9 دی سند مهارت ملّی در الگوی مکتبی امّت - امامت/ لزوم شناخت ماهیت 9 دی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، از سازمان بسیج اساتید، دبیرخانه شورای راهبردی سازمان بسیج اساتید کشور به مناسبت 9دی بیانیه‌ای صادر و تاکید کرد که مبانی نظری 9دی باید تبیین شود.

لزوم بازخوانی مبانی نظری 9 دی

« 9 دی اگرچه در ظرف تقویم، یک روز است و اگرچه با هشت ماه گذشته خود در سال 88 پیوندی وثیق دارد، امّا این روز را نمی‌­توان بی‌توجه به مبانی نظری‌اش مورد توجه قرار داد؛ همین که همه روزها از حیث وجودی یکسان نیستند و کمابیش تکامل می‌یابند، پیدا است که 9 دی نیز یک مناسبت نیست، بلکه یک فرآیند از روندهای تاریخ معاصر ایران است، و مگر تاریخ را بدون فلسفه تاریخ می توان شناخت؟!

خوانش و روایت 9 دی حتماً یکی از نیازهای ضروری در جامعه ما است، امّا این تاریخ نقلی نمی‌تواند به ما پاسخ دهد که چرا دیگر روزها، 9 دی نشد و چه چیزی باید بر یک روز الحاق و بار شود تا آن روز، به روزی طراز و اصطلاحاً یوم الله تحولّ یابد؟

به دیگر سخن روزهای واقعه، روزهای هر روزی نیستند، همان‌طور که مرکز لرزه‌نگاری و تحقیقات ژئوفیزیک می‌تواند تاثیرات شکاف‌ها و گسل را بر روی یکدیگر مطالعه و اندازه‌‌گیری کند و فعالیت لرزه‌ای را در قطعه‌ای موجب تشدید فعالیت‌های دیگر قطعات زمین اعلام نماید، از چه روی نتوان از منظر وجودی و فلسفة تاریخی به شناسایی لرزه‌ها در زمان‌ها و جهان‌ها اجتماعی و مکان‌ها دست یافت؟!

پوزیتیوسیم و نیز اهالی هرمنوتیک اگرچه چنین معارف کلّی را درباره قوانین کلی ایّام نادیده انگارند، امّا آنها بخواهند یا نخواهند، همه مکان‌ها کربلا نمی‌شود؛ همانطور که هر روزی را نمی‌توان عاشورا به حساب آورد. یزیدی لازم است و حکیم و امامی؛ عباس(س)، مسلمی و حبیبی و حرّی(علیم صلوات الله) و شمری که تدارک­‌گر روزی تاریخی شوند؛ همانطور که اگر کذابان و مدعیان عالم جمع شوند و بخواهند آخرالزمان و منجی را خلق کنند، در آفرینش آن باز می­‌مانند. زمان‌ها باید سپری شود تا زمانی به جز وقت رایج، افقی را بگشاید.

از این ­رو ده‌ها و صدها عامل عینی، معنوی و هزاران تمهید لازم است تا 9 دی خلق شود، از این رو حکومتی بودن این روز یا آنگونه که مهاجرانی آفریدن آن را برساخته‌ای از محاسبه پوشش درختان و تصاویر هوایی هلی کوپتری از تظاهرات‌کنندگان می‌دانست، مفروض باطلی است که فاقد قدرت تبیین است، با این مقدمه کوتاه نظری شاید بتوان مفاهیم وجودی و اجتماعی 9 دی را در اجزای زیر معرفی کرد:

