آهسته غذا بخورید تا وزن کم کنید

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، در کنار توقف خوردن تنقلات پس از شام و همچنین غذا نخوردن دو ساعت قبل از خواب، می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. بر اساس یافته‌های پژوهشگران، تغییر در این عادات غذایی قویاً با کاهش چاقی و کاهش وزن (BMI) و کاهش اندازه دور کمر مرتبط است.
این یافته‌ها بر مبنای داده‌های ثبت‌شده از حدود 60000 نفر مبتلابه دیابت در ژاپن به دست آمده‌اند که بین سال‌های 2008 تا 2013 چک آپ‌های منظم انجام داده بودند.

داده‌ها شامل اطلاعاتی درباره تاریخ مشاوره، درمان‌ها، اندازه‌گیری وزن (BMI)، دور کمر، نتایج آزمایش خون، ادرار و عملکرد کبد بودند.

در طول چک‌آپ‌ها، شرکت‌کنندگان درباره سبک زندگی مورد پرسش قرار گرفته بودند که شامل عادات غذایی و خواب آنها و نیز استفاده از الکل و بود.

همچنین از آنها به‌ طور ویژه درباره‌ سرعت غذا خوردنشان سؤال شد که در سه دسته‌ سریع، معمولی و آهسته دسته‌بندی‌شده بود. به‌ علاوه از آنها پرسیده شد که آیا هیچ‌ یک از موارد ذیل را در هفته سه بار یا بیشتر انجام می‌دهند یا خیر: «شام خوردن دو ساعت قبل از خواب، خوردن تنقلات پس از شام، نخوردن صبحانه».

در شروع مطالعه، 22070 نفر به‌ طور معمول سریع غذا می‌خوردند، 33455 نفر با سرعت معمول و 4192 نفر آهسته غذا می‌خوردند. اما نکته جالب اینجا بود که افرادی که آهسته غذا می‌خوردند نسبت به آنهایی که با سرعت زیاد یا عادی غذا می‌خوردند، سالم‌تر بوده و سبک زندگی سالم‌تری داشتند.

حدود نیمی از کل افراد در طول دوره زمانی شش ساله سرعت غذا خوردنشان را تغییر داده بودند.

بر اساس نتایج این پژوهش، تمامی جنبه‌های عادات خوردن و خوابیدن و نیز استفاده از الکل به‌ طور معنی‌داری با چاقی ارتباط داشتند.

همچنین، پس از به‌ حساب آوردن عواملی که به‌ طور بالقوه مؤثرند، نتایج نشان داد که در مقایسه با کسانی که سریع غذا می‌خوردند، آنهایی که با سرعت عادی غذا می‌خوردند 29 درصد کمتر احتمال داشت که چاق باشند و این درصد در کسانی که آهسته غذا می‌خوردند تا 42 درصد افزایش می‌یافت.

به‌ علاوه بر اساس نتایج، خوردن تنقلات پس از شام و خوردن غذا دو ساعت قبل از خوابیدن، سه بار یا بیشتر در هفته قویاً با تغییر در BMI ارتباط داشت، هرچند نخوردن صبحانه این‌طور نبود.

به گفته محققان، این یک پژوهش مشاهده‌ای بوده است، بنابراین هیچ نتیجه‌گیری قطعی درباره علت و معلول نمی‌شود از آن گرفت. به‌ علاوه سرعت خوردن بر اساس ارزیابی شخصی اندازه گرفته شد و پژوهشگران، انرژی دریافتی یا سطوح فعالیت فیزیکی را ارزیابی نکردند، با این که هر دو عامل می‌توانند در این قضیه مؤثر باشند.

با این‌ وجود، نمی‌توان از جذاب بودن این موضوع گذشت و آن را به بوته آزمایش نگذاشت!