نگاهی به نخستین آثار بزرگان ادبیات معاصر فارسی که در دوران دانشجویی نوشته شده است
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، بعضی ها بعد از مرگ مشهور می‌شوند و آثارشان به چشم می‌آید؛ اما بعضی ها از همان دوران دانشجویی و جوانی میوه تلاش هایشان را می‌خورند؛ نمونه اش نیما یوشیج، شاملو، مشفق کاظمی، جلال آل احمد و... که در دوران دانشجویی توانستند مهم ترین گام های موفقیت را در زمینه نویسندگی طی کنند . مجله ادبی آوانگارد تاریخ اولین و مهم ترین آثار بعضی از نویسندگان و شاعران دوران معاصر را جمع کرده است که به مناسبت روز دانشجو چند نمونه را با هم بررسی می‌کنیم.
نویسنده ای با کارنامه پر و پیمان
سیمین دانشور از همان دوران مدرسه و بعد از آن، ورود به دانشگاه تهران و درس خواندن در رشته زبان و ادبیات فارسی کارنامه پر و پیمانی دارد. او در سال 1327 در حالی که 27 سال داشت، اولین مجموعه داستان از یک زن ایرانی را با نام «آتش خاموش» به چاپ رساند و در 48 سالگی کتاب معروف «سووشون» را نوشت. در فاصله این دو کتاب چند اثر دیگر نیز از او منتشر شد مثل «شهری چون بهشت».
بی تو مهتاب شبی
دنیای شاعران از انتشار اولین شعرهایشان تا تاثیرگذاری شان کمی با نویسندگان تفاوت دارد. ما در این جا، به دلیل کمبود فضا، مجبور شدیم فقط سراغ چندشاعر برویم، که دنیای شعرشان با دیگران متفاوت است و در این بین اصلا نمی شود از مشیری غافل شد. فریدون مشیری سرودن شعر را از نوجوانی و تقریباً از پانزده سالگی شروع کرد و اولین مجموعه شعرش با نام تشنه توفان را در ۲۸ سالگی به چاپ رساند.
دکتری که داستان هایش را جمع آوری نمی کرد
بهرام صادقی در جوانی دکترای طب خود را از دانشگاه تهران گرفت و علاقه زیادی هم به جمع آوری داستان هایش نداشت. وقتی بیست و شش ساله بود یعنی در سال ۱۳۴۱ «ملکوت» را نوشت و وقتی که سی و چهار ساله بود یعنی در ۱۳۴۹ مجموعه داستان «سنگر و قمقمه های خالی» از او منتشر شد، البته گویا بعضی از داستان های این مجموعه، قبل از «ملکوت» نوشته شده بودند.
جوانی با کتاب های فراوان
مشهور است که جلال آل احمد از ۱۳۲۲ وارد عرصه نویسندگی شد و اولین داستانش با نام «زیارت» به سفارش هدایت در مجله سخن منتشر شد. چاپ کتاب های او با «دید و بازدید» در ۱۳۲۴ زمانی که 22 سال داشت، شروع شد و با «از رنجی که می‌بریم» و «سه تار» و «زن زیادی» و «سرگذشت کندوها» ادامه پیدا کرد، تا این که «مدیر مدرسه» در ۱۳۳۷ منتشر شد. او احوال انتشار کتاب هایش را به خوبی در
نامه هایش به سیمین دانشور توضیح داده که سر هر کدامشان چه بلاهایی آمده است.
مردی سرشار از اصطلاحات عامیانه
احتمالا شما هم محمد علی جمال زاده را با داستان «کباب غاز» می‌شناسید؛ مردی که داستان هایش پر است از کلمات و اصطلاحات عامیانه. زندگی نامه این مرد هم خواندنی است؛ از ادامه تحصیلش در بیروت گرفته تا تکمیل تحصیلاتش در رشته حقوق در فرانسه. اولین کتابش به نام «یکی بود، یکی نبود» در سال1300 زمانی که 26 سال داشت، منتشر شد. او بعد از کتاب «یکی بود، یکی نبود» حدود 20سال سکوت کرد و اثر دیگری از او منتشر نشد.
شاعری که شعر نو برای گفتن داشت
یکی از شعرهایی که نیما یوشیج را در ابتدای راه مشهور کرد، منظومه «قصه رنگ پریده» بود که در 23 سالگی یعنی در سال ۱۲۹۹ آن را سرود؛ شعری در قالب کلاسیک ولی متفاوت از نگاه سنت گراها. «من ندانم با که گویم شرح درد/ قصه رنگ پریده، خون سرد». او بعدها در سال ۱۳۰۱، شعر «افسانه» را سرود و بخشی از آن در روزنامه «قرن بیستم» که برای میرزاده عشقی بود، منتشر شد. «افسانه» که شعر نو و پرسر و صدای نیما با ۶۳۵ مصرع بود، این طور شروع می‌شود: «در شب تیره دیوانه ای کاو...»
نفر اول کنکور
محمدرضا شفیعی کدکنی اصلابه مدرسه نرفت و از آغاز کودکی نزد پدرش که روحانی بودبه فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت. روزگار جوانی در دانشگاه فردوسی مشهد نام‌نویسی کرد و در کنکور آن سال نفر اول شد و به دانشکده ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی گرفت. او کتاب های زمزمه ها و شبخوانی را در دوران دانشجویی اش نوشت.
شاعری با مخاطب های زیاد
نشر مجموعه شعرهای هوشنگ ابتهاج که امروز هم آثارش مخاطبان زیادی دارد، پی در پی بوده است.
«نخستین نغمه ها» در مهر ۱۳۲۵ زمانی که ابتهاج 19 سال داشت در رشت منتشر شد و پنج سال بعدش، مجموعه «سراب». در سال ۱۳۳۲ بود که هم «شبگیر» منتشر شد و هم «سیاه مشق»، البته بعدها سیاه مشق های ۲ و ۳ هم منتشر شدند.
17 سال تا چشم هایش
بزرگ علوی از درس خوانده های دارالفنون بود که در ۱۳۰۳ همراه پدرش به اروپا رفت و همان جا هم درس خواند.
اولین مجموعه داستانش به نام «چمدان» در سال ۱۳۱۳ منتشر شد.
او مشهورترین اثرش با نام «چشم هایش» را 17 سال بعد و در 48 سالگی نوشت.
منبع: خراسان
انتهای پیام/