درد خماری، از کنار خیابان تا رحم مادر باردار

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، اعتیاد نوزادان یکی از فاجعه‌هایی است که روی آن سرپوش گذاشته می‌شود. گویا دیدن معتادین از سنین مختلف در سطح شهر بسیار طبیعی‌تر از درک وجود نوزاد معتاد است. داستانی نانوشته که هنوز در حد طرح باقی مانده و کسی علاقه به نوشتن آن ندارد. موضوعی که در گوشه و کنار شهرهای بزرگ و کوچک کشور و به خصوص پایتخت دیده می‌شود، اما خیلی‌ها آن را انکار می‌کنند یا دست کم سطح اهمیت آن را زیاد نمی‌دانند.

قصه اعتیاد حالا از شکست عشقی خوردن و معتاد شدن، ورشکستگی و معتاد شدن، طلاق و اعتیاد و هزار و یک دلیل دیگر به نوزادان بی‌گناهی رسیده که به واسطه مادر به آن‌ها منتقل می‌شود. مادران بارداری که اعتیاد دارند اصولا از گفتن این‌که معتاد هستند، ابا می‌کنند و برخی مخدرهای جدید نیز در ظاهر فرد معتاد، تغییری ایجاد نمی‌کند و در نتیجه قضاوت این امر قدری مشکل است. اعتیاد مادر باردار در روند درمان و زایمان مشکلات زیادی به وجود می‌آورد و اگر مادر باردار نیاز به سزارین داشته باشد، باید بیهوش شود و در صورت معتاد بودن، عوارضی حین جراحی برای او به وجود خواهد آمد.

نوزادانی که مادر آن‌ها به گروه آمفتامین‌ها معتاد هستند، آسیب زیادی می‌بینند. ممکن است جفت از بین برود و معمولا نارس به دنیا می‌آیند یا وزن و قدشان کم‌تر از حالت معمول است. همچنین امکان پاره شدن کیسه آب مادر وجود دارد.

مرحله بعد از به دنیا آمدن این نوزادان، مرحله ترک اعتیاد است. اعتیادی که خود نوزاد با خواست خود انتخاب نکرده و تسلیم خودخواهی مادرش شده است. این نوزادان هم به دارو نیاز دارند و هم بسیار بی‌قراری کرده و درد زیادی تحمل می‌کنند.

هرچند آمارهای مشخص و ثبت شده قابل اطمینانی در خصوص تعداد نوزادان معتاد وجود ندارد، اما حسین اسدبیگی، رییس اورژانس اجتماعی کشور همین چند روز پیش از تولد 482 کودک معتاد فقط در شش ماهه نخست امسال خبر داد و گفت: مسمومیت کودکان با مواد مخدر یکی از مصداق‌های کودک آزاری است؛ بسیاری از این کودکان از بدو تولد و از طریق مادران معتاد خود گرفتار اعتیاد می‌شوند.

سعید صفاتیان، رییس کارگروه کاهش تقاضای اعتیاد کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام این آمارها در خصوص نوازدان معتاد را قبول ندارد. صفاتیان در گفت‌وگو با خبرنگار تندرست نیوز گفت: هیچ آمار رسمی در این خصوص وجود ندارد و تعداد این نوازدان بسیار بیشتر از این تعداد است؛ زیرا به واسطه مسائل فرهنگی، هیچ مادری در بیمارستان اعلام نمی‌کند که اعتیاد دارد.

وی با بیان این‌که وزارت بهداشت همراه با ستاد مبارزه با مواد مخدر، کارهای بسیار خوبی در بیمارستان‌ها در این زمینه انجام داده، افزود: معتادین پر خطر و خیابانی در این زمینه دردسرهای بیشتری دارند، زیرا فکر می‌کنند ممکن است بگویند و در بیمارستان‌های دولتی دچار مشکلاتی شوند. البته امکان دارد این افراد برای زایمان به بیمارستان‌های خصوصی بروند و به این بیمارستان‌ها هم گفته شده که اعتیاد این مادران ثبت نشود. وقتی در بیمارستان‌های دولتی، خود افراد نمی‌گویند اعتیاد دارند و در بیمارستان‌های خصوصی هم ثبت نمی‌شود، هیچ آمار رسمی در این زمینه وجود ندارد.

صفاتیان در پاسخ به این‌که مادران باردار معتاد بیشتر در چه قشری از جامعه هستند، بیان کرد: این مشکل از فقیر تا غنی وجود دارد. چه از لحاظ تحصیلات، سن، وضعیت مالی، هیچ تفاوتی وجود ندارد و در همه این قشرها وجود دارند. البته در برخی جاها مثل حاشیه شهرها این موضوع وضعیت وخیم‌تری از لحاظ تعداد دارد. طبیعی است که تعداد نوزادان معتاد در مناطق حاشیه شهرها بیشتر است.

شرایط اعتیاد در حاشیه شهرها بسیار وخیم‌تر از شهرهای بزرگ است. مادران باردار معتادی که از حاشیه شهرها به بیمارستان جهت زایمان مراجعه می‌کنند، راحت‌تر اعلام می‌کنند که اعتیاد دارند.

رییس کارگروه کاهش تقاضای اعتیاد کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره راه‌های کاهش این معضل اجتماعی گفت: اولین راه، فرهنگ‌سازی است. باید به مادران گفته شود که اگر اعتیاد دارند باید قبل از حاملگی، ترک کنند. اگر قرار نیست اعتیاد خود را کنار بگذارند باید تحت نظر و درمان مراکز بهداشتی و درمانی باشند. در این قسمت نقش وزارت بهداشت پر رنگ می‌شود که باید ارتباط لازم را بین مراکز زنان و زایمان، مراکز بهداشتی شهری و روستایی و مراکز درمان اعتیاد برقرار کند تا بیمار در این سیستم بچرخد. این‌که بیمار فقط به یک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند، نمی‌توان برای اعتیاد او کار خاصی کرد.

وی ادامه داد: هرچقدر رسانه‌ها به این مشکل و آسیب اجتماعی بیشتر بپردازند و روی آن سرپوش گذاشته نشود، این معضل کمتر خواهد شد. مادران باردار باید آگاهی بیشتری پیدا کنند که اگر معتاد هستند، این اعتیاد به نوزادشان نیز منتقل می‌شود.

صفاتیان در خصوص درمان نوزادان معتاد نیز گفت: یک بخش در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران وجود دارد که تا حدودی خدمات درمانی این نوزادان انجام می‌شود و مرکز خاص دیگری در این زمینه وجود ندارد.

با این اوصاف به نظر می‌رسد مشکل این نوزادان که با درد اعتیاد متولد می‌شوند، بعد از تولد نیز چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد. این در حالی است که درمان اعتیاد این نوزادان بسیار سخت‌تر از درمان اعتیاد بزرگ‌سالان است. رشد اعتیاد در میان زنان و کاهش سن اعتیاد، باعث انتقال این مشکل به نسل‌های بعدی شده است. نسلی که هیچ انتخابی در قبول یا رد کردن آن ندارد. معضلی اجتماعی که نیازمند توجه بیشتر و البته عدم سرپوش‌گذاری است.

منبع: تندرست نیوز