صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۵۴ - ۰۵ فروردين ۱۳۹۷
علی پاکدامن:

خبرهای خوبی از شمشیربازی در سال 97 می شنوید/ امیدوارم لایق لقب علی دست طلا باشم

شمشیرباز سابر ایران گفت: سال جدید یکی از سال‌های شلوغ ماست ما قبل از جاکارتا قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا،‌ گرندپری مسکو و مسابقات اسپانیا را داریم.
کد خبر : 264425

به گزارش گروه ورزشی‌ خبرگزاری آنا،‌حضور 2 شمشیرباز افتخار بزرگی برای ‌شمشیربازی ایران در المپیک ریو محسوب می‌شد. تیم ایران با مجتبی عابدینی و علی پاکدامن در اسلحه سابر در آرزوی خلق شگفتی در بزریل بودند اما خیلی زود پرونده پاکدامن در المپیک ریو بسته شد و مجتبی عابدینی هم با چشمان اشک بار برزیل را ترک کرد و در جایگاه چهارم ایستاد. اما این پایان کار نبود شمشیربازان اسلحه سابر ایران با هدایت پیمان فخری نبود آنها در سال 96 تلاش کردند تا ناکامی المپیک را جبران کنند و اتفاقا هم خوش درخشید؛ حضور آنها در رنکینگ جهانی و کسب مدال جهانی همه و همه نشان از این است که شمشیربازان ایران در آینده‌ای نه چندان دور به موفقیت های بزرگتری خواهد رسید.


گفتگوی نوروزی خبرگزاری آنا را با علی پاکدامن که اولین مدال جهانی خود را در آخرین روزهای سال 96 به دست آورد می خوانید.


*علی پاکدامن کی به سمت شمشیربازی آمد؟


-من ابتدا تکواندو‌کار می کردم. در یک مسابقه بازی را باختم و دیگر ادامه ندادم و تکواندو را کنار گذاشتم. برادرم شمشیر باز بود و من هم کاملا اتفاقی از این رشته خوشم آمد. به واسطه برادرم که در تیم ملی بود، توانستم با بچه‌های تیم ملی تمرین کنم و بعد از مدتی در مسابقات جوانان کشور حضور پیدا کردم و مقام سوم را بدست آوردم و کم کم پابند شمشیربازی شدم.


*امکانات شمشیربازی در کشور ما چگونه است؟


-متاسفانه شمشیر بازی و کاراته تنها رشته هایی هستند که سالن اختصاصی ندارند.در ایران سالنی وجود دارد که کابل کشی مخصوص شمشیر بازی در زیر زمین برای آن تعبیه شده که مشابه این سالن در دنیا فقط در فرانسه است اما وقتی بین سال های 58 تا 69 شمشیربازی در ایران ممنوع شده بود، این سالن هم تغییر کاربری داد و در حال حاضر این سالن در اختیار تیم ملی کشتی است و ما نمی توانیم از این سالن استفاده کنیم. به همین دلیل ما در سالن های قدیمی و پرمشکل مسابقه می دهیم و پخش تلویزیونی هم نداریم و متعاقبا اسپانسرها هم به سمت ورزش ما نمی آیند.


*شمشیربازی چند اسلحه دارد و فرق این‌ها با هم در چیست؟


شمشیربازی 3 اسلحه دارد. اپه، فلوره و سابر. اپه و فلوره تقریبا شبیه به هم هستند و در سه وقت سه دقیقه ای برگزار می شود و نوک شمشیر اگر با بدن برخورد کند، امتیاز دارد. اما سابر کاملا متفاوت است و یک شمشیربازی کامل است و تایم خاصی هم ندارد و امتیازات آن تا 15 است. سابر فوق العاده مفرح و جذاب است و اعصاب و تمرکز بالایی را می‌طلبد و یک لحظه غفلت می تواند شما را از پیروزی به شکست برساند.


