صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۱۵ - ۲۶ فروردين ۱۳۹۷

سوزن چه بلایی بر سر مغز می‌آورد؟

طرز کار، واکنش‌ها و رفتارهای مغز همیشه برای دانشمندان مورد سوال بوده و انسان تاکنون نتوانسته‌است راه مناسبی برای مطالعه این اندام مرموز پیدا کند. حالا محققان در مغز سوزن فرو می‌کنند تا دریابند که چه بلایی بر سر این اندام می‌آید.
کد خبر : 272782

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ScienceAlert، تحقیقات علوم اعصاب می‌تواند به طور شگفت‌‌آوری بی‌رحمانه باشد؛ بسیاری از چیزهایی که درباره مغز می‌دانیم با تشریح‌ این ارگان و جست‌وجوهای کنجکاوانه در آن کشف شده است. کاری که مناسب نازک‌نارنجی‌ها نیست.


بهترین ابزار برای این جست‌وجو در مغز چیست؟ معمولا بهترین ابزار برای این کار الکترود است، کاوشگر سوزن مانندی که می‌تواند وارد مغز شود.


محققان از الکترود استفاده می‌کنند تا رفتار سلول‌های مغز را بسنجند، یا به فرد توانایی کنترل اندام‌های مصنوعی را بدهند، یا تکنولوژی برای تعاملات مستقیم با مغز توسعه دهند.


اما این کاوشگرها دقیقا چقدر می‌توانند برای یادگیری ما مفید باشند؟ آیا این ابزار ایمن هستند؟ به گفته دانشمندان علوم اعصاب، مطالعه و بررسی مغز با این الکترودها می‌تواند مشکلاتی را به وجود آورد.


برخی از مشکلات بسیار ساده هستند و با می‌توان آنها را با مهندسی بهتر حل کرد. برای مثال سطوح این الکترودها که باعث تماس، تحریک یا ثبت فعالیت‌های مغزی می‌شود، می‌تواند منجر به تخریب بافت مغز شود که بسیار خطرناک است، به‌خصوص در تحقیقاتی که از داوطلبان هوشیار استفاده می‌شود.


ایت ابزار می‌تواند باعث ثبت اطلاعات غلط شود؛ یک الکترود معیوب می‌تواند سیگنال سلول مغزی را ضعیف‌تر از آنچه واقعا است، اندازه‌گیری کند چرا که ما همیشه نمی‌توانیم بگویم چرا این مشکلات اتفاق می‌افتند. چنین شرایطی نیز برای دانشمندان دشوار است چرا که نمی‌تواند یافته‌های خود را با مدارک علمی حمایت کنند.


اما بزرگ‌ترین مشکل این است که ما اطلاعات بسیار کمی درباره مغز داریم. به‎خصوص این که نمی‌دانیم بافت مغز چگونه به سیخونک زدن با الکترود واکنش می‌دهد.


تا آنجا که ما می‌دانیم، متخصصان علوم اعصاب زمان زیادی را صرف بررسی سلول‌های مغزی که در هنگام وارد کردن الکترود مرده‌اند یا آسیب‌ جدی دیده‌اند.


البته روش‌هایی وجود دارد تا از روی دادن چنین اتفاقاتی جلوگیری شود. برای مثال دانشمندی را در نظر بگیرید که روی نواحی قشر دیداری مغز مطالعه می‌کند، برای این که دریابد سلول‌های در حال آزمایش هنوز زنده هستند یا خیر؛ می‌تواند به فرد مورد آزمایش بگوید که به تصویری نگاه کند. بدین‌ترتیب می‌تواند مشاهده کند که سلول‌ها واکنشی از خود نشان می‌دهند یا خیر.


با این حال دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که تکنولوژی ما در زمینه مطالعه مغز محدود است. برای این که دانشمندان علوم اعصاب بتوانند دوباره به یافته‌های تجربی خود اعتماد کنند؛ باید پاسخ سوالات اولیه مشخص شود، مانند این که مغز چگونه به الکترودها یا دیگر تکنولوژی‌های تشریحی واکنش نشان می‌دهد.


مترجم: هانا حیدری


انتهای پیام/

ارسال نظر