آیا ترامپ می‌تواند همچنان کشورهای آسیایی را بترساند؟
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، خبرگزاری «نووستی» روسیه در تحلیلی نوشته است: "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا از روز گذشته (جمعه) سفر دو هفته‌ای خود به آسیا را آغاز کرد. این سفر با توجه به روند اوضاع کنونی جالب توجه خواهد بود، برای اینکه هم در آمریکا و هم در کشورهای آسیایی این سئوال فعالانه بررسی می شود که آیا اصلا دولت ترامپ خط مشی سیاسی خاصی برای این گوشه از کره زمین دارد؟ و اگر چنین است، سیاست خارجی کشوری که تا چندی پیش بعنوان «رهبر جهان» و «ابرقدرت» شناخته میشد، چگونه است؟ آیا این سیاست زیرکانه است یا یکی دیگر از نمونه های شکست سیاست واشنگتن خواهد بود؟
مسیر سفر طولانی رئیس جمهوری آمریکا از ژاپن آغاز می شود، بعد کره جنوبی و سپس چین، دیگر مقصدهای او هستند. ترامپ سپس در نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام در ویتنام شرکت خواهد کرد و در آخر نیز در مانیل، پایتخت فیلیپین، به بررسی مسائل سیاست امنیتی در منطقه جنوب شرق آسیا خواهد پرداخت.
نگرانی رهبران آسیایی از فقدان خط مشی سیاسی ترامپ
بدین ترتیب در جریان این سفر، رهبران کشورهای منطقه این امکان را دارند تا چند بار با دونالد ترامپ ملاقات کرده و از زبان او بشنوند که آمریکا برای آسیا و آسیا برای آمریکا چه معنایی داشته و اینکه سیاست آتی واشنگتن در قبال این منطقه به چه شکل خواهد بود. البته تحلیلگران زیادی هستند که معتقدند دونالد ترامپ و مفهوم سیاست خارجی، دو مقوله غیرقابل انطباق با هم هستند. مسئله بر سر ماهها تهدید نظامی و استقرار بمب افکنهای آمریکایی در منطقه است که شرکای آسیایی آمریکا را بشدت نگران امکان بروز جنگی واقعی با کره شمالی کرده و یا اینکه در در نهایت مقامات پیونگ یانگ توسط نیروهای ویژه آمریکایی به هلاکت خواهند رسید.
امکان بروز درگیری نظامی تنها یک فرض نیست، برای اینکه دقیقا قبل از سفر ترامپ، اعلام شد که آمریکا قصد دارد بمب افکنهای «بی-2» که قادر به حمل سلاحهای موشکی هستند را در مناطق حساس شبه جزیره کره مستقر کند.
نتیجه این دیپلماسی واشنگتن آن شد که نه تنها چین و روسیه، بلکه ژاپن و کره جنوبی که متحدان واشنگتن هستند هم بارها قاطعانه به ترامپ گوشزد کردند که مشکل کره شمالی تنها از طریق مذاکره قابل حل و فصل شدن است. و این مسئله سیاست آمریکا را دچار شکست کرد. در تیجه در آستانه سفر ترامپ چنین تفسیری پدیدار شد که «آمریکا به راهکاری درازمدت در مورد کره شمالی نیاز دارد»، یعنی سیاست تهدیدآمیز و ماجراجویانه ترامپ کارآیی ندارد.
نسخه ایجاد هرج و مرج برای پیشبرد اهداف خاص
جالب ترین بخش «سیاست ویژه ترامپ» متعلق به تحلیلگران چینی است که البته این روزها بی صبرانه منتظر سفر رئیس جمهوری آمریکا به پکن هستند و برعکس کشورهای دیگر آسیایی، اصلا هم از ترامپ، وحشتی ندارند.
دقیقا این دیدگاه کارشناسان چینی از سیاست خارجی آمریکا در جهت گیری به سمت آسیاست: اول اینکه، دونالد ترامپ موضوعی که رای دهندگان آمریکایی به آن بسیار حساس هستند را انتخاب کرده و تیم رهبری اش روی آن کار می کنند. سپس اظهارات تندی در باره آن انجام می دهد تا همه توجه ها را به سمت خویش جلب کند. در صورتیکه هیچ فاجعه عظیمی هم رخ نداده و تنها حرفهای بیهوده زده می شود.
دیدگاه دوم بدین شکل است، کلیه سیاست خارجی آمریکا همان جهت گیری همیشگی خود را ادامه می دهد، گویی اصلا ترامپی وجود ندارد. یعنی سیاست خارجی آمریکا با شخص تغییر نمی کند و اگر رئیس جمهوری دموکراتی هم به قدرت میرسید، اوضاع تغییری نمی کرد. این مسئله بخصوص در راهکار وزارت دفاع و وزارت امور خارجه آمریکا دیده می شود.
نظریه سومی هم هست که به عکس العمل دونالد ترامپ به هر حادثه غیرمنتظره ای مربوط می شود و نسخه برای همه آنها هم ایجاد هرج و مرج است که البته دیگر نمی توان اسم آن را سیاست خارجی گذاشت.
در ادامه تحلیلگران چینی کلیه سخنان رئیس جمهوری آمریکا در رابطه با کره شمالی بعنوان نمونه آورده و یادآور می شوند که این رئیس جمهوری است که مانند یک تاجر فکر می کند. ترامپ همچنین وعده داده که موقعیتهای شغلی و همینطور سرمایه های آمریکا را به کشور بازخواهند گرداند. دقیقا این سیاست آسیایی است که ترامپ در تمام نقاط سفرش آن را معرفی خواهد کرد.
در همین راستاست که ترامپ اعلام کرد که پیمان مشارکت فراآتلانتیکی که "باراک اوباما" امضاء کرده، «معامله بسیار بدی» است و به جای آن قصد دارد توافقات دوجانبه ای با کشورهای آسیایی منعقد کند که شرایط آن بیشتر به نفع آمریکا باشد و هیچ دسترسی آزادی به بازار آمریکا برای کالاهای آسیایی وجود نخواهد داشت و در عوض امکان دسترسی محصولات آمریکایی به بازارهای آسیایی را فراهم می کند. که این مسئله گویای قدرت غیرقابل پیش بینی او، یعنی استفاده از «زور» در جریان مذاکرات است.
در اینجا جای دارد این هم را اضافه کنیم که آمریکا دقیقا چنین سیاست خارجی ایجاد هرج و مرجی را در اروپا، در خاورمیانه و دیگر نقاط جهان هم در حال پیاده کردن است.
در آخر تنها یادآور می شویم که یک قدرت بزرگ تنها در دو صورت نیازی به سیاست خارجی ندارد: اول، اگر همه چیز بسیار خوب باشد. همانطور که ناپلئون گفته بود، دیپلماسی و مذاکره چه معنایی دارد؟ باید هر کاری که مایل هستی، انجام دهی.
و دومین حالت، زمانی است که اوضاع بسیار بد است. زمانی که دهها و صدها نفر مرتبط با سیاست خارجی هستند، ولی باز هم نمی دانند که چه باید بکنند. دقیقا این حالتی است که اکنون در مورد سیاست خارجی آمریکا مصداق دارد.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/