*اگر بخواهید در یک جمله از خودتان و زندگی ورزشی تان در سال 96 بگویید چه جمله ای است؟
سال 96 به لحاظ ورزشی برای من سال بسیار خوبی بود. من تا پای گرفتن مدال جهانی پیش رفتم و اگر یک داور خوب داشتم به طور حتم بازیکن فرانسوی را می‌بردم اما متاسفانه این اتفاق رقم خورد، به طور حتم اگر یک داور خوب داشتم می‌توانستم به مدال جهانی برسم ولی متاسفانه آن را از دست دادم اما خدا را شکر در قهرمانی آسیا توانستم مدال بگیرم، در مسابقات دانشجویان جهان هم دوباره به مدال رسیدم و اگر در مجموع بخواهم بگویم سال خیلی خوبی بود و امیدوارم سال 97 مدال‌هایی که همیشه دلم می‌خواستم آنها را بگیرم دست پیدا کنم و کلکسیونم را تکمیل کنم. آخرین مسابقه ما در سال 96 جام جهانی لهستان بود که خدا را شکر من بهترین عملکرد را در آن مسابقات داشتم و به اولین مدال جهانی ام رسیدم. در جام جهانی لهستان هم در بخش انفرادی و هم تیمی صاحب مدال نقره و برنز شدیم و از این بابت خیلی خوشحال هستم.


* پس سال 96 نسبت به سال 95 که از المپیک حذف شدید پربارتر بود؟


خدا را شکر من هر سال شرایط ورزشی‌ام بهتر از سال قبل است چرا که به نظر خودم بزرگتر و با تجربه‌تر می‌شوم. سال 95 هم سال خوبی بود و من توانستم سهمیه المپیک بگیرم و مدال نقره قهرمانی آسیا را به دست بیاورم ولی نقطه تاریک آن هم حذف از المپیک بود. متاسفانه تجربه حضور در این میدان بزرگ را نداشتم و همین باعث شد که حذف شوم. فکر می کنم به خاطر اشتباهات خودم بود که المپیک را از دست دادم.


* برای سال 97 چه برنامه‌های پیش رو دارید؟


ما هفته دوم نوروز 97‌ مسابقه داریم و با توجه به اینکه 4 روز جلوتر اردوی مشترک در کره با تیم‌های مجارستان و روسیه هم داریم برای همین عید نوروز کلا در مسابقات هستیم. سال جدید یکی از سال های شلوغ ماست،‌ما قبل از جاکارتا قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا،‌گرندپری مسکو، مسابقات اسپانیا را داریم و به همین دلیل تمرکزمان فعلا بر روی این مسابقات است تا بتوانیم با موفقیت آنها را پشت سربگذاریم و برای جاکارتا بعدا در موردش صحبت می‌کنیم.


*پس با این شرایط نوروز در کنار خانواده نیستید؟


نه همانطور که گفتم هفته دوم مسابقه داریم و ضمن اینکه قبل از مسابقه هم اردوی مشترک داریم بنابراین در نوروز کامل درگیر مسابقه و تمرین هستیم. اتفاقا من دوست دارم بیشتر در تمرینات در ایان نوروز در اردو و مسابقه باشیم تا اینکه به عید دیدنی بروم. عیددیدنی باعث اضافه وزن می‌شود و کم کردن وزن هم خودش کار سختی است به همین دلیل ترجیحم این است که در وزن خودم باشم و تمرینات را پیگیری کنم.


* خیلی‌ها می‌گویند در شمشیربازی مافیا و دست‌های پشت پرده زیاد است الان مافیای شمشیربازی دست روس هاست؟


مافیا نه تنها در شمشیر‌بازی بلکه در همه رشته‌ها وجود دارد. وقتی هر رشته‌ای به اقتضاء کشورش قدرتمند باشد و در آن رشته هم صاحب سبک و قوی باشد طبیعی است که مافیا داشته باشد. شما ببینید در بوکس قزاق‌ها و روس‌ها مافیا دارند، یا در وزنه‌برداری یکسری کشورها این شرایط را دارند در شمشیر‌بازی هم ایتالیا و روسیه و کمی فرانسه مافیای این رشته هستند.در روسیه به واسطه اینکه فدراسیون جهانی در اختیارش است و خودش را در این رشته صاحب سبک می‌داند، قدرت و لابی های زیادی دارد. ایتالیا هم مهد شمشیر‌بازی دنیا است. فرانسوی‌ها هم البته نسبت به این دو کشور کمتر اما آنها هم همین شرایط را دارند. قاعدتا وقتی شما بخواهید با این دو تیم بازی کنید از نظر داوری کار سختی پیش رو دارید. یک زمانی در یک مسابقه من قرعه‌ام با یک حریف ایتالیایی بود و در آن بازی برنده میدان بودم اما داوری حریف ایتالیایی را برنده اعلام کرد.این مسائل کاملا در شمشیربازی مشهود است.


