طراحی و ساخت آلیاژهای آنتروپی بالا به روش اسپارک پلاسما زینترینگ

به گزارش خبرنگار آنا، معاون پژوهش و فناوری واحد کرج با اعلام این مطلب در توضیح تفاوت این روش با روش های رایج گفت: «سیستم های آلیاژی رایج، عموما بر پایه یک عنصر فلزی ساخته می شوند. به عنوان مثال فولادها آلیاژهایی بر پایه عنصر آهن هستند که با افزودن سایر عناصر بهسازی می‌شوند.»

دکتر رضا عزتی ادامه داد: «در سال های اخیر رویکرد جدیدی در علم آلیاژسازی پدید آمده است تا با الگوهای سنتی آلیاژسازی رقابت کند که در این رویکرد به جای یک عنصر پایه، از چند عنصر به عنوان عناصر اصلی در یک آلیاژ استفاده می‌شود. بر اساس پژوهش های انجام شده روی ساخت این آلیاژهای مدرن، مفهوم آلیاژی کاملا جدید به نام آلیاژهای آنتروپی بالا مورد توجه قرار گرفته است.»

عزتی با بیان اینکه آلیاژهای آنتروپی مرکب از حداقل 5 عنصر اصلی با غلظتی بین 5 تا 35 درصد وزنی و عناصر فرعی با غلظتی کمتر از 5 درصد وزنی هستند؛ ادامه داد: «عناصری چون آلومینیوم، روی، منیزیم، آهن، کبالت، نیکل، پتاسیم، مسو تانتالوم از جمله عناصری هستند که در ساخت آلیاژهای آنتروپی بالا استفاده می شود.»

استادیار دانشکده فنی و مهندسی و سرپرست این پروژه نیز با تاکید بر اهمیت این آلیاژها در صنایعی از قبیل توربین های هوایی، پره های کمپرسور، انرژی، پوشش های خاص و سایر صنایعHigh Tech، ابراز کرد: «آلیاژهای آنتروپی بالا هنوز در ابتدای راه توسعه قرار دارند و مطالعه بر روی این آلیاژها به صورت گسترده‌ای در جریان است. وجود خواص منحصر به فرد در این آلیاژها می‌تواند منجر به تحول در صنعت مواد مهندسی شده و به بهبود خواص این مواد کمک کند.»

دکتر علی سالمی گلعذانی وجود همزمان خواص مکانیکی، الکتروشیمیایی، خوردگی و اکسیداسیون مطلوب در این آلیاژهای را عاملی برای توسعه این مواد در صنایع دما بالا و دما پایین برشمرد و افزود: «شاید از این نظر بتوان این آلیاژها را رقیب جدی سوپرآلیاژها، اینترمتالیک ها و مواد کامپوزیتی قلمداد کرد. همچنین، انجام تحقیقات روی این آلیاژها در داخل کشور با توجه به نوپا بودن آن، می تواند به رشد صنعت مواد در کشور کمک نموده و زمینه‌های رشد اقتصاد دانش بنیان و اقتصاد مقاومتی را برای کشور فراهم سازد.»