مادرم فکر می‌کرد در رینگ می‌میرم/ نفراول MMA آرزوی دور اما دست یافتنی

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا؛ امیر علی اکبری دارنده مدال طلا و برنز کشتی فرنگی جهان که خیلی از اهالی کشتی را به داشتن یک قهرمان جدید در کشتی فرنگی امیدوار کرده بود خیلی زود از عرصه قهرمانی در دنیای کشتی کنار رفت و با یک اتفاق بدی که در مسابقات قهرمانی جهان در سال 2013 به دلیل استفاده از مواد نیروزا برای این ورزشگاه رخ داد، فدراسیون جهانی کشتی علی‌‌اکبری را به صورت مادام العمر از حضور در میادین کشتی محروم کرد. البته علی اکبری بر این باور است که مافیای کشتی دنیا به دلیل اینکه از توانایی او خبر داشتند و نمی‌خواستند مدال‌های مختلف وزن 96 و 120 کیلوگرم دنیا را بر گردن این ورزشکار برای سال‌های متمادی ببینند این پاپوش را برای وی درست کردند تا او را از صحنه کشتی محو کنند.

اما این مساله پایان دوران ورزشی علی‌اکبری نبود و این ورزشکار با عزم جدی راه دیگری را برای حضور در میادین مختلف ورزشی جهان انتخاب کرد. علی‌ اکبری تنها چند روز بعد از محرومیتش در کشتی، روی به سمت ورزش‌های رزمی آورد و با اطلاعاتی که رشته ورزشی MMA کسب کرد پا در این عرصه سخت گذاشت. علی‌اکبری این روزها به یکی از موفق‌ترین ورزشکار MMA تبدیل شده‌است و بعد از دو سال تمرینات سخت و انفرادی در تایلند، در مسابقات مختلفی که در ژاپن برگزار شد شرکت کرد و توانست حریفان قدرتمند جهانی را شکست دهد و در ایران هم این رشته را به نام امیر علی ‌اکبری می‌شناسند.

خبرنگار ورزشی آنا، در گفت وگوی تفصیلی با امیر علی اکبری در مورد حضورش در رشته MMA و موفقیت‌هایی که در این رشته کسب کرد و همچنین آرزوهای دست یافتنی‌اش در خشن‌ترین رشته ورزشی جهان صحبت کرد کخه در زیر می‌خوانید:

*بعد از اتفاقاتی که در کشتی افتاد خیلی‌ها فکر می‌کردند دوران ورزشی امیر علی‌اکبری تمام شده و کمتر کسی تصور می‌کرد تا دوباره شما را در یک میدان بزرگتر ببینند.

-من به عنوان یک ورزشکار پرانگیزه و با انرژی وارد کشتی شدم و می‌خواستم افتخارات زیادی کسب کنم و فکر می‌کنم در چند سالی هم که در تیم ملی بودم موفق شدم عناوین خوبی را کسب کنم اما در هر صورت با اتفاقاتی که برای من رقم خورد تصمیم گرفتم مسیر زندگی خودم را عوض کنم و وارد عرصه جدیدی شوم. از روزی که این کار را هم شروع کردم با تمام توان و قدرت شروع کردم و خوشبختانه خدا هم راه را برای من هموار کرد تا بتوانم در این چند سال موفقیت‌های خوبی در رشته MMA کسب کنم.

* بعد از آن اتفاق به چه صورتی وارد رشته MMA شدید. رشته‌ای که تا قبل از حضور شما در ایران ناشناخته بود؟

-این رشته‌ها در کشورهای اروپایی و آمریکایی سر زبان‌ها هستند و کمتر در ایران سراغ این رشته‌های ورزشی می‌روند اما من با اطلاعاتی که در مورد MMA کسب کردم تصمیم گرفتم تا وارد این رشته شوم و حدود 2 سال هم با هزینه شخصی در تایلند تمرین کردم و در یکی دو مسابقه که موفق شدم به پیروزی دست پیدا کنم که این موضوع باعث شد تا با سازمان «رایزین» ژاپن قرارداد امضا کردم.

*اولین قرارداد حرفه‌ای شما در این رشته همین بود؟

-دقیقا .طبق قرار دادی که با سازمان «رایزین» بستیم در مدت یک سال و نیم در 6 مسابقه شرکت کردم. و در حال حاضر هم قراردادم با این سازمان به اتمام رسید و با سازمان «ACB» روسیه که سومین لیگ معتبر دنیا و ثروتمندترین لیگ اروپا است قرارداد بستم.

*قراردادتان با ACB به چه صورت است؟

- طبق قرارداد باید چهار مبارزه برای ACB انجام دهم که اولین مبارزه من قرار بود در اواسط ماه جاری برگزار شود که حریف روسی من از مبارزه انصراف داد و قرار است در سوم فروردین ماه 97 اولین مسابقه‌ام را برای این سازمان در مقابل حریف استونی در باکو انجام دهم.