*پس با این شرایط در المپیک توکیو کار سختی پیش رو دارید؟


بله به طور حتم در المپیک توکیو کار سختی داریم. امیدوارم قرعه ما مناسب باشد چرا که علاوه‌بر اینکه باید با حریفان بجنگیم باید با این مافیا هم مبارزه کنیم و بتوانیم دست آنها را کوتاه کنیم. استارت کار ما برای المپیک توکیو از اردیبهشت 98 آغاز می شود البته تا قبل از سال 98 هر چقدر که رنکینگ خودمان را بالا ببریم کار راحتی برای کسب سهمیه المپیک داریم.


*عده‌ای معتقدند در شمشیربازی سیستم گلخانه‌ای وجود دارد و زیاد استعداد‌یابی نمی‌شود و فقط روی 5،6 نفر اصلی کار می‌شود؟
نه این حرف را قبول ندارم. به طور کلی فدراسیون این برنامه را همیشه داشته که تیم های نوجوانان، جوانان و امید با بزرگسالان تمرین می‌کنند.درست مثل زمانیکه ما در تیم های پایه بودیم با بزرگسالان تمرین می کردیم و همین شرایط باعث می شود آنها هم به مرور اشتباهات خودشان را متوجه شوند و اعتماد به نفسشان تقویت شود. به طور کلی شرایط در شمشیر بازی خوب پیش می‌رود. من فکر می‌کنم هیچ چیزی برای تیم ایران دور از دسترس نیست. ما روز به روز در حال رشد و شکوفایی هستیم. مطمئن باشید که در سال 97 خبرهای خوشی از شمشیر بازی می‌شنوید.


*سقف قرارداهای شمشیربازان در کشور ما چگونه است؟
شرایط ما از نظر امکانات و سقف قراردادها در حال حاضر نسبت به سال‌های گذشته بهتر شده است اما هنوز هم جا برای پیشرفت داریم. در حال حاضر ما هنوز قراردادهای‌مان در لیگ در طول یک سال به 50 میلیون تومان نمی‌رسد. البته ما از طریق فدراسیون حقوق دریافت می‌کنیم و پاداش مسابقات هم که بعد از تورنمنت به ما داده می‌شود شرایط را به نسبت بهتر از گذشته کرده است.


*فکر می‌کنید نیاز اصلی شمشیربازان در ایران چه چیزی است؟


ببینید فدراسیون همه تلاشش را برای ما می‌کند اما ما واقعا به امکانات و شرایطی نیاز داریم که از دسترس فدراسیون و باقرزاده خارج است و آن هم باید از طریق وزارت ورزش و کمیته المپیک تامین شود.‌ در وهله اول نیاز اصلی شمشیر‌بازی داشتن یک سالن است. بهترین سالن شمشیربازی در ایران وجود دارد اما متاسفانه در اختیار خود ما نیست و فدراسیون کشتی از آن استفاده می‌کند. البته به نظرم آن سالن به قدری خوب و باکیفیت است که فکر می کند حتی برای تمرینات هم نباید استفاده شود و بهتر است‌ برای برگزاری مسابقات از آن استفاده شود. حالا اگر آن سالن را هم به ما نمی‌دهند حداقل سالنی شبیه به آن برای ما ساخته شود.


