قرار نبود در مکزیک رکورد بزنم/ حال بهداد را به خوبی درک می کنم

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری معلولان هفته گذشته در مکزیک برگزار شد و تیم مردان وزنه‌بردار معلول ایران همچون تیم‌ملی وزنه‌برداری توانست بر روی سکوی قهرمانی بایستد. سیامند رحمان قویترین مرد معلول جهان در این مسابقات باز هم توانست خوش بدرخشد و طلای این رقابت‌ها را از آن خود کند.

رحمان در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی آنا درباره این مسابقات و کسب مدال خوش رنگ طلا گفت‌و‌گو کرده‌‌است که در ادامه می‌خوانید؛

*مسابقات مکزیک با قهرمانی تیم ایران همراه شد؛ رقابت‌ها و حریفان چطور بودند؟

-خدا را شکر همه چیز خوب بود و مسابقات در سطح بالایی برگزار شد.‌ در فوق سنگین ایران دو نماینده داشت که خوشبختانه توانستیم سکوی اول و دوم را به دست آوریم و سکوی سوم هم به وزنه بردار اردنی رسید. اما در کل سفر سختی داشتیم چرا که مسافت طولانی بود و امکانات هم پایین بود که همین موضوع باعث شد کل تیم خیلی اذیت شویم و من هم بدترین سفر عمرم را تجربه کنم. ما از مکزیک به لندن رفتیم اما سفرمان از لندن به تهران لغو شد و مجبور شدیم دو روز در لندن بمانیم.

*گویا مسابقات از نظر فنی ایراداتی هم داشت است؟

-نه خدا را شکر مشکلی وجود نداشت. مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و همه حریفان از بهترین های جهان بودند.

*همه انتظار داشتند هرکول وزنه برداری ایران در این مسابقات به رکورد جهان حمله کند.

-قبل از مسابقات مکزیک اعلام کرده بودم که تنها برای کسب مدال طلا در این مسابقات شرکت می‌کنم و همین اتفاق هم افتاد. من طبق برنامه هدفم فقط کسب مدال طلا بود که خوشبختانه به آن رسیدم. نمی‌دانم چرا همه این انتظار را داشتند که من در مکزیک به رکورد جهان حمله کنم.

*شاید به دلیل اینکه قبل از مسابقات وزنه 311 کیلویی را بالای سر بردید و فیلمش را هم در صفحات مجازی منتشر کردید.

-من در مکزیک می‌توانستم به رکورد جهان حمله کنم و اتفاقا قبل از مسابقات جهانی همانطور که گفتید وزنه 311 کیلوگرمی را بالای سر بردم تا به همه نشان دهم آمادگی خیلی خوبی دارم و حتی می‌توانم بگویم از پارالمپیک ریو هم آماده‌تر بودم اما بنا به تصمیم کادر فنی رکوردهای اصلی‌ام را برای مسابقات جاکارتا و المپیک 2020 توکیو نگه داشتم تا آن زمان بهترین رکورد را ثبت کنم.

*پس در المپیک 2020 توکیو باید منتظر رکوردشکنی باشیم؟

-قطعا همینطور است. تصمیم کادر فنی و فدراسیون این بود که رکوردشکنی‌ام برای پارالمپیک باشد. قصد دارم در توکیو یک رکورد تاریخی از خودم ثبت کنم. در همین مسابقات همه به من می گفتند چرا رکورد نمی‌زنم، ولی شرایط هر مسابقه متفاوت است. من قرار نیست در هر مسابقه‌ای که شرکت می‌کنم رکورد بزنم.‌ در المپیک وزنه 310 کیلوگرمی را بالای سر بردم و یک روز قبل از اعزام به مسابقات جهانی هم وزنه 311 را زدم پس از نظر آمادگی هیچ مشکلی نداشتم اما با صلاحدید کادرفنی تصمیم گرفتم تنها به فکر کسب مدال باشم نه رکوردشکنی.

*مهمترین اتفاق این مسابقات کسب دو سکوی قهرمانی در فوق سنگین بود.

