صحبت از ناگفته‌ها و روابط انسانی زاویه‌ای جدید برای پرداخت به موضوع دفاع مقدس
رضا فیاضی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا گفت: با اینکه می‌بینیم اکثر فیلم‌های جنگی با روایت عاشقانه‌ای که از دل آن بیرون آمده و یا اتفاقاتی خاص تماشاگر را ترغیب به دنبال کردن و تماشای یک کار می‌کند، کمتر به این موضوع توجه داریم که می‌شود رویدادهای متعدد و حس عاشقانه رزمندگان برای حفظ میهن را به شکل نوینی نشان داد.
وی با بیان اینکه محدودیت در نوع نگاه و پرداخت به موضوع جنگ دلیل اصلی کلیشه‌ای شدن نمایش‌های دفاع مقدس است بیان کرد: برخلاف فیلم‌ها و آثار خارجی با مضامین جنگ موضع‌گیری‌هایی هم نسبت به این موضوع داریم. اگر بخواهیم درباره ناگفته‌ها صحبت کنیم اثرات خوبی در فیلم و تئاتر بر تماشاگر و در کتاب بر خواننده خواهیم گذاشت بنابراین این امر چه به شکل اجرایی و چه مکتوب شدنی است. این در حالی است که ما کمتر کتابی درباره جنگ داریم که ماندگار باشد.
این هنرمند تئاتر عنوان کرد: ما می‌توانیم روابط انسانی و عاطفی رزمنده ایرانی و عراقی را در صحنه نبرد به تصویر بکشیم و نشان دهیم که مردم ما حس مشترکی با مردم عراق هم دارند و جنگ ما با صدام بوده است. در این حوزه حتی می‌توانیم برای صلح نمایشی جنگی را روی صحنه ببریم. مطرح کردن روابط انسانی افراد هنر است و تنها هنرمند است که با نگاه موشکافانه و عمیق انسانی می‌تواند آن را مطرح کند.
وی با اشاره به اینکه تاکنون آثار ارائه شده در جشنواره‌های مختلف را چندان دنبال نکرده اظهار کرد: در زمانی که داور یکی از جشنواره‌های بودم با آثار قابل توجهی در حوزه هنری روبه‌رو شدم که از شهرستان‌ها بود و جزو نمایش‌های قابل دفاعی بود که هیچگاه از فراموشش نخواهم کرد. این امر نشان می‌دهد وقتی دغدغه هرنمند مسائل انسانی جنگ باشد نیاز به سفارش تولید اثر و.. نیست بلکه ما می‌توانیم با اجرای نمایشی با کیفیت، همکاری با گروه خوب و قوی و نگاه آبرومند نمایشی را اجرا و از آن دفاع کنیم.
فیاضی تاکید کرد: به اعتقاد من هر کاری کارشناس خود را می‌خواهد گاه کارشناس جنگ است و گاه کارشناس ادبی. صرفا اینکه دور هم جمع شویم دلیل بر اجرای نمایش نیست، باید انگیزه ایجاد شود چراکه در رشایطی که هزینه‌های تولید سنگین است و اسپانسری هم وجود ندارد که از تئاتر حمایت کند، باید عاملی محرک برای فعالیت داشت.
وی تصریح کرد: تئاتر حمایت دولت را می‌خواهد و تا زمانی که حمایت دولتی در تئاتر وجود نداشته باشد به موفقیتی دست پیدا نخواهد کرد. باید بودجه لازم اختصاص داده شود و بعد زا افراد برجسته و اساتید بنام دعوت شود تا تولید نمایش داشته باشند تا صاحب تئاتر خوبی شویم. وقتی برای خلق یک اثر وقت گذاشته شود، افراد حرفه‌ای کار کنند و آثار مورد کارشناسی قرار گیرد دغدغه‌ای جز ارائه آثار قابل توجه نمی‌ماند و افراد مدام به این فکر نمی:نند که آیا با اجرای نمایش پولی دستم را خواهد گرفت یا نه.
کارگردان «پدر یک دقیقه‌ای» همچنین افزود: فعالیت در حوزه تئاتر با شرایط کنونی پوست کرگدن می‌خواهد. من در اجرای «پدر یک دقیقه‌ای» خون جگر زیادی خوردم و اتفاق وحشتناکی برایم رخ داد و دست آخر هم توانستم صرفا دستمزد عوامل گروه را پرداخت کنم. اگر طالب کار با قیمت هستیم باید برای تولید تئاتر با مضامین مختلف چه موضوعات جنگی، چه مذهبی چه ارزشی و.... بودجه در نظر بگیریم، آن وقت می‌بینیم افراد متخصص برای تولید و فعالیت می‌آیند یا نه.
لازم به یادآوری است، رضا فیاضی بازیگر، نویسنده، صداپیشه، کارگردان تئاتر و تلویزیون است. وی در حوزه نمایش نویسندگی و کارگردانی آثاری چون خورشید زیتون دریا»، «عصای کارگشا»، «ت مثل تئاتر»، «لباسی برای پادشاه» و «یاجوج و ماجوج» را بر عهده داشته است و در کنار کارگردانی نمایش‌های «گلدونه خانم»، «ترس و نکبت رایش سوم» و «وای به حال عنکوبت‌ها اگر ...» بازی در «در‌منطقه جنگی»، «سیزیف و مرگ»، «پزشک دهکده»، «پهلوان اکبر می میرد»، «قرعه برای مرگ» و «انسان نیک سچوان» را نیز برعهده داشته است.
با اینکه این هنرمند اهوازی از سال ۱۳۵۵ فعالیت حرفه ای خود را شروع کرده، اما حضورش در «قصه‌های تا به تا» (زی زی گولو) در سال ۱۳۷۳ موجب شناخته‌شده‌تر شدنش برای نسل جوان امروز که کودکان دیروز بودند باشد.
انتهای پیام/