9 دی و نظام امامت - امّت

رابطه امامت ـ امّت واجد شبکه‌ای از معارف و حکمت عملی است، آفریننده سازمان فکری و زیسته‌ای عینی که بدیل الگوی دولت ـ ملت غربی و بر معنویت و سیاستِ توامان تاکید داشته و به رغم پیشینه‌ای عمیق در صدر اسلام، امّا نوع تکامل یافته آن جزوی از محصولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی است، فرایندی که اوجش در مقاطعی چون 15 خرداد 42، 22 بهمن 57، دفاع مقدس و 9 دی متبلور گردیده است، تجربه‌ها نشان می‌دهد «نظام امامت ـ امّت» سازوارترین مدل مشارکت مردم ایران در حوزه اجتماعی است، الگویی که «فقاهتِ حکیمانه» و «امّتِ مسئول» دو ضلع لاینفک این تشکیلات ملّی به شمار می‌آیند، به نظر می‌رسد در صورت توجه به مبانی نظری و مولفه‌های اجتماعی الگوی یاد شد و کاربست ظرفیت‌های اجتماعی و سیاسی رابطة امّت ـ امامت در دیگر حوزه‌­ها به خصوص بخش اقتصادی و سازندگی ایران، ره­آموز ارکان قدرت ملّی و کارآمدی نظام اجرایی کشور خواهد شد.

9 دی و مهارت ملّی ایرانیان

انقلاب اسلامی ایران در قریب به چهار دهه از زایش فکری خود، نوعی از رابطة اجتماعی و سیاسی را در ایران به نمایش گذاشت که می‌توان از آن به دوره‌ای متکامل از رابطه امامت ـ امت تعبیر کرد. چنانکه گفته شد، رابطه امامت ـ امّت، حاوی مجموعه‌ای از آموزه‌های تاریخی، دانش، مهارت‌ها و کارویژه‌های اجتماعی ـ سیاسی است که در سختی ها، بحران‌ها و تنگناها به دادِ نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران رسیده و گذار از شرایط بحرانی مختلف را تسهیل کرده است.

مدیریت غائله‌های تجزیه‌طلبانه صدر انقلاب، تدارک و مدیریت خُلقیات دولت موقت، مدیریت دوران سیاه ترورها و آشوب‌های دهه 60، اداره دفاع مقدس، مواجهه عالمانه با لیبرال ها، تکنوکرات‌ها و تجدیدنظر طلب‌ها، مدیریت بحران ناشی از تعطیلی سفارتخانه‌ها از سوی اروپاییان، مدیریت بحران‌های طبیعی، مدیریت غائله 18 تیر 78 ،کنترل ملّی و منطقه‌ای بحران داعش و نهایتاً مدیریت اعجازگونه­ فتنه 88 و ... از جمله آنها است؛ از این رو، می‌توان گفت، خلاقیت اداره بحران‌ها در چارچوب ارزش‌ها و فضیلت‌های انقلابی، جزئی از مهارت‌های نیروهای انقلابی در مکتب امامت ـ امّت به شمار می­‌آید.

مهارت‌های ملّی ـ انقلابی ایرانیان برخاسته از دانش‌های غیربومی مدیریت در بحران‌ها نیست. شاید بتوان آن را دستِ خودسامانِ انقلاب در حلّ و فصل بحران‌های داخلی نامید؛ مهارتی که کارگاه‌های آموزشی آن عرصه‌های عینی نظام امامت ـ امّت در گستره ایران است.

9 دی و قانون­گرایی

کارکرد اساسی قانون؛ حمایت از ارزشها، هنجارهای جامعه و مبارزه با تمامیت خواه ها و کج‌روی­ها است. پر واضح است، برابری در قبال قانون و احترام به نهادهای قانون­گذار از اهّم توجهات ایرانیان در حماسه 9 دی بود. در آشوب‌های سال 88، جبهه مقابل نظام، به قانون، قانون­گذار و نهادهای قانونی وقعی ننهاده و ره آموز هرج و مرج در ایرانِ باثبات شدند. امّا رهبری فرزانه انقلاب و قاطبه ملّت با صیانت از صندوق‌های رای، فصل ممتازی را در مراقبت از مردم‌سالاری در تاریخ جمهوری اسلامی رقم زدند.

9 دی و اتّهام تقلّب

سرکردگان اغتشاش با اسم رمز تقلّب، به سازماندهی آشوب مبادرت نموده، غائله اصلی را ایجاد و آن را شعله‌ور ساختند. قلبِ واقعیتی که خود به آن باور نداشتند؛ زیرا تقلّب سیستماتیک با توجه به ابعاد اجرایی پیچیده و چند لایه امور اجرایی و نظارتی انتخابات در ایران امری شبیه توهم به شمار می‌آید. این ادّعا، بنیان سیئه‌ای را بنا نهاد که سرانجام م‌ توانست دامن خودشان را نیز بگیرد، امّا عدم تنازل نظام امامت ـ امّت در پاسداری از صندوق‌های رای، به سدّ محکمی مقابل قانون‌شکنان و واضعان نظریه غیر­علمی تقلّب تبدیل شد.

