الگوی امام زمان (عج) کیست؟
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، امام مهدی (عج) می فرماید:
«وَفی إبْنَةِ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) لی أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» (3)؛
«دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) [فاطمه زهرا (سلام الله علیها)] برای من، اسوه و الگویی نیکو است».
شیخ طوسی (رحمه الله) - در کتاب الغیبة - قصّه ی مشاجره ی ابن ابی غانم قزوینی با جماعتی از شیعه، درباره ی امر جانشینی امام عسکری (علیه السلام)، را نقل کرده است. ابن ابیغانم اعتقاد نداشت که امام عسکری از خود جانشینی به یادگار گذاشته است. عدهای از شیعیان، به حضرت نامهای مینویسند و در آن مشاجرهای را که میان ابن ابی غانم و جماعت شیعه ایجاد شده، یادآور میشوند.
حضرت، در جواب نامه، به خطّ مبارک خود، بعد از دعا برای عافیت شیعیان از ضلالت و فتنهها و درخواست روح یقین و عاقبت به خیری آنان و تذکر به اموری چند، میفرماید: «فاطمهی زهرا، دختر رسول خدا، برای من، در این مسئله، الگوی خوبی است».
در این که حضرت چه گفتار یا رفتاری از حضرت زهرا (علیهاالسلام)، را سرمشق خویش قرار داده، احتمال های مختلفی بیان شده است. که در اینجا، به سه مورد از آنها اشاره میشود:
1- حضرت زهرا (علیهاالسلام)، تا پایان عمر شریفشان، با هیچ حاکم ظالمی بیعت نکرد. حضرت مهدی (عج) هم، بیعت هیچ سلطان ستمگری را بر گردن ندارد.
2- شأن صدور این نامه این است که برخی از شیعیان، امامت ایشان را نپذیرفتهاند. حضرت میفرمایند: «اگر میتوانستم و مُجاز بودم، آنچنان میکردم که حق بر شما کاملاً آشکار شود به گونهای که هیچ شکّی برای شما باقی نماند، ولی مقتدای من حضرت زهرا (علیهاالسلام) است. ایشان، با این که حق حکومت از حضرت علی (علیه السلام)، سلب شد، ولی هیچگاه برای بازگرداندن خلافت، از اسباب غیر عادی استفاده نکرد. من نیز از ایشان پیروی می کنم و برای احقاق حقم، در این دوران، راه های غیر عادی را نمی پیمایم.»
3- حضرت در پاسخ نامه فرموده است: «اگر علاقه و اشتیاق فراوان ما به هدایت و دستگیری از شما نبود، به سبب ظلم هایی که دیدهایم، از شما مردمان روی گردان بودیم.» حضرت، با اشاره به حضرت زهرا (سلام الله علیها)، میخواهند بفرمایند، همانطوری که اذیت و آزاری که دشمنان نسبت به حضرت فاطمه (علیهاالسلام)، روا داشتند و سکوتی که مسلمانان پیشه کردند، هیچ کدام سبب نشد که ایشان از دعا برای مسلمانان دست بکشند، بلکه آن حضرت، دیگران را بر خود مقدم میداشت، من نیز این ظلمها و انکارها را تحمّل میکنم و از دلسوزی و راهنمایی و دعا و... برای شما، چیزی فرو نمی گذارم.
پی نوشت:
الغیبة طوسی، ص 286، ح 245؛ احتجاج، ج 2، ص 279؛ بحارالأنوار، ج 53، ص 180، ح 9
منبع:انوار طاها
انتهای پیام/