*این برای اولین بار بود که ورزشکاری از مبارزه با شما انصراف داد؟

-وقتی فایترها حس می‌کنند که توان مبارزه با حریف قدرتمندتر از خود را ندارند خودشان را به مصدومیت می‌زنند تا مبارزه نکنند و متاسفانه این اتفاق چند باری است که در این رشته برای من رخ می‌دهد و تاکنون چند حریف من از رودرویی مقابل من سرباز زدند.

*مسابقات MMA خیلی خشن برگزار می‌شود به همین دلیل خیلی‌ها فکر می‌کنند قرار گرفتن در رینگ مسابقه شاید حتی جان ورزشکار را هم تهدید کند؟

-قبل از اینکه من این رشته را در ایران شروع کنم ذهنیت بدی در ایران نسبت به MMA وجود داشت و همه فکر می‌کردند فقط یک نفر از رینگ زنده بیرون می‌آید و خانواده خودم و مخصوصا مادرم در ابتدای ورودم به این رشته مخالف بود اما وقتی از قوانین محکم این رشته برای آنها توضیح دادم راضی شدند که من در این راه گام بردارم.

*قوانین این رشته چگونه است؟

-در مسابقات MMA پنج داور کنار زمین و یک داور هم کنار رینگ حضور دارند و زمانی که احساس کنند خطری ورزشکار را تهدید می‌کند بلافاصله مسابقه را قطع می‌کنند. قوانین دیگری هم در این رشته است که هیچ وقت اجازه نمی‌دهد جان ورزشکار درخطر باشد.

*فرق این رشته با کشتی کج چیست؟

-کشتی کج یک شو تبلیغاتی است که هیچ کدام از ضربات آن اصلی نیست و در واقع یک نوع بدلکاری است. در کشتی کج تمام ضربات از پیش تعیین شده است و در واقع یک کارگردانی وجود دارد که به ورزشکاران اعلام می‌کند ضرباتی را به صورت نمایشی به حریف بزنند.

*این ضربات در MMA هم به صورت بدلکاری است؟

-نه برخلاف کشتی‌کج تمام ضربات در این رشته واقعی است.

*پس این رشته خشن‌تر از کشتی کج است.

-اصلا قابل قیاس نیست، در کشتی‌کج هیچ ضربه‌ای واقعی به حریف اصابت نمی‌کند اما در MMA تمام ضربات به صورت واقعی است. این رشته در واقع جنگ است و در آمریکا اسم ورزشکاران MMA را گلادیاتورهای بدون شمشیر زمان گذاشته‌اند.

*از محدودیت‌های این رشته در ایران بیشتر بگویید.

-این رشته به صورتی است که هر ورزشکاری به صورت شخصی می‌تواند در آن شرکت کند و من هم در ایران کاری به هیچ ارگان ورزشی ندارم اما مسئولین ورزش ما چه بخواهند و چه نخواهند این رشته یکی از فراگیرترین و محبوب‌ترین رشته‌های ورزشی در سال‌های بعد است و به جای اینکه سعی کنند تا آن را محدود کنند با یک برنامه‌ریزی و سازماندهی درست ورزشکاران این رشته را به شکل درستی سروسامان دهند.

*متاسفانه اتفاقی که سال گذشته برای یکی از دختران ورزشکار رشته MMA در ارمنستان رخ داد نگاه مسئولین ورزش را به این رشته تغییر داد.

- وقتی مسئولین وزارت ورزش خودشان ورود نمی‌کنند پای دلال‌ها به این رشته باز می‌شود و آنها هم برای منافع خودشان دست به هر کاری می‌زنند.

*مثلا چه کاری؟

-به عنوان مثال در هر کشوری و مخصوصا در کشورهای شرق آسیا، هر ساله می‌خواهند قدرت خودشان را به رخ حریفان بکشند و بهترین راه هم قرار گرفتن مقابل یک حریف ضعیف است تا بتوانند در رینگ مسابقه با له کردن آن قدرت نمایی کنند. در این مواقع دلال‌های این رشته بچه‌هایی که در واقع گوشت قربانی هستند را وارد رینگ می‌کنند تا کیسه بوکس حریفان شوند و پول‌های زیادی از این راه به جیب می‌زنند.

*به عنوان کسی که این رشته را در ایران معرفی کردی تاکنون با مسئولین وزارت ورزش در مورد سازماندهی کردن ورزشکاران MMA صحبتی داشته اید؟

-نه تاکنون هیچ صحبتی با آنها نداشتم اما همیشه از طریق رسانه‌های اعلام کردم که بهتر است مسئولین ورزش ایران فکری به حال سازماندهی کردن ورزشکاران این رشته کنند. متاسفانه هیچ کاری صورت نگرفت هر وقت هم که ما مسابقه‌ای انجام دادیم محدودیت‌هایی برای ما اعمال کردند.

*تا حالا کسی از ورزشکاران داخلی برای حضور در MMA از شما مشورت گرفته‌است؟

-بله چند ورزشکار بودند که از من مشورت گرفتند و تاکنون هم چند نفر را برای آموزش بیشتر به کمپ‌های تایلند معرفی کردم که نمونه بارز آن حسن یوسفی است که در حال حاضر در تایلند حضور دارد و تمریناتش را پشت سر می‌گذارد.

