رئیس دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: ما نمی‌خواهیم یک الگوی غیر ایرانی را دربست بپذیریم بلکه می‌خواهیم آن را ایرانی و بومی کنیم.
او افزود: نکته مهم در آموزش عالی، نقش دانشگاه در زندگی مردم و جامعه است. مأموریت اولیه دانشگاه‌ها تربیت نیروی انسانی متخصص است اما فقط انتقال دانش از نسلی به نسل دیگر نمی‌تواند کافی باشد و مرحله مهم‌تر از آن تولید دانش است. اصالت پژوهش ازآن‌جهت اهمیت دارد که اگر قرار باشد دانشی منتقل شود ابتدا باید دانش ایجاد گردد.
کافی سهم ایران و افغانستان را در تاریخ علم بسیار بالا دانست و ابراز تأسف کرد که در سده‌های اخیر سهم پیشرفت دانش دچار رکود و جمود شده است.
او گفت: همه می‌دانیم که امروزه آنچه اقتدار می‌آورد، اقتدار در علم و فناوری است و این اقتدار زمانی به دست می‌آید که دانشگاه‌ها تقویت شده و علم و فناوری را در چرخه تولید و تجاری‌سازی قرار دهند. فرهنگ ایران و افغانستان بسیار غنی است، جهان غرب باید حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی را از ما فرا بگیرد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد ابراز امیدواری کرد دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه‌های افغانستان بتوانند از ظرفیت‌های علمی یکدیگر بهره برده و تلاش شود تا هردو ملت از نتایج این همکاری‌های علمی بهره‌مند شوند.
در پایان این نشست نیز اساتید و روسای دانشگاه‌های افغانستان نظرات و درخواست‌های خود را پیرامون همکاری با دانشگاه فردوسی مشهد بیان کردند.