چگونگی تأثیر عاشق شدن بر مغز و بدن ما

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، معمولا تصور می شود با نگاه کردن به فرد مورد نظر عاشق می شویم، اما آنچه باعث عاشق شدن می شود، فرایندهای شیمیایی است که در مغز و بدن رخ می دهد که در اینجا به این فرایندهای شیمیایی اشاره می کنیم.

تاثیر عاشق شدن بر مغز و بدن چیست؟

این چشم ها یا نگاه شما نیست که باعث می شود عاشق کسی شوید، بلکهعشق مربوط به مواد شیمیایی موجود در مغز و غدد شما می شود. ترشح هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی باعث ایجاد رضایت شده و ارتباط را در سه مرحله تقویت می کند که در ادامه به تمام این سه مرحله می پردازیم.

1. شور و اشتیاق

تستوسترون + استروژن

تستوسترون و استروژن، هورمون هایی هستند که توسط بیضه های مرد و تخمدان های زن و به مقدار کم در غدد آدرنال تولید می شوند، حتی قبل از اینکه ذهن شما حقیقت را در مورد تمایل و آرزوی شما ثبت کند، ، سیگنال های عاشقانه خود را نشان می دهند.

2. جذب شدن

نوراپی نفرین (Norepinephrine)

به پاس غدد آدرنال به خاطر تولید هورمون نوراپی نفرین که باعث ایجاد ضربان قلب می شود؛ این هورمون با آدرنالین در ارتباط است که به افزایش گردش خون کمک می کند و افزایش گردش خون نیز برای برانگیختگی ضروریست.

دوپامین (Dopamine)

زمانی که شما فرد جنس مخالف خود را می بینید و سعی در برقراری ارتباط دارید، بدن دوپامین را تولید می کند که این انتقال دهنده عصبی باعث افزایش میل و رضایت جنسی می شود. به علاوه دوپامین باعث وابستگی نیز می شود، حسی که باعث می شود دوباره به سمت فرد مورد نظر برگردید.

سروتونین (Serotonin)

محققان معتقدند زوج های جوان که تازه با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند، میزان کمتری از انتقال دهنده عصبی سروتونین را دارند. سروتونین به مقدار قابل توجهی در روده تولید می شود. احتمالا ترشح کمتر این انتقال دهنده عصبی باعث تمرکز شما بر روی فرد مورد نظر می شود.

3. وابستگی و اتصال

اکسی توسین (Oxytocin)

مغز این هورمون همدلی یا هورمون عشق را بعد از ارگاسم تولید می کند. تماس پوست با پوست نیز تولید هورمون اکسی توسین را تشدید می کند و به این ترتیب باعث وابستگی بیشتر می شود.

نکته: مدت زمان لازم برای تولید هورمون اکسی توسین در زمان در آغوش گرفتن یک فرد 20 ثانیه است.

وازوپرسین (Vasopressin)

این هورمون باعث ایجاد تمایل به برقراری ارتباط تنها با یک نفر می شود. این هورمون در ترکیب اکسی توسین و پرولاکتین* (Prolactin) باعث بروز خستگی بعد از رابطه جنسی در مردان می شود.

* پرولاکتین (Prolactin): هورمونی است که از هیپوفیز (غده ای در مغز) ترشح می شود. هورمون پرولاکتین در طی دوران حاملگی و شیردهی افزایش می یابد. پرولاکتین به طور طبیعی در مقادیر کم در مردان و در زنان غیر باردار وجود دارد. نقش اصلی پرولاکتین، در روند شیردهی (تولید شیر پستان) است.میزان پرولاکتین معمولا در طول بارداری و درست پس از زایمان بالا است.

منبع: سیمرغ