کمک به همنوع در مردم ایران ارثی است

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، حوادث طبیعی هر از گاهی کشورمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما همین حوادث شرایطی را فراهم می‌کند که مردم ایران یک بار دیگر اتحاد و همدلی خود را ثابت کنند. زلزله کرمانشاه یکی از همان اتفاقاتی است که بسیاری از اهالی غرب کشور را داغدار کرد و خسارت‌های مالی فراوانی به جای گذاشت. سرد شدن هوا و آغاز فصل بارش از جمله مشکلاتی است که در روزهای اخیر مردم زلزله‌زده با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند. اگرچه زلزله 3/7 ریشتری کرمانشاه کام مردم را تلخ کرد اما حضور گسترده اقشار مختلف برای کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان حیرت جهان را به همراه داشت. همان‌طور که انتظار می‌رفت اهالی ورزش در همان روزهای نخست پای کار آمدند و برای جمع کردن کمک‌های مردمی دست به کار شدند. ملی‌پوشان و مدال‌آوران کشتی از جمله چهره‌های سرشناسی بودند که بی‌درنگ به کرمانشاه سفر کردند تا هم کمک‌های مردمی را توزیع کنند و هم با زلزله‌زدگان ابراز همدردی کرده باشند. حسن رحیمی نفر سوم المپیک ریو و قهرمان جهان در گفت‌وگو با «جوان» گوشه‌هایی از درد و رنج زلزله‌زدگان غرب ایران را مطرح کرد و از علاقه خاص مردم این خطه به کشتی گفت.

شما از جمله چهره‌های شناخته‌شده‌ای بودید که در همان روزهای اول خودتان را به مناطق زلزله‌زده غرب کشور رساندید. حضور ورزشکاران در این مناطق چه تأثیری در روحیه مردم زلزله‌زده داشت؟

ابتدا باید یک بار دیگر به مردم خونگرم کرمانشاه تسلیت بگویم. وظیفه خودمان دانستیم در حد بضاعت و در حد توان فدراسیون کشتی کمک کوچکی به این عزیزان داشته باشیم. کشتی‌گیران خودشان را به‌مناطق زلزله‌زده رساندند و از نزدیک شاهد غم و غصه مردم بودیم. با مردم حرف می‌زدیم و آنها هم با ما درد دل می‌کردند تا بلکه دلگرمی برایشان باشیم. امیدوارم مسئولان هرچه بیشتر به فکر زلزله‌زدگان باشند. هوا به شدت در این مناطق سرد است و مردم بیش از هر چیز به سرپناه نیاز دارند.

از حال و هوای مناطق زلزله‌زده بگویید و اینکه مردم از نظر روحی در چه شرایطی بودند؟

همان‌طور که انتظار داشتیم مردم منطقه همگی سردرگم، نگران و ناراحت بودند. خانه‌ها ویران شده، بسیاری عزیزانشان را از دست داده بودند و بسیاری هم زیر آوار بودند. جو سنگینی حاکم بود با این حال ورزشکاران خود را به کرمانشاه رساندند. باید تشکر کرد از همه چهره‌های ورزشی و هنرمندانی که برای کمک به میدان آمدند. خوشبختانه اهالی غرب کشور از نظر مواد غذایی و پوشاک مشکلی نداشتند؛ تنها مسئله‌ای که همه را نگران کرده کمبود سرپناه است که امیدواریم با رسیدن به موقع کانکس‌ها این مشکل نیز برطرف شود. قطعاً با کمک مسئولان در این فصل سرما از درد و رنج مردم کاسته می‌شود.

با چه انگیزه‌ای به همراه سایر ملی‌پوشان به کرمانشاه سفر کردید؟

این وظیفه همه ورزشکاران بود، به ویژه که کشتی به عنوان ورزش اول ایران مسئولیت سنگین‌تری هم دارد. از طرفی مردم خونگرم کرمانشاه خودشان اهل کشتی هستند، مسابقات این رشته را پیگیری می‌کنند و قطعاً از ما انتظار ویژه‌ای داشتند. در بین مردم بودیم و آنها به ما می‌گفتند که حضورمان باعث دلگرمی‌شان شده. واکنش مردم به حضور ورزشکاران در مناطق زلزله‌زده کاملاً مثبت بود. یکی از افراد مناطق زلزله‌زده به من گفت با اینکه دو عضو خانواده‌ام را از دست داده‌ام اما حضور کشتی‌گیران و ورزشکاران دل‌مان را شاد کرد و به زندگی امیدوار شده‌ایم. مردم کرمانشاه علاقه خاصی به کشتی دارند؛ وقتی رسول خادم رئیس فدراسیون شخصاً به روستاها سر می‌زند و کمک می‌کند چهره مردمی ورزشکاران را از نزدیک دیدند. در حقیقت مردم ایران در این حادثه سنگ تمام گذاشتند.

حضور ورزشکاران در بین مردم و حمایت از آنها در شرایط سخت چگونه نگاه مردم به ورزش را تغییر می‌دهد؟

معتقدم این حرکت‌های مردمی و فرهنگی از نسل‌های گذشته به ما ارث رسیده است. چند دهه گذشته آقاتختی با جمع‌آوری کمک‌های مردمی شخصاً به بوئین‌زهرا رفتند و به مردم زلزله‌زده کمک کردند. کمک به همنوع در مردم ایران ارثی است. کشتی ورزش ملی کشورمان است و مردم این رشته را دلی دنبال می‌کنند. به یک روستایی رفتم در مرز ایران و عراق که در زلزله آسیب دیده و عکس آقاتختی را در یک از خانه‌ها دیدم. در آن هوای سرد کمک‌های کمی به دست مردم رسیده بود ولی یکی از اهالی با من در مورد علاقه‌اش به ورزش، کشتی و کشتی‌گیران صحبت کرد. در زلزله کرمانشاه همه کمک کردند، از فوتبالی‌ها و علی دایی گرفته تا سایر ورزشکاران. شاید کشتی زودتر از سایر رشته‌ها وارد عمل شد اما در کل همه مردم حضور فعالی داشتند. دل همه مردم به درد آمد و برای کمک به همنوع پای کار بودند. بعضی‌ها انفرادی و برخی‌ها هم گروهی کمک‌ها را جمع‌آوری کردند.

کرمانشاه سال گذشته میزبان جام جهانی بود و حضور به‌موقع و فوری کشتی‌گیران خوشحالی مردم این استان را به همراه داشت.

اهالی درد دلشان را با ما در میان می‌گذاشتند. شخصاً عاشق مردم هستم و همواره در مسابقات به عشق مردم روی تشک می‌روم وگرنه کشتی نه آینده‌ای دارد و نه از نظر اقتصادی درآمدزاست. 15 سال است کشتی می‌گیرم و مبارزه می‌کنم اما اگر زندگی من را ببینید عادی و ساده‌تر از آن چیزی است که فکرش می‌کنید. با مردم‌مان زندگی می‌کنیم و این نعمت بزرگی است. یکی از خاطراتی که در این سفر در ذهن من باقی ماند همان صحنه‌ای بود که یکی از اهالی عکس آقاتختی را نشانم داد و گفت با قهرمانان و کشتی‌گیران زندگی می‌کنیم. در روستایی که خیلی‌ها تلویزیون هم نداشتند اما بودند کسانی که من را می‌شناختند. برایم واقعاً جالب بود که اهالی روستایی در مرزهای غربی کشتی‌های من در مسابقات مختلف المپیک و جهانی را تماشا کرده‌اند و به یاد دارند.

منبع: جوان