صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۰۰ - ۰۷ آبان ۱۳۹۶

با تکنولوژی می‌توان مرده را زنده کرد

درحال حاضر شبیه‌سازی در یک محیط مجازی با کمک هدست واقعیت مجازی امکان‌پذیر است. یک کمپانی با آنالیز داده‌هایی درباره همسر شما می‌تواند یک شکل دیجیتال از وی را شبیه‌سازی کند که تمام ویژگی‌ها از جمله صدا، طرز راه رفتن، صدای خنده، خصوصیات رفتاری و ذاتی همسر شما را دارد.
کد خبر : 226276

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Futurism، تصور کنید یک روز کاملا عادی از خواب برمی‌خیزید، برای رفتن به محل کار آماده می‌شوید، با همسرتان صبحانه می‌خورید، خداحافظی می‌کنید و راه می‌افتید. امروز هم مانند روزهای دیگر است اما چیز غیرمعمولی در این میان شما را آزار می‌دهد: همسرتان مدت‌ها پیش مرده است. شما با همسرتان صبحانه نخوردید، درواقع با شبیه‌ساز دیجیتال وی صبح خود را شروع کردید.


بیشتر افرادی که عزیزان خود را از دست می‌دهند، آن را تلخ‌ترین تجربه زندگی خود می‌دانند اما شاید دیگر لازم نباشد که کسی این اتفاق تلخ را تجربه کند. حتی اگر مردگان قادر به تعامل با ما نباشند، ما هنوز می‌توانیم با شبیه‌سازهای آنها ارتباط برقرار کنیم و وانمود کنیم که آنها هرگز ما را ترک نکرده‌اند.


دویست سال پیش، اکثر افراد به عکس عزیزان از دست‌رفته‌شان دسترسی نداشتند و چند دهه قبل هم کسی به فیلم متوفی دسترسی نداشت. اما به‌زودی، شبیه‌سازها قادر به تقلید دقیق از رفتار مردگان خواهند بود تا ما بتوانیم تعامل خود با آنها را ادامه دهیم طوری که گویی آنها هرگز نمرده‌اند.


با استفاده از گوشی‌های هوشمند و پایگاه اطلاعاتی آنلاین می‌توان به‌راحتی رفتارهای دقیق یک شخص را شبیه‌سازی کرد. این نوع پایگاه اطلاعاتی می‌تواند اساس خلق شبیه‌سازها از مردگان باشد.


این اولین بار نیست که بشر سعی دارد، ماشین را جایگزین انسان کند. «الیزا» برنامه کامپیوتری بود که در دهه 1960 خلق شد. الیزا که شامل چند خط کد ساده بود، می‌توانست طوری حرف بزند که مردم گمان کنند در حال صحبت با یک روان‌شناس حرفه‌ای هستند.


یکی از اولین اعتراضات به طرح شبیه‌سازی دیجیتال مردگان این بود که شبیه‌سازها هیچ‌گاه جایگزین خود واقعی فرد نخواهد شد؛ اما این حرف درست مانند این است که بگوییم با یک برنامه شطرنج نمی‌شود به خوبی شطرنج واقعی، بازی کرد.


اگر شبیه‌ساز فرضی از شخص مرده بتواند تست تورینگ را حل کند، آن موقع می‌توان گفت که شبیه‌ساز دیجیتال می‌تواند جایگزین عزیزان از دست رفته ما شوند.


مترجم: هانا حیدری


انتهای پیام/

ارسال نظر