*وضعیت لیگ شمشیربازی به چه صورت است؟


به نظرم وزارت ‌باید به این موضوع ورود کند و با برخی ارگان‌های دولتی وارد مذاکره شود تا در یک سری رشته ها تیم‌داری کنند. در رشته شمشیر بازی هم ورود کنند به خاطر اینکه واقعا تیم‌داری در لیگ شمشیر بازی شاید در حد 300 یا 400 میلیون تومان باشد و قیمتی برای آنها ندارد. چرا که این مبلغ حتی هزینه تدارکات یک تیم فوتبال هم نمی‌شود اما با آن می‌توانیم به راحتی یک تیم در لیگ شمشیر‌بازی داشته باشیم. البته این فقط مختص به رشته ما نمی‌شود بلکه رشته‌هایی مثل کاراته، جودو هم همین شرایط را دارند و ما دوست داریم که وزارت ورزش نگاه جدی به این موضوع داشته باشد. اگر می‌توانستم یکسری ارگان‌های دولتی را موظف کنند که در برخی رشته‌های المپیکی سرمایه‌گذاری کنند به طور حتم شرایط خیلی بهتری خواهند داشت. این درست نیست که یک رشته‌ای از نظر امکانات و سقف قرارداد وضعیت خیلی خوبی داشته باشد اما رشته‌های دیگر وضعیت چندان خوبی نداشته باشند.


*مثل فوتبالی ها که قراردادهای میلیاردی می‌گیرند؟!


من با این مشکلی ندارم که برخی رشته‌های خاص پول‌های کلان می‌گیرند. نوش جان همه بازیکن‌ها. اما بهتر است که تبعیض بین رشته‌های ورزشی انقدر زیاد نباشد.الان شرایط طوری شده است که همه می‌گویند چرا فوتبالی‌ها انقدر پول می‌گیرند که این به نظر من اشتباه است چرا که بازیکنان فوتبال در همه جای دنیا درآمد بالایی دارند. ولی در همه جای دنیا هم وقتی ورزشکاری قهرمان است همانند یک قهرمان زندگی می‌کند البته منظورم این نیست که قهرمان های دیگر رشته‌ها از فوتبالیست‌ها وضعیت مالی‌اش بهتر است نه تفاوت بالاخره بین فوتبالیست ها و دیگر رشته ها همیشه در همه جای دنیا بوده است. اما همان قهرمان هم در حد و اندازه خودش به او رسیدگی می کنند و تفاوت بین آنها آنقدر مشهود نیست.


*پیش تر گفته بودید به دلیل نداشتن سالن و امکانات وارد عرصه مربیگری نمی شوید؟


نه فکر می‌کنم هنوز وردم به عرصه مربیگری زود باشد. البته نداشتن سالن و امکانات هم مزید بر علت شده است البته تا جایی که از دستم بربیاید کمک می‌کنم ولی هنوز به مربی‌گری و درآمدزایی فکر نکردم و به نظرم وقتش نیست.


*یک شمشیرباز تا چندسالگی می تواند بازی کند؟


حضور در این رشته بستگی به توان بدنی دارد یعنی هر زمانی که بدن ما این گنجایش را داشته باشد می‌توانیم تمرین کنیم و حضور داشته باشیم. شمشیر بازی تا زمانی که بدن ورزشکار آماده باشد مشکلی ندارد اما دیگر از 35 سالگی دوران افول ورزشی به وجود می‌آید.


سقف آرزوهای شما در ورزش چیست؟


سقف آروزهای من کسب مدال المپیک، بازی‌های آسیایی، جهانی است و در زندگی خصوصی‌ام همیشه آروزی سلامتی و دل خوش دارم.


*تلخ و شیرین سال 96؟


یکی از اتفاقات آزاردهنده سال 96 آسیب دیدگی‌هایی بود که در حین تمرینات با آن مواجه شدم متاسفانه سال گذشته از ناحیه کمر آسیب دیدم که خیلی شرایط سختی داشتم. اتفاق خوب سال 96 هم ازدواج برادرم و خانه‌دار شدن خودم بود.


*علی دست طلا یکی از القاب شما در سال 96 بود چه حسی به آن دارید؟


علی دست‌طلا یکی از القابی بود که سال گذشته به من دادند خدا را شکر می‌کنم که این لقب را به من دادند و امیدوارم که لایق آن باشم.


گفت و گو از فرزانه شریفی


انتهای پیام/

ارسال نظر