تأثیر او بر جریان ترانه‌سرایی روزگار ما بپردازد.
کتاب در هشت فصل تقسیم شده است، نویسنده ابتدا نیم‌نگاهی دارد به ترانه‌سرایی پیش از امین‌پور و در ادامه به زندگی، ترانه‌ها و سبک او در این قالب شعری می‌پردازد. در ابتدا شیوه‌ای از شاعری بزرگانی چون بهار، گل گلاب، رهی معیری، معینی کرمانشاهی، شیدا، عارف و ... یاد می‌شود و در ادامه، با ارائه ترانه‌هایی از امین‌پور سبک، اندیشه و جهان‌بینی، موسیقی شعری و صورخیال در آثار او مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فیروزیان حاجی درباره تأثیری که قیصر بر ترانه‌سرایی پس از انقلاب گذاشته است، معتقد است عامه مردم امین‌پور را به واسطه ترانه‌هایش به ویژه در آلبوم «نیلوفرانه» می‌شناسند. او ادامه می‌دهد: امین‌پور با کارنامه کم‌برگ اما گرانسنگ هشت سال ترانه‌سرایی(1374-1381) در پیشرفت هنر ترانه‌سرایی نقشی برجسته داشت و در میان سرایندگان روزگار دارای جایگاهی والاست. با این همه تاکنون ترانه‌های او گردآوری و بررسی نشده است.
نگارنده که پیش‌تر چند جستار در همین زمینه به رشته نگارش درآورده، در کتاب پیش رو بدین کار کمر بربسته است؛ بدین امید که روی دیگری از آفرینشگری آن سخنور گرانمایه را برای دوستداران شعر و موسیقی ایران آشکار سازد و پرده از جادوی هنر وی براندازد؛ همچنین با به دست دادن گزارشی گسترده از اندیشه‌ها، شگردهای هنری و آرایه‌های ادبی به کار رفته در سروده‌های قیصر، راه شناخت نکته‌های نغز و باریک هنر ترانه‌سرایی را برای دوستداران آن هموارتر سازد.
«این ترانه بوی نان نمی‌دهد» برگرفته از یکی از سروده‌های معروف امین‌پور است:
این ترانه بوی نان نمی‌دهد
بوی حرف دیگران نمی‌دهد
سفره دلم دوباره باز شد
سفره‌ای که بوی نان نمی‌دهد
نامه‌ای که ساده وصمیمی است
بوی شعر و داستان نمی‌دهد...
کتاب مهدی فیروزیان حاجی از سوی نشر آبی در هزار نسخه به چاپ رسیده است.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/