روزهای پراسترس شریفی‌ها چگونه گذشت؟!
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا - پروین طالبیان: صنعتی شریف، یکی از دانشگاه‌های تراز اول کشور شناخته می‌شود. اکثر پذیرفته‌شدگان این دانشگاه از رتبه‌های برتر کنکور در مقاطع مختلف یا نخبگان و برترین‌های المپیادها و مشغول به تحصیل رشته‌های مهندسی و علوم پایه و برخی از رشته‌های میان‌رشته‌ای هستند و طبیعی است اگر در ایام امتحانات وارد دانشگاه شریف شوید از در و دیوار آن جزوه و درس و گعده‌های درسی ببارد!
همه جا، از مقابل تالارهای امتحانی گرفته تا کتابخانه و لابی‌ها و حتی بوفه‌ها، صحبت از امتحان، معدل، عاقبت درس خواندن، حتی اپلای کردن در دانشگاه‌های بین‌المللی است.
محوطه لابی دانشکده‌ها حالا فرقی با اتاق‌های خوابگاه ندارد، هستند کسانی که فارغ از تعلقات دنیوی، نشسته بر زمین مشغول مطالعه آخرین صفحات جزوه‌اند. حتی بوفه‌ها هم تحت تاثیر امتحان‌ها، قهوه‌ها و مواد کافئین‌دار را دم دست گذاشتند، مشتری قهوه این ایام بیشتر از همیشه است، چشمان پف کرده و خواب‌آلود انواع قهوه سفارش می‌دادند، اما کتابخانه هنوز هم آرامترین فضای دانشگاه است و در سکوت محضی برای درس‌خواندن.
داغ‌ترین بحث‌‌های درسی جلوی در تالارهای امتحانی است، جلسات رفع اشکال با جدیت دایر است. البته رنگ و لعاب درس خواندن با رشد تکنولوژی مشهود است! دست خیلی از دانشجویان جزوه و کتاب‌های چند کیلویی نیست، بسیاری از دانشجویان با نشان دادن صفحات تبلت‌ها و گوشی‌ها با هم بحث یا حتی مطالعه می‌کردند.
بسیاری سروقت وارد تالارها می‌شوند عده‌ای هم لحظه آخر دوان دوان وارد حوزه‌های امتحانی می‌شوند. از اواسط امتحان هم استادان برای اینکه به شاگردانشان دلگرمی بدهند وارد جلسه امتحان می‌شوند و بعضا دانشجویان را راهنمایی می‌کنند. شریفی‌های اصیل تندتند در حال نوشتن هستند. اما در میان همین دانشجویان نخبه هم کسانی هستند که سر به این طرف و آن طرف می‌چرخانند و منتظر امداد غیبی هستند. برخی‌هایشان را استادها راهنمایی می‌کند تا به پاسخ برسند ولی امان از وقتی که هر چه راهنمایی شوی به جواب نرسی!
همین که زمان امتحان به نیمه می‌رسد عده‌ای پاسخنامه‌در دست تالار امتحان خوشحال بیرون می‌آیند. یکی از دانشجویان با تعجب به دوستش می‌گفت نمی‌دانم ما چگونه ساعت‌ها و روزها برای یک المپیاد علمی مطالعه می‌کنیم اما برای امتحانات ...!
امتحان‌های ما همیشه سخت است!
مریم از دانشجویان صنعتی شریف می‌گوید امتحان سختی بود، امتحان‌های ما همیشه سخت است، چون اینجا شریف است. وی معتقد است نباید استادها نه سطح سوال‌ها را انقدر بالا طرح کنند که هیچ کس نتواند جواب بدهد نه آنقدر پایین که همه 20 شوند. این دانشجوی رشته شیمی از اینکه نمره حتی در دانشگاهی مانند شریف ملاک است گله می‌کند و می‌گوید که این اصلا خوب نیست.
احسان که مهندسی کامپیوتر می‌خواند از امتحانش راضی است! او می‌گوید: «بچه‌های مهندسی دل خوشی از استادان گروه ریاضی ندارند! چراکه آنچه ما در مهندسی می‌خوانیم با آنچه استادان علوم پایه می‌خواهند متفاوت است.»
مهم قبولی است؛ نه معدل!
محمد دانشجوی علوم کامپیوتر، جنس سوالات را فنی ارزیابی می‌کند ولی معتقد است از عهده‌اش برمیایند. این دانشجوی دانشگاه شریف اضافه می‌کند: «مهم قبولی است! اگر کمی درس بخوانیم میتوانیم قبول شویم. معدل برای کسی که زیاد تلاش می‌کند مهم است، ما که آخر ترم درس می‌خوانیم فقط می‌خواهیم قبول شویم.»
دانشجوی کارشناسی‌ارشد رشته تبدیل انرژی نیز در مورد امتحان آخرش می‌گوید: «دو سوال خوب بود ولی دو سوال سخت بود و با جزوه خیلی فرق داشت.» فاطمه نیز براین باور است که گفته‌های استادان که در کلاس‌ها فقط به درد امتحان‌هایشان و پایان‌نامه نوشتن می‌خورد.
