صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۳۴ - ۲۰ آبان ۱۳۹۶

گل‌ها از فناوری‌ نانو برای جذب زنبورها استفاده می‌کنند

محققان نشان دادند که گل‌ها دارای نانوساختارهایی هستند که به زنبورها در یافتن گرده کمک می‌کنند. تاکنون کاربردهای مختلفی از فناوری‌ نانو در گیاهان کشف شده است که برای مقاصدی نظیر تولید انرژی، آبرسانی به نواحی بلند و ایجاد خواص ضدلک استفاده می‌شود.
کد خبر : 230358

به گزارش گروه علم و فناوری آنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، گل‌ها با استفاده از یک سامانه سیگنال‌دهی به زنبورها اطلاعات لازم برای جمع‌آوری گرده را ارسال می‌کنند. یافته‌های محققان نشان می‌دهد که الگوهای نانومقیاس روی گلبرگ‌ها منجر به انعکاس نور و ایجاد یک هاله آبی رنگ در اطراف گل می‌شود تا زنبورها بتوانند گل مورد نظر را پیدا کنند.


در واقع گل‌ها از فناوری‌ نانو برای هدایت زنبورها استفاده می‌کنند. این اولین باری نیست که ردی از فناوری‌ نانو در گیاهان دیده می‌شود. پیش از این دانشمندان دریافته بودند که فناوری نانو برای تولید انرژی در گیاهان نیز استفاده می‌شود.


در برخی گل‌ها شیارهایی بین یک تا دو هزارم میلیمتر در فضایی خارج پوشش واکسی روی گل وجود دارد که منجر به تابشی ویژه برای زنبورها می‌شود. این شیارها کامل نیستند و این نقص ساختاری منجر می‌شود تا در نور فرابنفش و آبی، عملکرد انعکاس بسیار بهتر از دیگر طول موج‌ها باشد که به آن هاله آبی گفته می‌شود.


این انعکاس برای چشم انسان چندان قابل مشاهده نیست، اما زنبورها آن را می‌بینند. محققان آزمایشی روی دو گل مصنوعی انجام دادند که در یکی الگوها بی‌نقص و در دیگری کامل و طبیعی بودند. نتایج یافته‌های آن‌ها نشان داد که زنبورها گلی را ترجیح دادند که از هاله آبی برخوردار بود؛ یعنی گلی که الگوهای طبیعی دارد و ساختارهای الگویی با نقص همراه است.


درون گیاهان نوعی دیگری از نانوساختارها وجود دارد که به گیاه کمک می‌کند تا آب را از ریشه به درون سلول‌ها منتقل کند. این ساختارها قادراند تا آب را تا ارتفاع بسیار بالا بیاورند. سلول‌های گیاهی با استفاده از نانوساختاری از جنس سلولز می‌تواند فشار کافی برای پمپ کردن آب را در اختیار داشته باشد. این الیاف با هم ترکیب می‌شود و ساختاری موسوم به میکروفیبریل را می‌سازند. این الیاف به‌تنهایی از استحکام بالایی برخوردار نیستند اما زمانی که با هم ترکیب شده و میکروفیبریل‌ها را می‌سازند، استحکامی نظیر فولاد پیدا می‌کنند.


انتهای پیام/

ارسال نظر