دایناسور پرداری که در استتار، استاد بود

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceDaily، دانشمندان با بازسازی الگوهای رنگ‌آمیزی دایناسور چینی به نام «سینوسورپتریکس»، نشان دادند که این دایناسور پردار از انواع مختلف استتار برای اجتناب از شکار شدن توسط دایناسورهای گوشتخوار بزرگ، مانند تی‌رکس، و در کمین نشستن برای شکار استفاده می‌کرده است.

فیان اسمیثویک، از دانشکده علوم زمین دانشگاه بریستول، در این باره گفت: «اکثر افراد فکر می‌کنند که دایناسورها، دیوهای خاکستری رنگی از گذشته هستند اما بعضی از دایناسورها الگوهای رنگ‌آمیزی خاصی برای پنهان شدن از دست شکارچیان داشتند».

وی در ادامه افزود: «بینایی یکی ویژگی‌های بسیار مهم برای دایناسورها بوده است، بنابراین به وجود آمدن الگوهای رنگ‌آمیزی مختلف موضوع دور از ذهنی نیست».

این الگوهای رنگ‌آمیزی به تیم پژوهشی اجازه داد تا محل سکونت این دایناسور را پیدا کنند. این دایناسور پردار 130 میلیون سال پیش در چین امروزی زندگی می‌کرده است.

محققان با نقشه‌برداری از پراکندگی رنگ دانه‌های تیره پرهای این دایناسور، قادر به تشخیص برخی از الگوهای رنگی خاص شدند. این الگوهای رنگ‌آمیزی در حیوانات امروزی نیز دیده می‌شود.

الگوهای رنگ‌آمیزی این دایناسور شامل یک نوار تیره رنگ اطراف چشم می‌شود که شبیه به چشم‌بند راهزنان است؛ این الگو در پرندگان امروزی نیز دیده می‌شود که به آنها کمک می‌کند تا چشم‌هایشان را از شکارچیان احتمالی پنهان کنند. دم این دایناسور نیز نوارهای تیره‌رنگ داشته است که به گفته متخصصان برای گم‌راه کردن شکارچی و طعمه استفاده می‌شده است.

دکتر جیکوب وینثر، یکی از سرپرستان این مطالعه، در این باره گفت: «شاید دایناسورها به نظر ما عجیب‌وغریب باشند اما الگوهای رنگ‌آمیزی آنها بسیار شبیه به موجودات امروزی است. دایناسورها دید بسیار قوی داشتند، شکارچیان حریصی بودند»

این دایناسور کوچک الگوی سایه‌داری روی بدن خود دارد: قسمت پشتی تیره و قسمت شکمی روشن است. چنین الگویی باعث می‌شود که بدن تخت‌تر به نظر برسد و حالت سه‌بعدی بدن را کاهش می‌دهد. این امر باعث می‌شود که جانور در پس‌زمینه محو شود و تشخیص آن برای شکارچی سخت‌تر شود.

مترجم: هانا حیدری