صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۲۱ - ۲۵ خرداد ۱۳۹۴

تعیین مرزهای جغرافیایی رضایت شغلی در آمریکا از روی توییت

تحلیل توییت‌هایی که در یک سال اخیر در این شبکه اجتماعی ارسال شده است، نشان می‌دهد که یک مرز جغرافیایی میان کسانی که می‌گویند کارشان را دوست دارند و آنهایی که از کارشان متنفرند، وجود دارد.
کد خبر : 23333

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از CNet، تحقیقات روی توییت‌های مردم جهان نشان می‌دهد که بسیاری از مردم از شغل خود ناراضی هستند و فقط بعضی از افراد شغل خود را دوست دارند. طوری که می‌توان به این افراد راضی لقب «اقلیت» را داد. این اقلیت کسانی هستند که اکثر اوقات از کار خود راضی هستند و دوست دارند که به کار خود ادامه دهند.


این تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که مردم مناطق خاصی از ایالات متحده آمریکا نسبت به مناطق دیگر نسبت به شغل شان راضی ترند.


سایت جست وجوی کار Monster.com به همراه شرکت تحقیقاتی و تحلیلی Brandwatch در این تحقیق همکاری داشته اند و تمامی توییت‌های کاری را از ماه مارس 2014 تا مارس 2015 تحلیل کردند تا به یک الگوی خاص دست یابند.


در گزارش این تحقیق آمده است که از هر 10 نفر 8 نفر از اهالی ایالات‌ هاوایی، یوتا، اورگان و کالیفرنیا از موقعیت شغلی خود راضی هستند. در واقع، بیشتر توییت‌های مردم این ایالات در مورد عشق به کارشان است.


اما بیشتر ایالات شرقی آمریکا از وضعیت شغلی خود می‌نالند و این را می‌توان از توییت‌هایی که ارسال می‌کنند، فهمید. مردم فلوریدا کمترین رضایت را از مشاغل خود را دارند و این در حالی است که بهترین آب و هوا و شرایط زندگی را در اختیار دارند و این مفهوم پوچی را در زندگی افراد این ایالت می‌رساند.


بعد از فلوریدا، ویرجینیای غربی، اوهایو، نیوجرسی و پنسیلوانیا از نظر عدم رضایت از شغل قرار می‌گیرند.


مترجم: نسترن صائبی


انتهای پیام/

ارسال نظر