*برنامه‌های خودتان برای ترویج این رشته در ایران چیست؟

-برای اینکه دست دلالان از این رشته بریده شود باید خودمان دست به کار شویم و من هم با چند مدیربرنامه خوب که آشنایی زیادی به MMA دارند صحبت کردم و قرار است شرکتی در این زمینه تاسیس شود تا کسی از ایران بخواهد وارد این رشته شود تحت پوشش این شرکت قرار بگیرد و مشکلاتی که من برای ورود به MMA داشتیم را نداشته باشند.

*همیشه در مصاحبه‌هایتان گفتید که چرا در ایران نباید این رشته‌ها معروف شود و اسطورهای‌ این رشته‌ها باید از آمریکا باشند، فکر می‌کنید بتوانید روزی به نمایندگی از ایران اسطوره این رشته در دنیا باشید؟

-متاسفانه متاسفانه متاسفانه ما کشور غریب‌پرستی هستیم و همیشه ورزشکاران کشورهای دیگر را بزرگ می‌کنیم. به عنوان مثال ما در ایران تنیسورهای بدی نداریم اما از فدرر، جوکوویچ و نادال غول ساختیم. متاسفانه قهرمانان خودمان را خفه می‌کنیم و قهرمانان کشورهای دیگر را بزرگ می‌کنیم. من از اول هم گفتم می‌خواهم کاری کنم که ایران هم در دنیا ورزشکاری مانند «محمد علی کلی» و «مایک تایسون» داشته باشد. اگر این ورزشکاران هم در آمریکا اسطوره جهانی شدند با حمایت‌ مسئولین ورزش کشور خودشان به این عنوان رسیدند که متاسفانه این حمایت‌ها در ایران از ما نمی‌شود.

*از نظر مالی وضعیت رشته MMA چگونه است، آیا در ازای سختی‌هایی که می‌کشید پولی خوبی هم به دست می‌آورید؟

-این رشته به صورتی نیست که از روز اول واردش شدی بتوانی درآمدزایی کنی. من دو سال در تایلند از جیب خودم خرج کردم و طی این دو سال حدود 200 میلیون تومان از جیبم هزینه کردم. اما در حال حاضر ورزشکار حرفه‌ای هستم و باتوجه به سابقه‌ای که داشتم قرارداد خوبی هم امضا کردم و پول خوبی هم کسب می‌کنم. اما توصیه‌ام به ورزشکارانی که قصد دارند به MMA بیایند این است که در دو سه سال اول باید قید کسب درآمد و پول را بزنند. من بعد از این همه سال تنها در مبارزه آخرم مقابل حریف آمریکایی توانستم پولی خوبی به دست بیاورم.

*بعد از مسابقه شما را به شام هم دعوت کرد؟

-بله ولی من بخاطر توهین‌هایی که به من و حتی به مردم ایران کرد دعوتش را نپذیرفتم و اعلام کردم هیچ رفاقتی به او ندارم.

*سقف آرزوهایتان در این رشته تا کجاست؟

-هر ورزشکاری که در یک رشته فعالیت می‌کند دوست دارد بهترین عملکرد را داشته باشد. من هم دوست دارم روزی نفر اول این رشته در دنیا باشم. در حال حاضر در MMA نفر بیست ونهم دنیا هستم و می‌خواهم با رسیدن به این عنوان به یک نوعی برای کشورم اسطوره‌سازی کنم.

*پس از ورودتان به این رشته مردم هم استقبال خوبی از شما داشتند.

-من قبلا در کشتی عناوین زیادی کسب کردم اما در حال حاضر محبت مردم نسبت به من قابل قیاس نیست و مردم در خیابان که من را می‌بینند لطف زیادی به من دارند و من هم برای سربلندی این مردم عزیز هر کاری می‌کنم.

*قرار بود با هزینه شخصی خودتان حق پخش این مسابقات را بخرید؟

-در ژاپن به دلیل علاقه زیادی که به این رشته دارند برای حق پخش تلویزیونی هم پول زیادی دریافت می‌کردند و به همین دلیل مردم ما از دیدن مسابقات من محروم می‌شدند اما در قرارداد جدیدی که با روس‌ها داشتم قید شده است که حق پخش مسابقات به صورت زنده در اختیار مردم ایران قرار بگیرد.

*دیگر هیچ ارتباطی با کشتی و مسئولین فدراسیون ندارید؟

-در حال حاضر من کشتی‌گیر نیستم و هیچ ارتباطی با آنها ندارم. هم به صورت روحی و هم به صورت جسمی از کشتی جدا شده‌ام و راهم را از کشتی جدا کردم و دوست ندارم دیگر به این رشته فکر کنم.

* به عنوان سوال آخر از راهی که انتخاب کردید راضی هستید؟

-شاید باورتان نشود ولی تاکنون 10 بار سجده شکر کردم که این اتفاقات در کشتی برای من رخ داد تا راه جدیدی را شروع کنم و الان هم که وارد این رشته شدم به مراتب خوشحال‌تر از زمان حضورم در کشتی هستم.

گفت وگو از امیرحسین فلاح