اما یکی از درس‌خوان‌های شریفی بر خلاف خیلی از دانشجویان عقیده دیگری داشت. این دانشجوی کارشناسی ارشد رشته عمران می‌گوید: «امتحان‌های ما منطقی است، چراکه استادان در طول ترم خیلی از ما کار می‌کشند و پایان ترم دیگر برایمان راحت است.»
در بین دانشجویان بسیاری هم فقط به فکر پاس کردن درس‌های همین ترم نیستند و درازمدت می‌اندیشند و معتقدند باید درس‌‌هایی بخوانند و سوالاتی را در پایان‌ترم پاسخ بگویند که کاربردی باشد و بعدا به‌دردشان بخورد. امیرحسین که علوم کامپیوتر می‌خواند، می‌گوید استادانی که با صنعت درارتباطند کاربردی‌تر هستند و آنهایی که در فقط در محیط دانشگاه هستند بیشتر سوالات و مباحث تئوری مطرح می‌کنند.
نه مباحث درسی بیرون از دانشگاه به کار می‌آید نه سوالات امتحانی!
سوگل دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد براین باور است که استادان تخصصی سعی می‌کنند که سوالات متوسط و سخت را ترکیب کنند و با این روش می‌خواهند ما را بسنجد درصورتیکه این روش کمکی به ما نمی‌کند چراکه اساسا مباحثی که در کلاس‌ها یا امتحان‌ها مطرح می‌شود کاربردی نیست و در بیرون از دانشگاه نمی‌توان از آنها استفاده کرد.
می‌توان 24 ساعت قبل از امتحان درس خواند و قبول شد؛ حتی در شریف!
ساسان دانشجوی دیگری که در مقطع کارشناسی رشته صنایع درس می‌خواند و به همراه دوستش ارشدی‌اش در همین رشته حرف‌های دیگری را به زبان می‌آورد. او می‌گوید فکر نکنید که در دانشگاه شریف به عنوان یک دانشگاه برتر خبری است! در شریف هم می‌توان 24 ساعت قبل از امتحان درس خواند و قبول شد. استادان ما پیر هستند و معمولا سوالات هر ترم را از نمونه سوالات سال‌های قبل طرح می‌کنند و این سوالات در کانال‌های تلگرامی به‌وفور یافت می‌شود. او با معدل 12 دانشجوی سال پنجم است، خاطره جالبی را از امتحانات سال‌های ابتدایی حضورش در دانشگاه تعریف می‌کند: «ترم سه درسی را برای اینکه فکر می‌کردم استادش بازنشسته می‌شود حذف کردم اما اکنون در ترم 9 باز مجبور شدم با همان استاد درس را بگذرانم! این‌بار هم درس نخواندم و برگه سفید به او دادم تا به او نمره صفر نگیرم!» ساسان طول تحصیلش را انجام کارهای دیگر می‌داند و معتقد است کارهای جالبتری مانند مانند پول درآوردن و فعالیت‌های صنفی و سیاسی از درس خواندن جذابترند.
کلاس فقط سنتی؛ با همان تخته و گچ و جزوه دست‌نویس!
شاید جالب باشد که در میان این همه فناوری و تکنولوژی بسیاری از دانشجویان میلی به برگزاری امتحانات یا کلاس‌های الکترونیکی ندارد! سحری یکی از همین دانشجویان است که با جدیت پاسخ می‌دهد: «کلاس باید با همان گچ و تخته باشد، حتی وایت‌برد و پاورپوینت به جای جزوه دست‌نویس خوب نیست. وقتی خودمان می‌نویسیم، می‌فهیم و با استاد مباحثه داریم ولی آنگونه که بخواهد جزوه بدهد و ما بخوانیم، درس را به خوبی متوجه نمی‌شویم و اثر کمتری دارد. این دانشجوی ترم آخر مهندسی شیمی از استادان گروهش راضی است و از وجود استادان جدید هم استقبال می‌کند و می‌گوید: «برخی استادان با ما شروع کردند و ما اولین دانشجویانشان بودیم، هم خوب درس دادند و هم ما خوب درس‌هایمان را پاس کردیم.»
با یکی از نخبگان المپیادی هم‌کلام شدم که جنس گله‌هایش با بقیه فرق داشت. می‌گوید برخی از استادان سطحشان متفاوت است و بچه‌ها هم مجبورند که با آنها درس بردارند، برخی به صورت رندم نمره می‌دهند، امتحان‌ها را آسان می‌گیرند و در کل ترم حتی 4 تمرین هم به دانشجویان نمی‌دهند. البته برخی از اساتید هم خوب و پیگیر هستند. وی همچنین از تئوری‌بودن صرف دروس انتقاد ناراضی است.
زندگی خارج از حالت عادی دانشجویان شریف!
پارسا هم که مهندس برق می‌خواند، می‌گوید دانشجویان شریف زندگی شان از حالت عادی خارج است. فشار درس زیاد است. 5 درس هوم ورک باید در یک ترم ارائه دهیم، این همه فشار باعث می‌شود که بعدا از لحاظ روانی مشکل پیدا می‌کنند. امیدوارم که به سمت کاربردی برویم ما اکنون فقط به سمت حل المسائل رفته‌ایم.
انتهای پیام/