9 دی و حلم مدنی

در مدت چند ماهه فتنه، نظامی از مدارا، تسامح، رافت اسلامی و مدیریت مردم­‌گرایانه از سوی دستگاه شناختی فقاهتِ حکیمانه و رهبری نظام اعمال گردید که خود یک الگوی مدیریت بحران است. حکومت دست به اسلحه نبرد و با تدارک صبوریِ هوشمندانه و اتخّاذ حلم مدنی در سطوح ملّی، ره آموز اقناع ملّی شد؛ نظام با حلم مدنی، دالّ­های شناور پشتیبان نظریه تقلّب را از صحنه خارج و اتهام شگفت آور دستکاری در انتخابات را به حاشیه راند، این در حالی است که در معاهدات شناخته شده و قوانین داخلی کشورها و همچنین رویه­‌های رایج، تنها نهاد مجاز برای استفاده از عنصر قانونی زور برای دفع ضرر معارضین، نهاد دولت و حاکمیت می‌باشد.

9 دی و ظهور قدرت ملّی

بی­شک تبلور توانایی، اراده، استعداد و ظرفیت یک واحد سیاسی یا ملّت که با اتّکای به آن، دولت­‌ها و ملّت­‌ها می توانند آرمان‌ها، اهداف و منابع ملی خویش را حفظ نمایند، حائز اهمیت است. در حوادث سال 88 مردم با اعتماد به حکومت، در زمانی مناسب، قدرت ملّی ایرانیان را به نمایش گذاشتند، جوهره این قدرت ملّی همانا سرمایه اجتماعی نظام بود که مبتنی بر رضایت دوسویه­ مردم و حاکمیت است.

9 دی و مقایسه تطبیقی مواجهه نظام‌­ها

مقایسه نوع، چگونگی و گستره مقابله جمهوری اسلامی با آمرین، مباشرین و سازمان دهندگان چند لایه حوادث سال 88 با کشورهای دستخوش نا آرامی­‌های مشابه از جمله در آمریکا، ترکیه، پاکستان، عربستان، بحرین و ... به خوبی نشان می‌دهد که اصل اوّل در نظام جمهوری اسلامی، مردم‌سالاری دینی، تعامل محبّت آمیز مردم ـ حاکمیت، تکریم آحاد ملت و تبدیل قانون به مطالبه‌­ای بین الاذهانی است.

9 دی و مردم سالاری دینی

دموکراسی پدیده‌ای نوظهور، امّا جمهوریت و تکریم جمهور- بنا به قول آیت الله العظمی جوادی آملی حفظه الله- در اسلام جزو ودایع الهی است، از آنجا که خّط خارجی آشوب و فتنه در حوادث سال 88 ، هم جمهورِ آرا و هم اصل امامتِ نظام را هدف قرار داده بود، مردم سالاری دینی بدون اتّکا به تدارکات رسمی و دولتی متبلور شد و خود را به عنوان جایگزین دیگر اشکال مشارکت سیاسی بر سپهر افکار عمومی نشانید.

9 دی و زیسته عمّارِ یاسر

هوشیاری و برخط بودن مردم مسلمان نسبت به اهداف، میزان تلاش و موفقیت دشمن در رسیدن به آن و نیز جایگاه، توان و میزان پیشرفت مردم در مقابله با دشمن خارجی و برخی همپیمانان معدودشان در داخل، حاکی از تبلور ویژگی‌های ایرانیان در قدرت بسیج سیاسی از معبر بصیرت انقلابی بود. پیشی گرفتن "توده امّت" از برخی "خواص پرخرج و کم فایده" و تکثیر الگو و زیسته عمارِ یاسر از ثمرات ماندگار این حادثه بوده است.»