گرم شدن زمین باعث کاهش اکسیژن آب می‌شود
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Futurity، کوهنورادان معمولا برای رسیدن به قله با خود مخزن اکسیژن حمل می‌کنند. ترکیبی از فعالیت بدنی و کمبود اکسیژن یکی از بزرگترین چالش‌هایی است که در ارتفاعات بالا گریبان‌گیر کوهنورادان می‌شود.
اگر گرم شدن آب اقیانوس‌ها ادامه پیدا کند، اتفاق مشابهی نیز بر سر موجودات آبزی می‌آید.
درست مثل اتفاقی که در هنگام ورزش کردن می‌افتد، با بالا رفتن دمای آب متابولیک بدن حیوانات دریایی نیز افزایش می‌یابد و نیاز به اکسیژن بیشتری خواهند داشت. همچنین بدن این موجودات میزان کمتری از اکسیژن مورد نیاز بدن را نگه می‌دارد که مشابه واکنش بدن در ارتفاعات بالاست.
چهار موجود اقیانوس اطلس
یک تحقیق جدید نشان داده است، این تغییرات باعث دور شدن حیوانات آبزی از خط استوا خواهد شد. حدود دوسوم از استرس تنفسی ناشی از تغییرات آب و هوایی است که توسط گرم‌تر شدن دمای آب رخ داده است. هر چه دمای آب بیشتر باشد، دارای گازهای حل شده کمتری است.
کورتیس دویچ، سرپرست این پژوهش و پروفسور دریاشناسی در دانشگاه واشنگتن در این‌باره می‌گوید: «این مسئله به این معناست که با گرم شدن دمای اقیانوس‌ها در آینده موجودات آبزی با کمبود اکسیژن مواجه خواهند شد. حتی اگر میزان اکسیژن فعلی نیز تغییری نکند. سطح اکسیژن اقیانوس‌ها در حال کاهش است و با گرم‌تر شدن آب‌ها سطح اکسیژن نیز کمتر خواهد شد».
تمرکز اصلی این تحقیق بر چهار گونه از موجودات دریایی بوده است که شرایط دما و اکسیژن بر میزان متابولیسم آنها شناخته شده است و در زیستگاه‌های مختلفی زندگی می‌کنند:
ماهی کاد اقیانوس اطلس که در آب‌های آزاد زندگی می‌کند.
خرچنگ سنگی اقیانوس اطلس که در آب‌های ساحلی زندگی می‌کند.
ماهی سیبریم پوزه تیز که در نواحی استوایی اقیانوس اطلس و مدیترانه زندگی می‌کند.
پف ماهی که در آب‌های کم عمق در عرض جغرافیایی شمالی زندگی می‌کند.
دانشمندان از مدل‌های اقلیمی استفاده کردند تا شاهد تاثیرات، تغییرات دما و سطح اکسیژن تا سال 2100 بر توانایی این چهار گونه برای رفع نیازهای انرژی خود در آینده باشند. اگر وضعیت فعلی به همین منوال ادامه پیدا کند، تا اواخر قرن حاضر دمای اقیانوس‌ها تا چند درجه سلسیوس افزایش خواهد داشت و در چنین شرایطی آب 5 الی 10 درصد کمتر از شرایط فعلی قادر به نگه داشتن اکسیژن است.
منبع اکسیژن و ضرورت آن
زیستگاه خرچنگ سنگی در آینده محدود به آب‌های کم عمق‌تر خواهد شد تا دسترسی به سطح اکسیژن بیشتر باشد. برای هر چهار گونه موجودات دریایی ذکر شده زندگی کردن در بخش عمده‌ای از خط استوا ناممکن خواهد شد چراکه تقاضای اکسیژن بیشتر از عرضه خواهد بود. حیات دریایی از قسمت استوایی دور خواهد شد و گمان می‌رود که میزان حیوانات از 26 درصد فعلی به 14 درصد نزول پیدا کند.
دانشمندان معتقدند نتایج حاصل از این پژوهش همه موجودات آبزی را دربرمی گیرد. اقیانوس اطلس دارای میزان اکسیژن نسبتا خوبی است، اگر محدودیت اکسیژن در زیستگاه‌های دریایی اقیانوس اطلس وجود داشته باشد پس این محدودیت همه‌جا وجود خواهد داشت.
پیش‌بینی می‌شود کاهش سطح اکسیژن از قسمت شمالی اقیانوس آرام شروع شود.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/