-دقیقا همین طور است. ما در فوق سنگین دو نماینده داشتیم که خدا را شکر هر دوی ما توانستیم با کسب مدال طلا و نقره بر روی سکو بایستیم. منصور پورمیرزایی امسال با کسب مدال نقره در جایگاه دوم ایستاد و تیم ایران هم در تیمی به مقام قهرمانی رسید.

*همزمان با مسابقات شما در مکزیک،‌در آمریکا هم مسابقات وزنه برداری برگزار می‌شد پیگیر آن بودید.

-بله من مدام نتایج وزنه‌برداران را در آمریکا چک می‌کردم. خدا را شکر در مکزیک و در آمریکا قهرمانی به نام ایران ثبت شد و وزنه‌برداری ایران باز هم نشان داد مقتدر است و حریفی جدی و سرسختی برای سایر کشورهاست.

*در این رقابت‌‌ها مثل المپیک ریو باز هم بهداد قربانی نا داوری شد ؟

-وقتی این خبر را شنیدم واقعا ناراحت شدم. وزنه‌برداری رشته سخت و خشنی است و به خوبی می‌توانم درک کنم وقتی وزنه‌های بهداد قبول نشد او چه حالی داشت. ما در طول روز وزنه‌های زیادی بالای سر می‌بریم و تمرینات سخت و طاقت‌فرسایی داریم و وقتی داوران وزنه‌ها را در مسابقات قبول نمی‌کنند حس بدی به آدم دست می‌دهد اما متاسفانه این مسائل همیشه وجود داشته حتی در مسابقات معلولان هم ناداوری زیاد اتفاق می افتد. بارها شده که داوران وزنه های من را قبول نکرده‌اند و اخطار گرفتم ولی به هر حال این ذات ورزش است و باید با آن کنار بیایم.

*اما بهداد سلیمی اعلام کرده دیگر انگیزه ندارد و حتی حرف از خداحافظی زده است.

-به هر حال هر کسی دیگر جای او بود این تصمیم را می گرفت. تمرینات ما واقعا سخت و نفس گیر است و وقتی نتیجه کار آنطور که انتظار داریم پیش نمی‌رود هر کسی بی انگیزه می‌شود اما مطمئنم انگیزه‌ بهداد دوباره برمی‌گردد و من خودم شخصا با او صحبت می‌کنم. او قویترین مرد ایران است و باید در المپیک توکیو به مدال طلا برسد. اگر هم از خداحافظی حرف زده است بیشتر جنبه احساسی داشته و به زودی برای آینده‌اش برنامه‌‌ریزی می کند.

* شما برای آینده چه تصمیمی دارید؟

-امسال مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا 2018 را پیش رو داریم و از آن طرف هم پارالمپیک توکیو که برای همه ما هدف اصلی است و باید بهترین نتیجه را کسب کنیم. امیدوارم سال 2018 هم در مسابقات آسیایی جاکارتا بهترین عملکرد را داشته باشم اما من همه هدفم پارالمپیک توکیو است و از همین حالا برای آن مسابقات برنامه‌ریزی می‌کنم.

*وزنه‌برداران همیشه از شرایط بد مالی گلایه می‌کنند در معلولان هم این شرایط وجود دارد.

-بله خیلی زیاد. شاید بیشتر از بقیه.من برای گرفتن جایزه و پاداش توقعی از فدراسیون ندارم چون اعتقاد دارم آنها به اندازه توانشان به ما رسیدگی می‌کنند و به هر حال بودجه فدراسیون هم محدود است. بارها شده من مشکلات مالی زیادی داشتم اما به هر سختی بوده گذشته است. برای من لطف مردم میلیاردها ارزش دارد و این که هر جایی من را ببیند به من لطف دارند. امیدوارم دعای آنها پشت سر من و تیم وزنه‌برداری ایران باشد تا در مسابقاتی که پیش رو داریم همیشه بهترین باشیم.

*گفت وگو از فرزانه شریفی